Column Julien Nuijten: ECOOP III, $750 event

Afgelopen week is alweer de derde European Championships Of Online Poker begonnen. Een toernooiweek met een grote diversiteit aan toernooien, en ikzelf zal aan 3 of 4 toernooien deelnemen. Mijn eerste toernooi was de $750 NL Hold’em freezeout, een mooie buyin die 532 spelers op tafel legden, wat voor een fraaie hoofdprijs van $91,770 zorgde.

De meeste fouten in toernooipoker worden gemaakt in de vroegere levels. Een fout in de latere levels is meestal duurder qua directe waarde, maar hoe verder je in een toernooi zit, hoe minder big blinds er in het spel zullen zijn, en hoe makkelijker het spel wordt. Ik laat zaken als prestatiedruk en toernooiervaring er nu buiten, ik heb het meer over het speltechnische aspect. Met een stack van 15-30 big blinds zijn de meeste handen preflop of op de flop wel voorbij, terwijl je bij diepere stacks veel meer beweegruimte hebt in een hand. Hierdoor kan je meer handen preflop spelen, want hoe meer verschillende betrondes er postflop zijn, hoe minder je preflop handwaarde uitmaakt, en hoe meer keuzemomenten je in een hand hebt. Om deze reden leg ik de focus in mijn toernooiverslagen dan ook meer op de vroegere fases dan het latere shortstacked spel.

In het tweede level (20/40, met 5000 beginstacks), opende ik 99 vanuit mid position naar 140. Alleen de big blind callde en hij checkcallde ook mijn bet van 225 op de 854 flop. De turn was een J, geen fijne kaart omdat de tegenstander hier soms verbetert, maar belangrijker is dat ik meestal geen actie meer krijg als ik bet wanneer er een overcard komt die ook nog eens flushdraws voltooit. Maar omdat ik geen schoppen 9 heb, is het hier ook belangrijk om m’n hand te beschermen tegen handen die goed tegen mij drawen, en dit moet ik afwegen tegen de kans dat ik op de river bluffs uitlok of nog value krijgt van een slechter paartje. Ik denk dat het heel close is of je hier de turn wil betten, maar ik besloot om hier door te checken. In de vroege fases van toernooien speel ik wel graag veel potten maar houd ik deze meestal klein om zo gemakkelijk naar showdowns te kunnen gaan, en met het spelen van grotere potten wachten totdat er wat meer informatie over de tegenstander is vergaard.

De turn was dus check-check en een offsuit 3 was een uitstekende riverkaart. Hij checkte snel, en ondanks mijn strategie om kleine potten te spelen denk ik dat het essentieel is om hier nog te valuebetten. Hij zou hier niet vaak een sterkere hand hebben terwijl hij mij wel gewoon op een blufhand kon zetten omdat ik de aggressor in de hand was en de turn had gechecked. De enige reden om hier niet te betten, is omdat een goede speler hier misschien een stevige river checkraise zou plaatsen omdat mijn hand voor zo’n speler enorm face-up is: ik hebt geen supersterke valuehand omdat ik de turn heb doorgechecked (behalve als de river mij geholpen zou hebben). Maar ik ga er natuurlijk nooit vanuit dat tegenstanders die ik niet ken goed kunnen pokeren! Ik bette 340, achteraf had ik graag groter gebet (~650) maar hij callde me nu zelfs met AK, een prima resultaat.

De volgende hand speelde zich af op het 30/60 level. UTG minraisde, dit deed hij wel vaker, en UTG+1 callde. Met nog steeds 100 big blinds in de stacks van beide spelers zou ik hier de button met erg veel handen callen (of reraisen), en ik vond AJ voor een call. Het is hier wel +EV om te reraisen, maar ik denk dat er veel meer waarde zit in een flatcall. Bij een reraise zullen zij beiden erg vaak folden terwijl jij moet folden als zij 4-betten, terwijl als je flatcalled je alle handen die je domineert in hun range houdt. De big blind ging ook nog mee en met 4 man zagen we een 644 flop. Check, bet 255, call, en ik overcallde. In een cashgame raise ik hier meestal wel om het zo hopelijk erin te krijgen tegen een slechtere draw of een overpair waartegen je flipt, maar ik denk dat in een toernooi hier gemiddeld een stuk tighter voor stacks wordt gespeeld, en daarom dacht ik dat er meer waarde zat in een turn bekijken ten opzichte van meteen doorraisen.

Met z’n drieen bekeken we een turn: 644 T (pot is 1275). De initial raiser bette weer, 420, en de andere speler foldde. Zo’n kleine bet straalt natuurlijk zwakte uit en ik besloot hier dan ook opnieuw te flatcallen, puur omdat ik dacht dat hij bijna altijd zou folden als ik raisde. En dan kan hij mij op de river natuurlijk veel minder makkelijk op een flush zetten. River was een offsuit 9, en hij bette dit keer 840, waarvan ik 2317 maakte. Hij callde vrij snel met AT. Waarschijnlijk fold ik hier zelfs op een shove, en ja dat kan hij exploiteren, maar dat doet de gemiddelde speler toch niet. Bovendien had hij hier in de meeste gevallen gewoon een medium made hand, en dit soort handen worden veel vaker als bluffcatcher gebruikt dan dat ze omgezet worden in een bluff.

Na nog wat standaard preflop potten wist ik m’n stack uit te bouwen naar 20k. Op het 200-400 40a level raisde een speler in mid position naar 1200 met een 25k stack. Ik vond AK op de button, en ik mix hier tussen callen en reraisen. Als ik denk dat de speler die opent met AQ preflop voor stacks wil spelen, reraise ik, en ook als ik denk dat hij me met slechtere handen nog kan flatcallen. Deze speler was echter vrij tight en er zat dus niet zoveel waarde in het geld preflop erin proberen te krijgen, omdat hij dan ook vaak een monster heeft. Bij een flatcall lok je ook squeezes uit, wat hier uiterst gunstig is natuurlijk. Dat gebeurde ook: een aggressieve speler in de small blind met 17k, die later zelfs het toernooi won, reraisde naar 4400 en de preflop raiser foldde. Ik gooide m’n muntjes erin en tot mijn verbazing snapcallde (!) hij met 88. Omdat ik eerst een raise flatcallde en daarna op een squeeze allin ging, moest hij gedacht hebben dat ik dacht dat hij met van alles zou squeezen. Hij zou me waarschijnlijk dus ook gecalled hebben met AQ of zelfs AJ.

Mijn laatste 3000 chips bleken lucky money te zijn; de komende uren speelde ik constant een shortstack maar wist wel bij het 1000-2000 200a level 60k te hebben verzameld. Er was nog een hand waarin ik AA flatcallde tegen een mid position raise van een speler die mij coverde. Met een 30 big blind stack heb je nog net genoeg om een preflop raise te callen en postflop wat beweegruimte te hebben, maar als je preflop reraised weet je tegenstander dat al zijn chips wel op het spel staan als hij nog wil continueren, en daarom zal hij vaak folden. Met hoge pocket pairs heb je zo’n goede kans tegen zijn handrange dat het vaak wel de moeite is om hem een flopje te laten zien. Een bijkomend voordeel is dat je niet alleen maar medium handen als 77-TT of AJ KQ hebt als je hem flatcallt, en je tegenstander daarom ook minder aggressief te werk kan gaan omdat je nu dus ook monsters zou kunnen hebben.

De flop was niet geweldig, Q34, en ik had niet de A. Nog steeds wou ik wel voor stacks spelen, als het geld erin zou gaan heeft hij namelijk vaak een paar+flushdraw of alleen een draw of paar en daar heb je goede equity tegen. Hij checkte echter, en ik zette 10k in de +/- 16k pot. Hij callde, en helaas was de turn een vierde harten waardoor ik de hand op moest geven. In dit geval heeft mijn preflop flatcall geen mooi resultaat opgeleverd, maar ik denk toch dat je gemiddeld veel meer geld verdient op deze manier.

Nog een tijdje hield ik het vol met een shortstack, maar uiteindelijk bustte ik toen mijn reraise allin voor 15bb gecalled werd door AK, om als 34e het toernooi te verlaten. Van de week zal ik sowieso nog het main event spelen en waarschijnlijk ook de $2500 en nog een $320 toernooi. Tot dan!