Column Julien Nuijten – Summer Classics 2008

Summer classics ’08

Een aantal weken geleden was er in Holland Casino Utrecht een toernooiweek met een leuk main event van €1000 buyin. Niet echt een bijzonder toernooi voor mij, aangezien ik op de tweede dag moest terugkomen met een stack van een magere 6 big blinds en er na letterlijk 5 minuten al uit lag, maar er speelde zich wel een interessante hand af in de beginfase van het toernooi. Deze hand ging over timing tells, gameflow, table image en de manier waarop er werd gereageerd.

Erg vroeg in het toernooi, in het 50-100 level, had ik al een zeer loose image opgebouwd. Ik kwam te laat aan tafel, en speelde zo’n 30%-40% van m’n handen. Dat kon, omdat de stacks erg diep waren (je begon met 10.000 punten op 10/20, geloof ik), en omdat ik niemand aan de tafel herkende, wat meestal niet een teken is dat er iemand aan tafel zit die keihard op mijn loose spel gaat terugbeuken. En dat is wel de optimale counter-strategie: als een speler zijn handwaardes niet aanpast aan mijn loose ranges, zal ik veel geld zonder showdown oppakken. Hoe dieper de stacks, hoe minder belangrijk je preflop handwaarde, omdat de preflop fase van een hand nu slechts een zeer klein onderdeel is van de rest van de hand. Ook had ik vlak voor deze hand al 2 maal een redelijk grote bluf laten zien, wat beiden overigens vrij standaard 2nd-barrel situaties waren. Veel spelers zullen misschien zeggen dat je zelden een hand wil laten zien om zo een “feared player” te worden: niemand weet zo waar je mee bezig bent terwijl je wel in veel handen zit, en dat ontmoedigt spelers om met jou in aanraking te komen. Dat is een prima gedachte, maar ik denk dat je ook veel kunt bereiken door wel handen te laten zien als je weet wat voor effect het heeft op je tegenstanders en hoe zij zich dan gaan wapenen tegen jouw spel in de toekomst.

Goed, de hand zelf: 2 spelers die dat wel vaker deden, limpten in voor 100 en ik maakte het 600 op de cutoff met AT. Iedereen behalve de 2e limper foldde, en met een pot van 1450 punten was de flop T93. Over deze speler wist ik dat hij vrij loose preflop was en niet aggressief genoeg om hiervoor te compenseren, en hij baalde duidelijk van de grote pot die hij net had verloren. Hij begon de hand met zo’n 11k, ik met zo’n 16k.

Hij checkte snel naar me toe en gezien mijn spel verwachtte de hele tafel dat ik hier zou betten, laat ik dat ook maar doen met TPTK dan. Ik bette 1000, en voordat ik omkeek hoorde ik “raise” van de andere kant van de tafel, en hij gooide 1900 punten naar het midden. Het werd dus een minraise naar 2000. Een flopcall is hier superstandaard natuurlijk maar ik wachtte even met callen om te kijken wat er hier nou gebeurd was en wat er de rest van de hand ging gebeuren.

Deze speler was vrij passief, maar ik denk wel dat hij, zeker met een limper erbij, preflop in de meeste gevallen wel zou raisen met overpairs. En anders zou hij mijn preflop raise wel hebben gereraised. Hij zou kunnen denken dat ik al m’n chips toch wel wegbluf en daarom zijn grote paren kunnen slowplayen, maar dat is in strijd met zijn flopplay: waarom zou hij postflop opeens wel overgaan op een agressievere lijn als hij wil dat ik m’n fiches hersenloos naar het midden beuk?

Laten we dan eens naar de timing kijken. Naar mijn ervaring zijn timing tells (zeker online!) de meest betrouwbare tells en deze was heel duidelijk: preflop callde hij vrij gemakkelijk om postflop niet eens na te hoeven denken over zijn checkraise. Het lijkt mij dat als je eindelijk een sterke hand hebt tegen een speler die zo agressief speelde als ik, je er wel even bij stil zou staan wat je nou precies het beste kan doen in de hand. Mijn conclusie: hij heeft hier zelden een sterke hand maar het is “zijn beurt” om een hand te winnen aangezien ik al een aantal grote potten zonder een sterke hand te hebben had gewonnen. Ik callde de flop dus, om hem hopelijk zoveel mogelijk geld weg te laten bluffen.

De turn: T 9 3—K. Hij bette vrij snel 2000. Niet een prachtige turnkaart maar ik heb hier nog steeds heel vaak de beste hand, ik zie hem namelijk niet z’n flushdraws of QJ zo spelen. Misschien heeft hij een koning geluckboxt. Ik kan hier dus zeker +EV raisen en gezien de hoeveelheid slechte riverkaarten is dat zeker geen slechte optie. Misschien was dat wel een betere play geweest, omdat hij als ik call nog zo’n 6400 over heeft in een 9450 pot en niet veel spelers zullen hun toernooileven op spel zetten met een 3-barrel bluff. Maar goed, in the heat of the moment callde ik en de river stelde me niet teleur: 7s. Hij bette nog eens 2k en dit was een veel makkelijkere call dan een allin, want met zijn value-handen zou hij toch wel all-in gegaan zijn. Hij muckte zijn hand en ik won de 14k pot met een paar tienen.