Ace Speaks: Je Eerste Keer Het WSOP Main Event – Tien Tips Om Te Overleven (2)

Tijdens de Holland Poker clinic van 31 mei in het Amsterdamse Park Hotel waren Marcel Vonk & ik de sprekers. Marcel vertelde over zijn prachtige braceletwinst vorig jaar in een no-limit hold’em side event, ik over mijn ervaringen door de jaren heen bij het Main Event. Twee seminars die tot onze blijdschap allebei goed werden ontvangen!

Onderstaand de verkorte weergave van het door mij besprokene, het tweede deel met tips 6 t/m 10. Net als in het eerste deel  wederom vooral gericht op first-timers.

In de eerste plaats betekent het dit: dat je waarschijnlijk aan tafel zit met een aantal topspelers, of in ieder geval een paar mannen met een grote reputatie. Immers, er is maar één TV-tafel. En gezien het grote veld, en ervan uitgaand dat men deze tafel niet speciaal voor jou heeft geformeerd (een toch vrij redelijke veronderstelling), moet er dus wel sprake zijn van enkele grote namen om je heen. Spelers die – in tegenstelling tot jou – wel uitgebreide ervaring hebben met het spelen voor camera’s + publiek.

Zij zullen vooral hun eigen spel spelen, en misschien nog wat meer druk zetten dan normaal – in de verwachting dat de ‘newbies’ toch vooral voorzichtig zullen zijn en geïntimideerd. Feitelijk kunnen de onbekende spelers aan TV-tafels worden ingedeeld in twee groepen. De grootste groep is die van mensen die iets voorzichtiger zullen spelen, en vooral (i.v.m. de camera’s) niet snel een ‘rare’ hand willen spelen, of voor schut willen komen te staan door een slechte call. Tegen hen kun je misschien iets sneller een bluf doordrukken of een potje pikken, wetende dat vooral voor hun toernooileven ze niet graag fout willen zitten. Een kleinere groep spelers zal juist het tegengestelde doen: proberen voor het oog van de tv-camera’s roem vergaren door rare handjes te openen, licht te drie-betten of ergens een hero call te maken. Aan jou dus te taak te identificeren wie van de relatief onbekenden tot welke groep behoort, en de noodzakelijke aanpassingen maken. (Meer value-betten + straightforward spelen tegen groep 2, en iets meer blufjes / potjes pikken tegen groep 1.) En er tegelijk rekening mee houden dat de paar sterren / bekende namen aan tafel jou waarschijnlijk zullen indelen tot de groep 1 van de angstige of geïntimideerde spelers. Kortom: zij zullen waarschijnlijk meer druk op jou zetten dan normaal indien je nog geen kracht hebt getoond – en dit kun jij dan weer succesvol counteren door als hij ergens in steal positie zit op twee of drie straten check-call te spelen met iets als top paar. En indien jij wel kracht toont zullen ze dit waarschijnlijk lezen als een ‘echte hand’. Alsnog zullen ze je misschien met een bet of raise van je hand proberen te zetten – maar als je dit beantwoord met nogmaals een bet of raise zullen ze je gewoonlijk credit geven. Blufkansen dus! Let wel: om dit te bereiken moet je dan wel een uiterst tight of nitty image hebben. Want anders delen de bekende namen je mogelijk in als onderdeel van groep 2 – en dit beperkt je mogelijkheden om maximaal gebruik te maken van hun vooroordelen / verwachtingen richting wat zij zien als onbekende spelers.

Dit deed ik zelf niet optimaal in 2009, het enige jaar dat ik zelf aan de ESPN feature table mocht zitten. Dit was op dag 5, toen ik al in het geld zat met – what’s new? – een relatief shorte stack. Mijn plan van aanpak was de dag beginnen met supertight & nitty spel om mijn image op te bouwen, en dit dan later te gebruiken door te restealen met niks van de lichte openers / sterren direct rechts van mij. Wat ik echter vergat was dat de twee namen voor wie men deze ESPN tafel had gemaakt, beiden gezeten direct rechts van mij, mij sowieso al zagen als een nit. Immers, ElkY (Bertrand Grospellier) kende mij als die stoffige shortstacker, en Jeff Shulman (baas bij CardPlayer) had mij juist aangenomen als columnist bij zijn blad vanwege mijn ultra-tighte adviezen. Gezien dit image, had ik direct moeten reraisen met poep, in plaats van wat ik nu deed: te lang wachten en mijn stack zo langzaam steeds kleiner te zien worden. Nu openfoldde open raiser Shulman na een uur of drie spel gewoon ATo tegen mijn shove met AK uit de small blind – ondanks dat hij gewoon 2 tegen 1 op zijn geld kreeg en dus met zijn grote stack een auto-call zou moeten hebben. Het was op dat moment dat ik mij besefte dat ik te veel in lijn had gespeeld met hoe de sterren verwachtte dat ik zou spelen. Namelijk dat zij mij zagen als een Groep 1, en ik ook had gespeeld als een groep 1. En dat is natuurlijk nooit goed. 🙂

Verder is het vrij simpel aan de TV-tafel. Houd rekening met een stuk lager tempo, en laat je vrienden op de tribune cheeren voor jou. Als dit dan al geen strategisch doelt dient, dan is het toch zeker wel leuk voor het ego. 😛

7. Het Main Event heeft een groot veld, waarschijnlijk tussen de 4000 en 8000 man. Wat betekent dit voor iemand die nooit grotere velden heeft gespeeld dan pakweg 200 spelers? 

Tja – feitelijk niet zo heel veel. Immers, zoals erkend grote veld sloper & Main Event winnaar Greg Raymer ooit zei: je speelt altijd maar aan 1 tafel tegelijk, en *daar* moet je je op richten. Enige verschil is dat een reuzenstack early on een veel kleiner percentage van het totaal aantal chips inhoudt dan in toernooien met ‘normale’ velden. Vandaar ook de “Day 1 Curse”, waarbij het gebruik was in het WSOP Main Event dat de chipleader aan het eind van dag 1 zelden of nooit echt diep kwam in het toernooi.

Wat je dus moet doen is dit: gewoon je beste spel spelen aan jouw eigen tafel, rekening houdend met dezelfde dingen als altijd – en dan vooral de hoogte van je M. Pas als je echt diep komt in het toernooi ga dan af en toe eens poolshoogte nemen wat er aan de andere tafels gebeurt, bij jouw mogelijke tegenstanders voor de toekomst. Tot op dat moment, zijn de enige belangrijke spelers in het hele event de andere 8 of 9 aan je tafel.

Wat wel een verschil is: hoe groter het veld, des te hoger het percentage aan ‘bananen’. Waar je natuurlijk je eigen tactiek op dient aan te passen!

8. Het spelniveau van de oppositie. Hoe is dit van invloed op mijn eigen tactiek? 

In tegenstelling tot andere hoge buy-in events, heeft het WSOP Main Event zoals gezegd relatief veel bananen. Gelukszoekers op zoek naar eenmalige roem, zwakke online supersatellite winnaars, dat soort figuren. Zij zijn nog vrij ruim vertegenwoordigd op de eerste twee of drie dagen – maar daarna niet meer. Daar ligt dus een belangrijke taak voor jou: zorgen dat in de tijd voordat het geld gehaald wordt (vroeger al op dag 3, tegenwoordig meestal het eind van dag 4) jij een belangrijk gedeelte van dit easy money hebt kunnen oppikken.

Voor een belangrijk gedeelte houdt dit in dat je je eigen spel aanzienlijk dient te versimpelen. Nergens voor nodig om op level 4 te gaan zitten denken tegen een level 1 speler, als simpelweg op level 2 denken al meer dan genoeg is om hem te kloppen. Belangrijk hierbij: wees in de beginfase van het WSOP Main Event niet te agressief. Als zwakke spelers limpen en er zijn veel multiway pots, limp dan lekker mee met handen die veel nut potential hebben (paartjes, suited azen, suited connectors) in plaats van dat je hiermee raist. Een erkend zwakte van de genoemde gelukszoekers is dat ze veel te licht afbetalen in multiway pots. Zeg, iemand die met op een board gewoon een raise callt, en ook na gevaarlijke turn of river kaarten nog gewoon vrolijk afbetaalt. Tegen dit soort spelers is het ideaal om de potten multiway te houden, en met minimale investeringen de zwakke spelers te laten afbetalen pas nadat je je eigen hand hebt gehit.

Als veel van deze spelers zijn geëlimineerd en er nog slechts 1 of 2 aan je tafel over zijn, dan kun je steeds meer de tactiek “isoleren met positie” toepassen als zij in de hand zitten. Zeker fijn tegen spelers die veelal fit-or-fold spelen.

Maar, ook erg belangrijk: als jij verder komt in het toernooi, komt er misschien een punt dat jijzelf één van de zwakkere spelers aan tafel bent geworden. Het is misschien niet leuk dit te erkennen – maar het is niettemin van cruciaal belang dat je dit wel doet! Als je in deze spot bent geraakt vlak voor het geld, zorg dan dat je jezelf rustig het geld in foldt, en kijk vanaf dat moment verder. Zie je op de breaking order list (beschikbaar op het scherm) dat jouw tafel snel wordt gebroken, blijf dan gewoon rustig in leven met supertight spel en (indien je stack onder de 25bb is gekomen) misschien een enkele all-in resteal met niets. Dan kun je aan je nieuwe tafel je tactiek daar opnieuw aanpassen aan het kaliber van de oppositie. Maar is ook daar eigenlijk iedereen beter dan jij, dan wordt het tijd je speelplan rigoureus om te gooien. Ga dan niet mee in het kleine-betjes-poker van de oppositie, en wijk dan juist af van de vele minraises die zij zullen maken. Zorg dan dat je de geluksfactor van het spel rigoureus verhoogt door zo vroeg mogelijk in de hand all-in te gaan, en door je goede opponenten in zo lastig mogelijke spots te brengen. Wetende dat zij de pot waarschijnlijk graag klein willen houden tenzij ze er vrij zeker van zijn een winnaar te hebben, daar probeer jij precies het tegenovergestelde te doen. Niet op hun speelveld spelen dus, onder hun condities – maar met opportunistisch poker de ‘standaard’ loop der beslissingen wijzigen, om zo je kennisachterstand (in ieder geval enigszins) ongedaan te maken.

9. Tips richting de bubble

Het duurt erg lang voordat het geld daadwerkelijk is bereikt. De echte bubble duurt soms uren – zelfs als er iets van 700 spelers in het geld zijn, en er nog maar 1 of 2 moeten afvallen. Er wordt dan hand for hand gespeeld over alle tafels tegelijk. Een prachtig schouwspel, waarbij de dealers moeten opstaan als de hand aan hun tafel is voltooid. Een cash betekent meer dan twee keer de inleg, en omdat vrij veel spelers via een satellite hier zijn is de pakweg $20,478 die men krijgt bij een cash een zeer aardige return on investment. Plus, het verhaal naar huis toe verkopen dat je in het geld was bij het officieuze wereldkampioenschap is ook heel wat waard – en daarbij vinden velen het zonde om na vier dagen keihard poker vlak voor het geld er uit te gaan. Kortom: er spelen hier veel meer factoren dan bij een ‘gewone’ bubble!

Het zal duidelijk zijn: als short stack, maar ook als big stack, kun je in deze periode vrij veel chips vergaren. Sommige spelers willen in deze fase gewoon niet in de hand komen, en leggen QQ en zelfs KK tegen een minraise nog gewoon af. (Echt waar!) Indien je zou besluiten van de bubble ‘gebruik te maken’ door vaak te openen, weet dan dat minraises vaak net zo effectief zijn als dikke raises. Een 8 bb stack zal tegen jouw button raise van 2.2bb net zo makkelijk wegleggen als tegen een shove. Maar als de small blind ertussen zit met een dikke stack, dan kan hij eenvoudig gebruik maken van een te grote open raise van jouw kant. Stel, met een 50bb stack open jij 8bb om de big blind direct all-in te zetten. Een slimme small blind die jou heeft gecoverd, heeft hier dan een geweldige reraise all-in situatie – waar hij ineens de druk van het all-in callen voor je gehele stack bij jou kan leggen! Ik heb deze situatie al een paar keer gezien rond de bubble, waarbij echte ‘play to win’ spelers niet voldoende beseffen dat deze situatie zo veel anders is dan anders, dat daar ook de raisepatronen significant op dienen te worden aangepast.

In deze fase bepaal je wat je doelen zijn. Veel Nederlanders zijn gek op het misbruiken van de bubble door extra agressief te worden. Maar met een stack van, pakweg, een kwart average, is er werkelijk niets op tegen om 33 handjes te passen en dan in het geld te zijn. En al helemaal omdat na het barsten van de bubble het spel zeker een half uur gigantisch los is. In deze fase kun je dan als shortstack ‘meegokken’ met een hand als AJ voor je toernooileven tegen een shove, zeg als je nog iets van 13 of 14 blinds over hebt. Met tussen dag 4 en dag 7 nauwelijks enige payjumps van omvang, is dit het perfecte moment om te gaan werken aan het verkrijgen van een goede stack. Waar je dus 1 of 2 all-ins zult moeten overleven om terug te zijn op average, dat is waar. Maar aangezien je dit doet na het verzekeren van de cash, is dit lang niet zo erg als ditzelfde risico te moeten nemen nog voordat het geld is bereikt.

10. “November Nine”: de redenen hiervoor, de impact ervan en de strategische invloed bij de laatste twee tafels 

Toen ik mijn eerste WSOP Main Event speelde, werd er nog gewoon zonder onderbreking doorgespeeld tot de winnaar. Om meer buzz te creëren en om de WSOP gedurende het gehele jaar hot te houden, heeft men (vooral om commerciële doeleinden dus) besloten de finaletafel niet in juli te laten plaatsvinden, maar pas in november.

De impact is gigantisch gebleken! Spelers die aan de laatste twee tafels zitten, weten dat als ze de laatste 9 halen, ze gedurende een periode van maanden thuis de held zullen zijn. Bovendien hebben ze grote mogelijkheden om voor de finale nog sponsordeals te sluiten, en vol in de publiciteit te blijven als mogelijke kampioen. Dit zorgt voor een nog grotere bubble dan standaard al bij een groot toernooi het geval is.

Zou je dus ooit in deze spot terechtkomen, dan zijn hier gigantische mogelijkheden om agressief spel de stack flink te vergroten, wetende dat fold equity op het toppunt ligt – misschien nog wel op een hoger niveau dan aan de finaletafel zelf. Anderzijds is dan ook hier voor jou het dilemma: wil ik mijn stack wel uitbouwen met verhoogd risico op uitschakeling, of is het beter om de conservatieve route te pakken om zo met minder chips in ieder geval daar te komen waar het heldendom op de loer ligt. Topspelers zullen zeggen dat ook hier het gaat om +EV beslissingen – maar als ‘gewone’ speler is er niets op tegen om gewoon het stapje voor stapje te nemen. Iets vaker (re)pushen tegen de kleinere stacks dus, maar voorkomen in een situatie te geraken waar je zelf voor stacks moet spelen met nog enkele spelers in je rug die allemaal een tophand kunnen oprapen. En die je dus zo naar huis kunnen sturen – met allerlei ongewenste verhalen & gedachten over what could have been.