Het blijft een wonderlijk fenomeen. Je zit aan tafel met iemand die voor geen meter kan pokeren. Likkebaardend zit je te wachten tot deze heer of dame jou gaat verrijken met zijn chips. En dan…
Dan komt een of andere wannabe prof, die van de zwakke broeder een potje verliest… en volledig op hem losgaat. Dit is niet goed, dat is niet goed, vis hier, vis daar, “leer eens een keer pokeren, man”… ach, U kent het wel. Resultaat? De zwakke broeder stopt ermee en gaat lekker blackjack of roulette spelen, want hij vindt er zo geen gein meer aan. Of hij denkt: “Tja, ik heb dit potje dan wel gewonnen, maar eigenlijk heeft de prof gelijk. Ik speelde inderdaad zwak, en moet in de toekomst dus beter, creatiever, strakker of agressiever gaan spelen.” In beide gevallen zijn de negatieve gevolgen duidelijk:
1. De speler kapt ermee. (In geval van toernooispel misschien niet direct, maar dan toch zeker indirect. Want de volgende keer denkt hij wel twee keer na of hij wel de buy-in wilt betalen om bij ieder gelukspotje te worden afgezeken door een stel wijsneuzen. En dit betekent mogelijk een zwakke speler minder in het veld – en dus minder edge voor de profs.)
2. Hij gaat zijn spel verbeteren – en wordt zo moeilijker te verslaan.
Zoals bekend ben ik een speler die veel meer dan andere Nederlandse pokeraars blootstaat aan kritiek. Want mijn gedrag zou soms niet goed zijn, ik zou irritant zijn of geniepig of pompeus, en ik zou mezelf veel beter vinden dan ik eigenlijk ben. Heel veel verschillende soorten kritiek heb ik over mij heen gekregen, soms terecht en vaak ook niet. Maar zelfs mijn grootste vijanden zullen erkennen dat op één gebied ik een voorbeeld ben voor hoe het moet: de wijze waarop ik omga met wat wordt gezien als de ‘mindere speler’.
Dit komt eigenlijk uit mijn cashgame-tijd van vroeger. Ik speelde dag in, dag uit tegen dezelfde opponenten, een zeer kleine groep spelers die iedere dag konden besluiten naar de pokerpit van het Holland Casino te komen – of niet. Ik zag het altijd als mijn taak om juist de nieuwe spelers op hun gemak te stellen, en de mindere spelers af en toe wat complimentjes te geven of in ieder geval waar voor hun geld te geven middels een leuke tijd. Iedere speler telde, en ik wist dondersgoed dat het erbij krijgen of verliezen van één enkele zwakke speler het verschil kon zijn tussen een goede of een slechte maand. In tegenstelling tot de goede spelers van nu ging ik veel vaker & intensiever om met wat sommige mensen zagen als de ‘visjes’ dan met erkende collega-profs. Sterker: Net als nu had ik ook toen al regelmatig strijd met de wat betere spelers, en vooral met de spelers die zich beter waanden dan zij eigenlijk waren. En degenen die met minachting pleegden te spreken over juist de mensen die zorgden dat ik iedere maand de huur kon betalen – tja, met die figuren had ik het zelfs continu aan de stok.
Tegenwoordig lijkt het belang van ‘keep the fish happy’ iets minder groot dan vroeger – althans in de ogen van zeer veel pokeraars. Immers, is niet de aanwas van nieuwe spelers zo groot, en is niet het online player base zo massaal, dat het verlies van één enkele speler nauwelijks nog uitmaakt?
Wel, dit is inderdaad wat vele mensen schijnen te denken – maar ik ben het hiermee zeer oneens. De laatste jaren is het niveau van vooral het online poker gigantisch gestegen. Zelfs zozeer dat spelers die vroeger eenvoudig de $10-20 no-limit hold’em cash games versloegen, nu zitten te ploeteren op de $3-6 of nog lager. Spelers verruilen NLH voor het veel softere PLO in de hoop daar hun edge te kunnen behouden, en voeren strategie-boeken, video-sites en simpel voortschrijdend inzicht van de bestaande spelers aan als redenen voor het gestegen niveau.
Maar ze vergeten daarbij één cruciaal aspect: het feit dat de zwakke spelers op structurele basis van de tafels worden weggejaagd! Kijk ieder online toernooi of cash game maar na. Iemand verliest een potje met pech, en de gelukkige winnaar krijgt een tirade over zich heen. En zelfs als de slechte speler het potje verliest als gevolg van zijn matige beslissingen, zelfs dan krijgt hij vaak alsnog een emmer stront over zich heen vanwege zijn ‘belachelijke’ call die natuurlijk ‘lol’ was, ‘wtf’, ‘sick’ of wat dies meer zij. De gretigheid waarmee anonieme posters op het internet probeerden een goedwillende amateur als Bill van Dijk volledig af te maken omdat hij toevallig een keer de nut flush over het hoofd zag, getuigt van een domheid die vele malen groter is dan de vergissing van de in poker vrij onervaren musicalster. We moeten als pokeraars juist blij zijn dat er vanuit de kant van de BN’ers en het mainstream publiek interesse is in ons prachtige kaartspel. En hen ervan vervreemden door ongepast wijsneus- of afzeikgedrag vanaf de zijlijn, dat helpt het poker natuurlijk niet vooruit. Immers, het stoer doen tegenover elkaar ten koste van een derde mag dan de laatste jaren zeer in zwang zijn geraakt, op de bloei en groei van ons pokerspel heeft het toch vooral een negatief effect.
In maar weinig andere beroepsgroepen zie je dat belanghebbenden zozeer bezig zijn hun eigen bloedlijn weg te snijden als bij het poker. En zelfs bij de zogenaamde modelprofs die wel in staat zijn zich in te houden tegen de visjes, zie je toch dat ze het belang van deze zwakkere spelers niet altijd op waarde schatten. Vaak willen ze zich toch vooral met hun collega-profs ophouden om nog even de laatste expert plays te bespreken, in plaats van wat tijd vrij te maken om gezellig aan de bar een praatje te maken met een paar recreatieve spelers. Reken maar dat deze niet-profs het hartstikke leuk vinden om een high-five te ontvangen van een erkende prof, of om in het openbaar een complimentje te krijgen van iemand tegen wie ze opkijken. Zelfs een simpel: “Hey, hoe gaat het?” kan er al niet af bij veel profs of wannabe profs – die middels hun gedrag en lichaamstaal laten blijken dat ze simpelweg geen enkele interesse hebben in wat de mindere broeders denken, willen of voelen.
Fout, fout, fout! Misschien zijn op korte termijn de gevolgen van dit gedrag niet zo zichtbaar. Immers, de profs krijgen evengoed hun contracten wel, ze staan nog net zo vaak als voorheen op de covers van de tijdschriften, en ook de dames blijven zich gewoon bij bosjes aanbieden.
Maar een grasveldje dat niet voldoende water krijgt wordt op termijn onherroepelijk dor. En als wij niet goed genoeg zorgen voor zowel de aanwas van vers bloed als het behouden van de recreatieve speler, dan snijden we onszelf in de vingers. Immers, iedereen wil zijn centje verdienen aan het poker: de profs, de casino’s, de TV-zenders, de sites. Maar als we niet goed genoeg zijn voor juist die groep spelers die dit allemaal mogelijk maken, nou dan staan we sneller dan iedereen denkt met lege handen. En uiteindelijk zullen we ons dan afvragen waar het toch is misgegaan… of beter gezegd, waar toch al die zogenaamd ‘mindere’ spelers zijn heengegaan.
Elke week beschrijft Rolf Slotboom, Team captain van Team Holland Poker, zijn leven als pokerspeler en alle ervaringen, kennis en anekdotes die daarbij horen. Heb je zelf vragen of interessante pokerhandjes die je graag besproken ziet worden, stuur deze dan op naar [email protected]
Rolf ik vind dit een uitstekende analyse.Zolang de grote toernooien niet door de belanghebbende bedrijven worden gesponserd moet je de mindere spelers koesteren.De toernooien zien er erg gezellig uit op de TV,maar op de diverse fora viert het negatieve commentaar hoogtij.
Rolf, wederom een collum waar ik het helemaal mee eens ben. Mede door mensen met jouw instelling en benadering naar andere mensen toe is het heerlijk om een middag en/of avond aan een pokertafel te zitten. Ik kan me er al op verheugen om de volgende HSOP bij jouw aan tafel te zitten. En wat betreft die “oordopjes”, ik laat ze zeker thuis.
Rolf, wederom een collum waar ik het helemaal mee eens ben. Mede door mensen met jouw instelling en benadering naar andere mensen toe is het heerlijk om een middag en/of avond aan een pokertafel te zitten. Ik kan me er al op verheugen om de volgende HSOP bij jouw aan tafel te zitten. En wat betreft die “oordopjes”, ik laat ze zeker thuis.
Rolf,
Ik ben het helemaal met je eens ( wel ook even hoi zeggen he, als je mij ziet !!)
Rolf,
Ik ben het helemaal met je eens ( wel ook even hoi zeggen he, als je mij ziet !!)
@ Dobbelsteen: Correct – het “zuurpruim” danwel “wijsneuzen aan de zijlijn” gehalte is daar gewoonlijk erg hoog. 🙂 @ Sniper: Ik zou ze toch meenemen… er is vrijwel altijd wel iemand aan tafel die ze graag zou lenen van je. 😉 @ Wim: Mijn nieuwe tactiek
Hey Rolf, nou snap ik waarom je zo gezellig deed tijdens het ME in scheveningen. die visjes die met QTs uitzuigen op je JJ wil je natuurlijk behouden. zorg er dan wel voor dat ze je strategie niet kunnen lezen he :P.
Haha… true. 🙂
Aha, dus eigenlijk is het slecht als jij (Rolf) tegen je praat. Blijf dan maar stil dan zit ik op de goede weg 😛
Geintje, maar vind wel dat je gelijk hebt. Wat ik ook jammer vind is dat er steeds minder gepraat wordt aan tafel. 3 jaar geleden was het veel tabletalk en gezellig. Nu zit de helft met een ipod rustig zijn handjes te folden. En krijg je weinig feedback op vragen.
Aha, dus eigenlijk is het slecht als jij (Rolf) tegen je praat. Blijf dan maar stil dan zit ik op de goede weg 😛
Geintje, maar vind wel dat je gelijk hebt. Wat ik ook jammer vind is dat er steeds minder gepraat wordt aan tafel. 3 jaar geleden was het veel tabletalk en gezellig. Nu zit de helft met een ipod rustig zijn handjes te folden. En krijg je weinig feedback op vragen.
Hallo,
Is het niet zo dat de mensen die de grootste scheldkanonades live of op internet plaatsen na een “unlucky” verloren hand, dat dat misschien de mindere spelers zijn? Als de zogenaamde “betere” spelers en all-in callen met low-pair en ze winnen, dan is het een goede read. Verliezen ze dezelfe hand is de opponent die met een draw wint, een “donk”.
Wie bepaald wanneer iemand een goede speler is? Dat kan toch pas worden bepaald aan de hand van behaalde resultaten over een langere periode?
Rolf, dat is lachen, binnen 2 meter afstand iedereen “hoi” zeggen, daar is over nagedacht, je heb geen flauw idee wie Wim Boensma is maar misschien als ik zeg diegene die bij je aan tafel zat bij de Dom Classics main event in 2006 (Marcel Luske zat toen ook aan dezelfde tafel)en ik had die dag ook een doosje Tic Tac bij mij maar wel een veel groter doosje dan die jij altijd op je fiches heb staan (en ben de man van “Rita”de blonde schone die deze week bij jouw aan tafel zat bij de € 220 in Scheveningen.
Groet Wim
Wat een goede column, en uit het hart gegrepen. In mijn semi-vaste game zit ook 5 dagen in de week zo’n hork die slechte spelers na hun eerste suckout linea-recta de pit weer in jaagt (of erger: naar een Fair Play casino in de buurt). Ik heb het echter opgegeven om de moderne pokergeek op zijn onbeschofte gedrag te wijzen. Ze weten écht niet beter, de arme nerds. Zero life skills. Ik hoop dan ook dat vooral casinopersoneel dit stukje op zich in laat werken, want de staf is in mijn ogen vaak te passief als zo’n aso weer los gaat. Terwijl de sfeer aan tafel toch bij uitstek het werkterrein van de gastheer is.
@ Dansgek: Nou, ik zie op zich niet zo heel vel verschil met vroeger, hoor. Vroeger had je veel *oude* zuurpruimen, en nu zijn ze dus alleen wat jonger. 😉 @ Jacob: Soms is dit inderdaad zo. Verschil is wel dat een goede speler vaak een marginale call dur
Rolf. ik heb met jou aan tafel gezeten in Enschede(300event) en je bent inderdaad anders dan je wordt afgeschilderd in de media en door je collega’s.Ik vond jou heel sociaal en gezellig en heb met de andere spelers heel wat afgelachen door jou kan wel zeggen dat jij mij zo op mijn gemak hebt gesteld dat ik toch echt heel ver ben gekomen dus blijf zo als je bent ik ben in ieder geval een fan van jou geworden en de spelers die jou leren zullen jou ook gaan waarderen groetjes
Mooi geschreven Rolf, je hebt helemaal gelijk. Als je een keer een toernooi speelt waar ik ook ben kom ik wel even hoi zeggen 😉
Hoi Rolf, Ben het volledig met je eens. Ook al ben ik een zogeheten vis, de reacties van je tafelgenoten bepaalt sowieso of je nog een keer terugkomt. De afgelopen PKVN.nl wedstrijden was ook zo een voorbeeld. Het niveau verschil is dan zo groot dat sommige zo hard beginnen te vloeken… Zo zonde, het gaat immers hier alleen maar om de eer en het plezier. Ga vooral door met je mening te blijven geven. Elke keer weer een feest. Of ik het ermee eens ben of niet. Groet,
Hoi Rolf, Ben het volledig met je eens. Ook al ben ik een zogeheten vis, de reacties van je tafelgenoten bepaalt sowieso of je nog een keer terugkomt. De afgelopen PKVN.nl wedstrijden was ook zo een voorbeeld. Het niveau verschil is dan zo groot dat sommige zo hard beginnen te vloeken… Zo zonde, het gaat immers hier alleen maar om de eer en het plezier. Ga vooral door met je mening te blijven geven. Elke keer weer een feest. Of ik het ermee eens ben of niet. Groet,
@ Tjerk: Daar ben ik blij om! @ Suntrax: Is goed. Wat dacht je van het WSOP Main Event? 😉 @ BuKu: Dank je wel, dat waardeer ik. Je hebt gelijk in wat je zegt: Het vertoonde gedrag vindt overal plaats, wonderlijk genoeg zelfs op wat toch beschouwd kan wor
@ Tjerk: Daar ben ik blij om! @ Suntrax: Is goed. Wat dacht je van het WSOP Main Event? 😉 @ BuKu: Dank je wel, dat waardeer ik. Je hebt gelijk in wat je zegt: Het vertoonde gedrag vindt overal plaats, wonderlijk genoeg zelfs op wat toch beschouwd kan wor
Na een lange tijd alleen maar lezen, kan ik het nu niet laten hier voor het eerst wat posten.
Rolf, toen ik begon met je columns te lezen had ik eigenlijk na 2 keer al een hekel aan je, want je kwam op mij over als een super arrogant mannetje. Deze mening had ik in de loop der tijd al een stuk bijgesteld…..tot ik deze column las…..je hebt er een fan bij 🙂
Want ook al schrijf je deze column uit een soort van eigenbelang (want poker is ten slotte je broodwinning) waardeer ik het enorm dat je het opneemt voor de lerende enthousiaste beginners die niet zo’n grote bek hebben als veel “profs” aan tafel en daardoor gewoon liever weggaan dan te worden afgezeken tijdens het spelen van hun favoriete spelletje, want voor velen is het namelijk ook nog steeds ‘gewoon een spelletje’. En dan vinden mensen het gek dat de sfeer en tabletalk ook steeds minder wordt.
Trouwens horen badbeats niet bij het poker? of je er nou 1 om je oren krijgt van een analfabetisch meisje van 7 of van Phil Hellmuth dat ZOU niet uit moeten maken…..probeer de eer aan jezelf te houden.
Nog even een vraag. (voortbordurend op ’t stukje van Albert uit Eindhoven) Zijn er geen regels omtrent tafeletiquette die bewaakt dienen te worden door de gastheer?
Na een lange tijd alleen maar lezen, kan ik het nu niet laten hier voor het eerst wat posten.
Rolf, toen ik begon met je columns te lezen had ik eigenlijk na 2 keer al een hekel aan je, want je kwam op mij over als een super arrogant mannetje. Deze mening had ik in de loop der tijd al een stuk bijgesteld…..tot ik deze column las…..je hebt er een fan bij 🙂
Want ook al schrijf je deze column uit een soort van eigenbelang (want poker is ten slotte je broodwinning) waardeer ik het enorm dat je het opneemt voor de lerende enthousiaste beginners die niet zo’n grote bek hebben als veel “profs” aan tafel en daardoor gewoon liever weggaan dan te worden afgezeken tijdens het spelen van hun favoriete spelletje, want voor velen is het namelijk ook nog steeds ‘gewoon een spelletje’. En dan vinden mensen het gek dat de sfeer en tabletalk ook steeds minder wordt.
Trouwens horen badbeats niet bij het poker? of je er nou 1 om je oren krijgt van een analfabetisch meisje van 7 of van Phil Hellmuth dat ZOU niet uit moeten maken…..probeer de eer aan jezelf te houden.
Nog even een vraag. (voortbordurend op ’t stukje van Albert uit Eindhoven) Zijn er geen regels omtrent tafeletiquette die bewaakt dienen te worden door de gastheer?
Damn, daarom zei je in Enschede al die dingen tegen me aan tafel. Fuck my life 😉
Damn, daarom zei je in Enschede al die dingen tegen me aan tafel. Fuck my life 😉
@ Stijn: Haha – goed gededuceerd! 😉 @ Gijs: Thanks – zeer mooie post. Wat betreft tafeletiquette zijn er inderdaad niet veel regels. Het is toch vooral een kwestie van ‘goede smaak’… en net als in het echte leven, is dat ook aan de pokertafels lang nie
Haha, je zegt in deze column eigenlijk, als je niet aardig bent tegen de zwakkere broeder, verlies je geld in de toekomst.
Er is hopelijk toch ook niks mis mee om gewoon aardig te zijn zonder bijbedoelingen? Dat maakt het spelletje er sowieso een stuk leuker op.
Haha, je zegt in deze column eigenlijk, als je niet aardig bent tegen de zwakkere broeder, verlies je geld in de toekomst.
Er is hopelijk toch ook niks mis mee om gewoon aardig te zijn zonder bijbedoelingen? Dat maakt het spelletje er sowieso een stuk leuker op.