Ace Speaks: Een keertje WCOOP

Plannen van avondjes online poker, of mijn hele dagschema erop aanpassen zo fit mogelijk achter mijn computerscherm te verschijnen: ik doe het niet meer. Online poker is voor mij iets recreatiefs geworden. Leuk als het een keertje zo uitkomt – maar geen ramp als iets anders (lees: iets niet-pokergerelateerd) prioriteit krijgt.

Een kleine uitzondering is de maandagavond. Op deze avond vinden de populaire Holland Poker freerolls plaats. En vooral omdat dit een gelegenheid is om kennis te maken met veel nieuwe / potentiële spelers, maar zeker ook omdat het voor HP leuk is indien de Team Captain zich zo af en toe laat zien bij speciale promoties, probeer ik zo vaak als mijn schema dit toelaat op maandag wat online te klikken.

Afgelopen maandag had ik een dag vol afspraken, en ondanks dat ik een best aanlokkelijk WCOOP toernooitje had gezien op Stars (de $300+20 full-ring PLO) leek de aanvangstijd van 17:00 helaas niet haalbaar. En mijn gierige aard zegt mij dat late reggen toch echt –EV is, en dat doe ik dan ook zelden of nooit.

Maar deze maandag had ik gewoon zin! Vandaar dus dat ik om 20:00, vlak voor het einde van de inschrijving, en met de gemiddelde stack al twee keer de beginstack (oftewel: helft van het veld reeds weg!) toch nog besloot mij aan te melden voor de WCOOP. Vanzelfsprekend met enkele freeroll toernooitjes van HP on the side.

Met blinds 80-160 was mijn 5k stack goed voor iets meer dan 30 big blinds. Alle tijd dus om lekker te nitten, nog! 🙂

Verdubbeling naar (bijna) average inleiding tot mooie serie

Na twee of drie orbits folden incl. een walk, en mijn stack nu 4820 (blinds 100-200), besloot ik under the gun te minraisen naar 400 met JT98 single-suited. Ik kreeg een losse caller in mijn rug, en vervolgens reraiste de Rots van Gibraltar twee links van mij (met dezelfde mooie 0/0 stats als ik) pot naar 1900. Small blind Lex Veldhuis callde all-in voor 1545, en het was aan mij. Aangezien de genoemde Rots nog slechts 1300 behind had en ik dus niet door hem geëlimineerd kon worden, en omdat ik tegen zijn geannonceerde AAxx een prima tegenhand had, besloot ik te callen – evenals de loose goose in mijn rug. (De enige die mij wel zou kunnen uitschakelen.) Gelukkig kwam de flop T8x prima, en bleef ik overeind tegen de AAQ2ss van de Rots, en de AQ87ds van Lex. Plotseling had ik een 11k stack – en kon ik gaan kaarten.

Nu is dat ‘kaarten’ bij mij vanzelfsprekend relatief. Nut peddlen is een ietwat meer accurate omschrijving! 🙂 Maar gelukkig kwam het geld wel erg gemakkelijk mijn kant op, middels easy flops & tegenstanders die mij geld kwamen brengen. Zo callde ik vanuit de cutoff 250 met de nogal marginale A977ss na twee limpers – en flopte ik de nut flush! Een overactieve knakker besloot tot een half-pot bet op de flop en een 2/3 pot bet op de turn. De river was nog een gevaarlijk pair the board, maar na de onvermijdelijke check/check bleek de opponent in de hand te zitten met… een paar tienen. Heel vriendelijk!

Wederom een vrij marginale call in positie bracht mij zelfs naar 21k – dik bovengemiddeld dus. Ik had mijn game wat agressiever gemaakt, maar hierdoor geen potten gepakt en ik was teruggezakt naar 9k. En met blinds 200-400 besloot ik tegen de minraise van de donateur met de paar tienen, nu een vrij lichte call te maken op de button met 8874ss. De beide blinds callden ook, en de flop kwam vrij bijzonder: 883 met twee klaveren. Kortom, carré voor mij, en mogelijk een flush draw voor iemand die (pakweg) een overpaar + flush draw wel een mooie hand zou vinden. Mijn vriend van het paar tienen zette ook nu weer vriendelijk door, ik callde, en ook de small blind callde nog. Wederom een dikkere bet op de turn van mijn vriend na een A op de turn. Ik callde wederom, en na een T op de river zette mijn opponent mij voor 4k all-in met AT97 voor top two pair. Een mooie value bet – waar ikzelf in zijn plaats toch echt wel voor de check-fold zou hebben geopteerd. 😛

En toen ik daarna wederom callde, wederom in positie, en wederom tegen een minraise van mijn vriend (mijn hand dit keer met AJ98ds), ging mijn stack zelfs ruim over de 25k. Ik flopte top two + de nut flush draw, en tegen mijn vriend zijn standaard c-bet + caller, raiste ik committed. Beide spelers maakten de prudente fold – en zo had ik al met al een prima start.

Langzamerhand begonnen er ook wat meer mensen aan mijn tafel te railen. Natuurlijk eerst vanwege de nogal pikante table draw samen met mijn vermeend nemesis, en later ook omdat ik in de ranking wat begon te stijgen. Kortom: enkele (gewaardeerde!… hoewel niet altijd door mij beantwoorde) aanmoedigingen van Nederlanders waren mijn deel, evenals een enkele buitenlander die zich mogelijk nog wist te herinneren dat deze “Sapperjuu” in het verleden nog wel eens iets had binnengehaald tijdens een COOP.

(In dit geval: de PLO 6-max $200+ rebuy medium SCOOP. Destijds goed voor een horloge, en niet voor wat nu de prijs bij WCOOPs schijnt te zijn: een bracelet. Weet natuurlijk niet hoe mooi of lelijk deze te winnen bracelets zijn, maar my guess: het horloge dat bij mij op de plank ligt is waarschijnlijk lelijker.) 😛

Slechte kaarten, een verloren potje & het naderende geld nopen tot tightness

Maar vanzelfsprekend kon niet alles steeds maar goed blijven gaan! Een man die letterlijk iedere pot open raiste die in late positie naar hem werd toegefold, maakte ook nu weer zijn standaard minraise naar 1000. Vanaf de button, en met ‘slechts’ 12.300 behind. In de big blind met AKQ9ss besloot ik tot een ietwat lichte pot reraise naar 3250, met de bereidheid te spelen voor stacks. Mijn opponent callde, en met 832 incl. flush draw die ik niet had, had ik niet de allerfijnste flop. Niettemin bette ik 60% pot, en wederom callde mijn opponent. Na een 5 op de turn was ik wel klaar (maar ging het check-check), en na een 6 op de river die ook nog een backdoor flush completeerde (waarvan ik slechts de kale bezat), leek hem all-in zetten met mijn aas-hoog-die-nu-niets-meer-kon-representeren mij niet de allerbeste keus. Een check-fold derhalve, die voor mij het eerste serieuze potverlies betekende.

Terug op 21k had ik minder dan de 27k gemiddelde stack. Met 216 van de 1697 deelnemers in het geld (mincash $560) en nu nog iets van 360 spelers over, wist ik dat ik mij vanaf nu maar moest gaan richten op mijn specialiteit: het verzekeren van de cash. Geholpen door absolute baggerkaarten bleef mijn stack dan ook continu rond de 20-22k, en gebeurde er feitelijk niets.

Toen het geld eenmaal behaald was na enkele uurtjes nitten, werd het spel van alle kanten flink losser. Ik hoopte hiervan te kunnen profiteren door afbetaald te krijgen op goede handen. Maar nu de mensen ineens veel losser callden danwel raisten en de kleine $30 payjumpjes elkaar snel opvolgden, bleef ik vrolijk nog even doorpassen. Immers, ik weet uit ervaring hoe eenvoudig het is om in PLO toernooien terug te komen van een short stack. Dit is echt veel eenvoudiger dan in NLH! Niet alleen door de afwezigheid van antes, maar ook door enkele andere factoren – die ik mogelijk in een latere column nog wel eens zal beschrijven.

Cash verzekerd – maar veel meer zit er niet in

Een paar payjumpjes later waren er nog 148 spelers over, en had ik $680 verzekerd. Met blinds 800-1600 en een 16,950 stack, vond ik mijn AKQJss in MP genoeg om te spelen voor stacks. Iedereen foldde naar mij toe en ik maakte mijn eerste pot open raise van het gehele toernooi. Het zou ook meteen mijn laatste zijn! Ondanks mijn übertighte stats werd ik gecalld door AK76ss. (Single-suited naar de zeven, wel te verstaan!) Volledig committed gingen mijn resterende chips erin op de flop 542 rainbow. Een beetje ouderwets hold’em style: unimproved AK tegen AK. Helaas maakte mijn opponent de nut straat op de turn – en zat mijn toernooi erop.

Daarmee zat niet alleen dit toernooi erop voor mij – nee, naar alle waarschijnlijkheid ook meteen mijn hele 2011 WCOOP. Alle andere toernooitjes uit deze serie zal ik waarschijnlijk aan mij voorbij laten gaan. Er is eigenlijk maar één ander toernooitje dat mij echt aanspreekt: de $200+15 full-ring PLO met rebuys. En heel misschien dat ik nog voor een klein limit of no-limit hold’em toernooitje kies, als er tenminste iets zou samenvallen met de Holland Poker Freeroll Night – zoals eerder in dit stuk al aangekondigd, iedere maandagavond. (Om resp. 19:00, 20:00 en 22:00 Nederlandse tijd.) Maar goed, dat zie ik allemaal later wel. Want, zoals gezegd: het uitpieren van het schema en mijn rooster erop aanpassen, dat is echt iets van het verleden.

Al met al was het leuk om weer eens aardig te presteren in een online toernooitje van naam. En leek de uiteindelijke verdubbeling van mijn buy-in misschien een ietwat magere afspiegeling van het kwaliteitsverschil. Maar was het in werkelijkheid, zeker gezien mijn gebrekkige voorbereiding & veel te late inschrijving, een stuk meer dan waar ik feitelijk recht op had.