Column Nicky Roeg: Nicky goes Nijmegen

Nijmegen was de volgende stop in de HCSOP toernooireeks. Het Main Event begon op een woensdagmiddag om 13:30 en er konden 140 spelers aan mee doen. Ik had er een heel hard hoofd in dat dit uitverkocht zou raken. Een doordeweekse dag, midden op de dag beginnen, tijdens de kredietcrisis en ook nog tijdens de SCOOP op PokerStars. Nee, ik was er van overtuigd dat hier maximaal 109 spelers op af zouden komen en durfde daar wel een sidebetje op te zetten met forummember Braque. €25 armer kon ik aanschuiven, want het evenement helemaal uitverkocht. Sterker nog: talloze spelers stonden te dringen om nog een plekje op de alternate-list te krijgen!

Uiteindelijk konden er 145 spelers mee doen en moesten er veel spelers teleurgesteld huiswaarts gaan. Misschien dat dit de kaartverkoop via de Holland Casino site zal stimuleren, want kennelijk weet lang niet iedereen dat je tegenwoordig voor elk toernooi gewoon vanuit je luie stoel een kaartje kunt kopen. Als HC nu nog de mogelijkheid geeft om via moneybookers of neteller te betalen, is de pokergemeenschap helemaal blij!

Met dit uitverkochte Main Event gold opnieuw dat alle toernooien van een HCSOP evenement uitverkocht waren en dat wil toch wel iets zeggen. Dit komt zeker door de strakke organisatie vanuit Holland Casino zelf, maar ik durf ook wel een beetje voor eigen parochie te preken en te stellen dat PokerCity hier ook zeker een groot aandeel in heeft door hun livereport. Ik hoor ook van veel mensen dat men de livestream en live updates met plezier bekijkt, of dat er familie, vrienden en backers thuis achter de computer alle verrichtingen volgen.

Wat betreft mijn toernooi: daar zal ik niet te uitgebreid over vertellen, omdat ik gewoon niet heel veel bijzondere handjes heb gespeeld. De eerste hand die ik kreeg was KK. Ik zat in de small blind en iemand in late positie raisede. Ik maak een reraise en hij foldt. De eerste pot is binnen en ik denk nog: Als dit de tendens van de dag wordt, dan mag ik in m’n handen knijpen! Helaas was dit niet het geval en werd het juist een dag van knokken voor de chips: dan weer wat meer, dan weer wat minder, maar nooit die doorbraak naar de echte big stack.

Ik zak iets terug naar 7800 chips en weet met QQ weer wat chips bij te sprokkelen en zo ook met AA. Beide handen speel ik gewoon goed; ik haal er denk ik het maximale uit. Daarna is het weer vechten en met kleine potjes weet ik uiteindelijk tot 19.000 te komen. Met blinden van 500/1000 zak ik weer wat terug naar 15K en dan komt waarschijnlijk mijn meest memorabele hand van het toernooi. Ik zit in de big blind en iedereen foldt naar de small blind – Tony Theunisse – toe. Tony raiset naar 3.5K. Ik zit daar met nog 15K en zie dat Tony nog 30K speelt. Ik vind 55 en ga even in de denktank. Dan besluit ik om all-in te gaan. Tony maakt een instacall en daar schrik ik natuurlijk even van. Dan draait hij K Q om en zie dat ik een coinflip heb. Zijn call vind ik ergens een beetje dubieus, maar ik ben er blij mee: ik heb immers gewoon een double up nodig. Minder vrolijk word ik van de flop: K 7 T. Ik sta alvast op… maar op de turn valt de 5! Nu nog even de harten ontwijken op de river en ik zit weer helemaal in het toernooi. Et voila, de river is een totale blank en ik schuif de chippies mijn kant op.

Niet veel later moet ik vanwege table balancing mijn tafel verlaten en kom aan tafel bij vele bekende gezichten: Onder meer Rolf Slotboom en Micha Hoedemaker heten me welkom. Het is dan bijna het einde van dag 1 en inmiddels al weer 2:00 uur. Met de hoge blinden en totaal kaartdood zak ik weer helemaal weg en ik sta op het punt om op zoek te gaan naar een dubbel. Want om nou met zo’n kleine stack dag 2 te halen en weer helemaal heen en weer te moeten rijden… daar had ik nou ook niet echt zin in. Ik had wel al drie weken geleden voor de zekerheid een hotelkamer gereserveerd, maar ik heb die nooit bevestigd en gezien het tijdstip en het volle toernooi was ik bang dat ze hem ook niet meer voor mij hadden vastgehouden.

Ik zag op dat moment alleen maar 84, 73, T6 et cetera voorbij komen en om daar nou mee all-in te gaan… De klok tikte naar het eind van de dag en de laatste hand zou gespeeld worden. Ik zat in de small blind en iedereen foldt naar mij toe. Ik heb 62 en denk er heel even over om het er in te gooien, maar besluit uiteindelijk om te folden. Immers, de big blind kan me hier wel erg makkelijk op any two zetten en dan heb ik toch liever een iets betere any two. De big blind laat echter 52 zien en ik grrrrrrrrrr.

Het enige voordeel dat ik de volgende dag heb is dat ik op de button mag beginnen. We beginnen dan met blinden van 1500/3000, dus dat wordt heel snel pushen. Maar goed, ik heb – voor wat het waard is – opnieuw dag 2 bereikt.

Wat nu? Toch maar het hotel opzoeken dan en hopen dat ze de kamer nog hebben, was het plan. Rolf Slotboom was ook door naar dag 2 en zocht nog een slaapplek. Aangezien alle hotels in Nijmegen volgeboekt waren, was de enige kans nog dat mijn kamer niet was weggegeven en dan moest Rolf maar bij mij op de kamer. Aangekomen bij het hotel bleek dat mijn kamer er gelukkig nog was! Nu alleen nog de nacht doorkomen met Rolf naast mij. Ik kan u vertellen dit was toch wel de grootste bad beat is die ik dit jaar heb gekregen. Ik kon geen oog dicht doen. Deze man roept in zijn slaap namelijk ook nog gewoon om kaarten. De hele nacht hoorde ik “kleine schoppetjes”, “kom op dealer, je kan het”, “geen gekke dingen” en wat dies meer zij.

De volgende ochtend beloofde ik Rolf dat, als iedereen foldde naar mij, ik blind all-in zou gaan. Hij zat immers op de big blind en ik vond na zo’n nacht dat hij niet minder verdiende. Hij vertelde mij dat hij dan ook blind zou callen (mits de small blind dat niet deed). Ik wilde natuurlijk niets liever, want ik moest meteen dubbelen om nog een beetje mee te kunnen doen. Het was lekker weer en ik ging eerst nog even lekker ontbijten op een terrasje in het mooie centrum van Nijmegen. Heel veel tijd had ik niet, aangezien we om 13:30 al weer verder gingen met het toernooi. Een triest momentje volgde toen ik in het casino aankwam en mijn zak met chips open maakte. Slechts vier chippies vielen eruit: drie van 5000 en één van 100. Terwijl iedereen druk was met het stapelen van zijn chips kon ik nog even 10 minuten lekker uit mijn neus peuteren.

Nou, daar kwam dan de eerste hand. Iedereen foldt, dus dat ziet er goed uit. Ik had stiekem al een kaart gezien en dat was een K. Die ander hoefde ik dus niet eens te zien; heel stoer zou ik mijn chips naar voren schuiven. Echter, de man direct naast me had een heel ander idee. Die schoof zijn stack van 42K gewoon naar voren. Nou, dan toch maar even die tweede kaart bekijken in de hoop dat ik nog een K zal vinden. Echter, het was een Q. Na heel even nagedacht te hebben over de range van vrij tighte speler, besloot ik toch nog maar even te wachten. Iedereen foldt en heel nieuwsgierig vraag ik naar zijn hand. Ik mag één kaart openen en zie de A. Later vertelde hij me dat hij AK had. Op zich een goeie fold, maar daar had ik niks aan; het moest nu toch echt gaan gebeuren. De derde hand foldt iedereen naar mij toe en ik vind 66. All-in! Meteen na mij hoor ik weer all-in. Niet echt lekker… hopen op een coinflip dan maar. Mijn buurman draait echter 99 om en ik vlieg eruit, met nog 30 man over.

Weer niet in the money, weer niet één van de doelen bereikt. Dat is heel jammer, maar ik kan er niet heel rouwig om zijn. Dat is toernooipoker. Met een beetje meer geluk – broodnodig om verder te komen – haal je daar wél die finaletafel.
 
(Overigens: dat beetje geluk had ik wel toen ik meedeed aan Lords of poker. Jullie kunnen dat ook zien, want de afleveringen waarin ik zit worden deze week uitgezonden! Woensdag, donderdag en Vrijdag rond de klok van 00:00. Waarschijnlijk kom ik hier in mijn column van volgende week nog wel op terug).

Wat betreft Nijmegen was het voor mij dus voorbij. Dat wil zeggen: qua spel, want ik kon door mijn uitschakeling wel weer het live verslag doen van de finaletafel. Praten over het spelletje en interviews doen met de spelers doe ik dan ook met veel plezier en enthousiasme. Afgezien van zelf spelen is dit toch wel het leukste wat er is! Jullie kunnen een groot gedeelte van de finale hier terugzien. Vooral het interview met de gebroeders Rozema is zeer leuk geworden en zeker de moeite waard om even te zien! Ik hoop in de toekomst meer met deze interviews en de reportage te gaan doen. Als jullie leuke ideeën hiervoor hebben,  laat het dan even in een reactie weten.

Het volgende toernooi waar ik aanwezig zal zijn worden de Twentse classics. Ik zal daar het €1.050 event spelen en ik ga nog even kijken of daar andere toernooien bij komen. Ik weet in ieder geval dat ik er op tijd bij moet zijn, want ook die toernooien zullen vast snel uitverkocht raken!

Spelersprofiel Nicky

Elke week beschrijft Nicky “Nickname” Roeg zijn pokerervaringen, kennis, anekdotes en alle andere zaken die hij wil bespreken.