Nederlandse sporters zijn meesters in het verzinnen van excuses om hun falen te verbloemen. Onze voetballers zijn misschien wel het duidelijkste voorbeeld. Keer op keer pogen zij hun slechte prestaties of structureel gebrekkige sportmentaliteit te verbergen door irrelevante verhalen over het veld, de scheidsrechter, de voorbereiding, pech in de afronding etc.
Ook in de pokersport analyseert slechts zeer zelden een pokeraar zijn slechte prestaties als exact dat – een slechte prestatie. Bijna altijd worden wel verzachtende omstandigheden aangevoerd of zelfs wat ik beschouw als ‘smoesjes’. In deze column een paar voorbeelden.
“Het is een mijnenveld”
Een soms correcte conclusie. Veel grote toernooien hebben gigantisch grote velden en een aanzienlijk percentage aan zwakke / onvoorspelbare / overagressieve spelers, zodat je heel wat ‘bommetjes’ moet ontwijken om echt diep te kunnen komen in zo’n event.
Echter, op langere termijn houdt deze gedachte geen stand. Aangezien er percentage-gewijs net zo veel spelers in het geld komen als bij kleinere events, en omdat het gemiddelde niveau in die ‘mijnenveld’ toernooien juist veel lager ligt, moet het hier relatief gezien dus veel makkelijker zijn om diep te komen. En diegenen die na een significant aantal van dit soort toernooien dus nog steeds geen resultaten op hun naam hebben staan, kunnen beter bij zichzelf te rade gaan of hun tactieken wel in orde zijn, in plaats van steeds maar weer de focus te leggen op iets wat eigenlijk niet echt relevant is.
“Variantie”
Het excuus van de jonge, matig presterende pokeraar. Wint men een titel of komt men diep in een event, dan worden de kwaliteiten van de speler in kwestie benadrukt. Presteert men niet, tja dan is dat natuurlijk variantie.
Hoewel variantie wel degelijk een belangrijk issue is – het is namelijk ook voor goede spelers mogelijk om ondanks prima spel lang buiten het echte geld te blijven, puur door pech of ongelukkige situaties op cruciale momenten – tegenwoordig is het toch vooral een excuus om falen te verbloemen. Immers, diegenen die wel veel toernooien spelen maar er keer op keer net niet bijzitten als de prijzen worden verdeeld, die zouden toch vooral hun blik moeten richten of hun spel niet enige verbetering behoeft. Immers, wie kijkt naar de resultatenlijsten van absolute toppers als Phil Ivey, Allen Cunningham of (binnen Europa) Marcel Lüske, die ziet toch eigenlijk altijd wel een erg solide ondergrens: zelfs als het slecht gaat gedurende een jaar, dan zijn deze spelers toch bijna altijd wel bijna break-even, en als alles volgens plan verloopt nou dan winnen ze gewoon erg veel. Vergelijk dat met de veelal jonge gasten die het altijd maar hebben over variantie – maar bij wie met name deze ondergrens veel en veel lager ligt. Voor mij het duidelijke bewijs dat deze spelers eerst hun niveau significant moeten opkrikken – want pas dan worden de analyses van het inderdaad relevante aspect variantie echt van belang.
“De opponenten zijn zooooo slecht”
Het misschien wel meest wonderlijke aspect in de after-elimination commentaren van pokeraars, en eentje die al sinds jaar en dag blijft terugkeren. Nog altijd wijzen spelers bij hun falen / na hun uitschakeling niet op goede spelers die hen op belangrijke momenten mogelijk hebben outplayed, maar juist op de vele donks in het toernooi die “echt geen flauw benul hebben wat ze zitten te doen”. Alsof dat niet juist de ideale opponenten zijn om de chips afhandig te maken!
Tijdens recente toernooien van mij bij de EPT San Remo en het Belgisch Kampioenschap ging het in het kamp van de Nederlanders vrijwel alleen over hoe “belachelijk slecht” de opponenten wel niet waren – en dan vooral nadat we zelf weer eens vroegtijdig waren uitgeschakeld. Slechts zelden stelden wij ons de vraag: Tja, als deze opponenten inderdaad zo slecht zijn (en ja, vaak was dat ook inderdaad zo), wat is dan precies de beste manier om deze zwaktes uit te buiten? Wat is dan de beste manier om niet alleen zo veel mogelijk chips af te pakken van deze tegenstanders, maar ook – eigenlijk minstens net zo belangrijk – hoe minimaliseer ik de kans dat deze zwakke spelers via een gelukje of via een foute inschatting van mijn kant ineens een grote pot kunnen winnen? Of, om maar eventjes in bokstermen te blijven: Wat is de beste manier om op punten mijn opponent te verslaan – en hoe minimaliseer ik tegelijkertijd de kans op een lucky punch van zijn kant.
In beide events waren de meeste Nederlanders als gekken aan het moven & grooven in de beginfase van het toernooi, en waren ze bezig met heel advanced concepts als de reraise-in-positie-met-bagger-als-isolatie-van-de-fish, of met three-barrel-bluffs om hun zwakke opponenten van een relatief marginale hand af te zetten. Maar als deze Nederlanders echt goed hadden nagedacht, hadden ze geweten dat het juist de grootste zwakte van deze mindere spelers is om een marginale hand weg te leggen.
En dan is de ‘ouderwetse’ of ‘suffe’ nut-peddling approach van wachten om afbetaald te krijgen weliswaar iets minder stoer & sexy dan het high-level aanvalsspel van onze jongens – maar op langere termijn misschien wel beter, en bovendien een stuk minder risicovol. Immers, als je je niet goed aanpast aan de zwakke spelers, en hun exploiteerbare zwakheden niet uitbuit maar – door om tegen dit soort donks op een veel te hoog niveau te willen denken – soms zelfs beloont… tja, dan ben je uiteindelijk zelf de zwakste schakel.
“Ik speelde om te winnen”
Veel topspelers hechten in toernooispel slechts weinig waarde aan in het geld komen of zelfs aan het halen van finaletafels – eigenlijk alleen een overwinning is voor hen interessant. Ervan uitgaand dat deze spelers inderdaad op heel hoog niveau spelen, is daar ook inderdaad wel wat voor te zeggen. Immers, in toernooien is het prijzengeld gewoonlijk topheavy, en één enkele zege levert vaak veel meer op dan een heel leger aan zesde, zevende of twaalfde plaatsen bij elkaar. En misschien wel net zo belangrijk: Voor potentiële sponsoren is een winnaar (marketingtechnisch) veel interessanter dan de voorzichtige grinder die zich weliswaar regelmatig in het geld speelt, maar die eigenlijk nooit met een winnaarstrofee in zijn handen staat.
Spelen om te winnen is dus een prima concept – echter, ook één die om de haverklap gebruikt wordt door spelers om slechte beslissingen mee goed te praten. Heb je de vierde raise gemaakt met een klein paartje en ben je gecallt door het obvious hoge paar van de tegenstander, tja dan heb je natuurlijk geen fout gemaakt en evenmin heb je de situatie slecht gelezen – nee hoor, je “speelde gewoon voor de winst”. Vooral Nederlandse spelers zijn gewoonlijk heel erg bezig met dit “playing to win” concept terwijl ze vergeten dat een solide defensie, het vermijden van grote risico’s en het overleven in events ook erg belangrijk zijn. Zeker als je in een relatief vroege fase van het toernooi zit waar de blinden nog heel laag zijn, is het bijna altijd slecht om met een zwakke hand je hele stack en dus je toernooileven in gevaar te brengen. Het is dan misschien wel stoer, en het lijkt heel erg in lijn met de “ik speel voor de winst” tactiek die zo populair is. Maar gewoonlijk is het toch vooral erg dom, omdat je teveel risico neemt zonder dat er al daadwerkelijk iets te winnen is, en omdat je als goede speler dan al uitgeschakeld bent nog ruim voordat de – in theorie, zwakkere – spelers de prijzen gaan verdelen.
Kortom: Playing to win is goed – maar niet als excuus na afloop om domme, roekeloze of onjuiste beslissingen mee te rechtvaardigen.
Rofl op zn best.
Rofl op zn best.
Rolf, je vergeet nog het excuus dat online poker ‘rigged’ is en zwakke spelers meer coinflips laat winnen…
Rolf, je vergeet nog het excuus dat online poker ‘rigged’ is en zwakke spelers meer coinflips laat winnen…
Wat duurt het trouwens lang voordat je reageert…:)
Wat duurt het trouwens lang voordat je reageert…:)
Verander nederlandse spelers maar in Noah en Lex……
Verander nederlandse spelers maar in Noah en Lex……
Even inhoudelijk over dat stukje over spelen voor de winst: Ik ben het hier toch echt oneens met je Rolf. Ik ben wel bereid om een gokje te wagen in toernooien. Uiteraard schuif ik het er niet in met AK als ik 100 BB diep zit. Maar Stel je zit bij de laatste 25 van de sunday Million op Pokerstars. Je hebt een average stack van 2 miljoen. Blinden zijn inmiddels 35k/70k 7k antes. Je zit op de cut off met 1010 en je maakt 200k. Nu gooit de Button met een 4 miljoen stack jou all in. Het kan zijn dat je hem gruwelijk domineerd omdat je een hoger pocket pair hebt. Maar in de meeste gevallen ga je hier een flipje aan als je called. Kan ook zijn dat hij een hoger PP heeft, maar dan zou 3 betten logischer zijn dan all in imo. Je houdt een ‘veilige’ 1,8 miljoen over als je fold. Als je called moeten je 1,8 miljoen bijleggen in een 4,168 miljoen pot. 35+70+9*7k antes = 168k. Je krijgt dus met 1,8m / 4,168m = 0,43 zeer correcte odds om een flipje aan te gaan. Als je wint heb je ruim 4 miljoen en moet je de finaletafel kunnen halen. Als je fold hou je 1,8m over en moet je nog maar zien of je een paar rondjes kaartdood over leeft. En wellicht wordt je later alsnog gedwongen om een flip ( of minder) aan te gaan en denk je achteraf: Had ik het toen maar gedaan! Dat gevoel moet jij kennen Rolf, of niet?
Even inhoudelijk over dat stukje over spelen voor de winst: Ik ben het hier toch echt oneens met je Rolf. Ik ben wel bereid om een gokje te wagen in toernooien. Uiteraard schuif ik het er niet in met AK als ik 100 BB diep zit. Maar Stel je zit bij de laatste 25 van de sunday Million op Pokerstars. Je hebt een average stack van 2 miljoen. Blinden zijn inmiddels 35k/70k 7k antes. Je zit op de cut off met 1010 en je maakt 200k. Nu gooit de Button met een 4 miljoen stack jou all in. Het kan zijn dat je hem gruwelijk domineerd omdat je een hoger pocket pair hebt. Maar in de meeste gevallen ga je hier een flipje aan als je called. Kan ook zijn dat hij een hoger PP heeft, maar dan zou 3 betten logischer zijn dan all in imo. Je houdt een ‘veilige’ 1,8 miljoen over als je fold. Als je called moeten je 1,8 miljoen bijleggen in een 4,168 miljoen pot. 35+70+9*7k antes = 168k. Je krijgt dus met 1,8m / 4,168m = 0,43 zeer correcte odds om een flipje aan te gaan. Als je wint heb je ruim 4 miljoen en moet je de finaletafel kunnen halen. Als je fold hou je 1,8m over en moet je nog maar zien of je een paar rondjes kaartdood over leeft. En wellicht wordt je later alsnog gedwongen om een flip ( of minder) aan te gaan en denk je achteraf: Had ik het toen maar gedaan! Dat gevoel moet jij kennen Rolf, of niet?
@ Erik: Wat jij aangeeft is niet in tegenspraak met mijn beweringen, hoor. Je voorbeeld komt uit de laatste 25 spelers van de Sunday Million, een toernooi met minimaal 6000 deelnemers – kortom, de eindfase van het toernooi dus. Zoals je waarschijnlijk
@ Erik: Wat jij aangeeft is niet in tegenspraak met mijn beweringen, hoor. Je voorbeeld komt uit de laatste 25 spelers van de Sunday Million, een toernooi met minimaal 6000 deelnemers – kortom, de eindfase van het toernooi dus. Zoals je waarschijnlijk
@ P. Marks: De gemiddelde Scandinavische speler denkt gewoon op een erg hoog niveau, is analytisch sterk, speelt zeer agressief en kent bovendien weinig angst. De combinatie van deze 4 factoren zorgt ervoor dat ze gemiddeld gesproken dan ook beter pres
@ P. Marks: De gemiddelde Scandinavische speler denkt gewoon op een erg hoog niveau, is analytisch sterk, speelt zeer agressief en kent bovendien weinig angst. De combinatie van deze 4 factoren zorgt ervoor dat ze gemiddeld gesproken dan ook beter pres
Op de een of andere manier krijg ik toch altijd het idee als ik jouw columns lees dat je echt tot op het allerlaatste moment flipjes uit de weg gaat…En als je heel eerlijk bent dan lijken jouw toernooiresultaten ( vaak ITM en niet zo vaak 1 t/3 ) dit ook te bevestigen…
Op de een of andere manier krijg ik toch altijd het idee als ik jouw columns lees dat je echt tot op het allerlaatste moment flipjes uit de weg gaat…En als je heel eerlijk bent dan lijken jouw toernooiresultaten ( vaak ITM en niet zo vaak 1 t/3 ) dit ook te bevestigen…
@ Jochem: Weet ik niet precies. Ik volg met name de jonge online spelers niet echt op de voet, sterker ik ken een heleboel goede, getalenteerde spelers maar nauwelijks. Wel valt het me op dat de gemiddelde jonge prof die een online achtergrond heeft, gemi
@ Jochem: Weet ik niet precies. Ik volg met name de jonge online spelers niet echt op de voet, sterker ik ken een heleboel goede, getalenteerde spelers maar nauwelijks. Wel valt het me op dat de gemiddelde jonge prof die een online achtergrond heeft, gemi
Dat laatste van die wegen naar Rome ben ik zeker met je eens. Maar als ik zo eens naar het lijstje van jou in 2008 kijk ( gebruik ik de lijst van Pokercity – Mooie lijst trouwens! )dan kan ik toch niet anders dan concluderen dat de 1 t/m 3 klasseringen wat achterlopen bij de ITM finishes…Ik zeg niet dat dit slecht is ofzo, is meer een constatering. Zou een logisch verband kunnen hebben met de wat meer behoudende speelstijl die je hanteert…
Dat laatste van die wegen naar Rome ben ik zeker met je eens. Maar als ik zo eens naar het lijstje van jou in 2008 kijk ( gebruik ik de lijst van Pokercity – Mooie lijst trouwens! )dan kan ik toch niet anders dan concluderen dat de 1 t/m 3 klasseringen wat achterlopen bij de ITM finishes…Ik zeg niet dat dit slecht is ofzo, is meer een constatering. Zou een logisch verband kunnen hebben met de wat meer behoudende speelstijl die je hanteert…
@ Erik: Beter is te kijken naar de door-de-jaren-heen lijst van de Hendon Mob, alle resultaten dus die ik ooit heb behaald. (Link in mijn column van vorige week.) Dit is helemaal belangrijk, omdat ik dit jaar voor het eerst gesponsord was, en mede daa
@ Erik: Beter is te kijken naar de door-de-jaren-heen lijst van de Hendon Mob, alle resultaten dus die ik ooit heb behaald. (Link in mijn column van vorige week.) Dit is helemaal belangrijk, omdat ik dit jaar voor het eerst gesponsord was, en mede daa
@ Erik: Zeker – 1x winnen zou veel belangrijker zijn geweest / veel meer impact hebben gehad dan zelfs een flinke serie cashes. Echter, juist omdat dit mijn eerste gesponsorde jaar was, en ik in de ogen van velen juist al veel “lucky punches” had geha
@ Erik: Zeker – 1x winnen zou veel belangrijker zijn geweest / veel meer impact hebben gehad dan zelfs een flinke serie cashes. Echter, juist omdat dit mijn eerste gesponsorde jaar was, en ik in de ogen van velen juist al veel “lucky punches” had geha
No offense Rolf, maar gebruik je dat sponsor verhaal niet achteraf als reden om je spel goed te praten. Vind het argument erg ver gezocht. Hoger eindigen, geeft meer cash en wellicht ook meer sponsorwaarde. Ook hier geld dat een overwinning meer doet dan 2x 2de plaatsen. Zie Noah die teert op een EPT overwinning in Kopenhagen.
No offense Rolf, maar gebruik je dat sponsor verhaal niet achteraf als reden om je spel goed te praten. Vind het argument erg ver gezocht. Hoger eindigen, geeft meer cash en wellicht ook meer sponsorwaarde. Ook hier geld dat een overwinning meer doet dan 2x 2de plaatsen. Zie Noah die teert op een EPT overwinning in Kopenhagen.
@ P. Marks: No offense taken, hoor. Maar als ik “spel goed praten” zou, zou dat impliceren dat ik slecht gepresteerd had – en dat is natuurlijk geenszins het geval. (Of, misschien beter geformuleerd: dat lijkt mij niet.) De redenen waarom ik mijn spel
@ P. Marks: No offense taken, hoor. Maar als ik “spel goed praten” zou, zou dat impliceren dat ik slecht gepresteerd had – en dat is natuurlijk geenszins het geval. (Of, misschien beter geformuleerd: dat lijkt mij niet.) De redenen waarom ik mijn spel
Leuk artikel rolf waar ik het op veel punten met je eens ben. Ikzelf was ook in san remo en die vele italianen waren echt zo slecht nog niet. Ze speelden gewoon erg aggressief, en ze waren niet bang om met kleine / slechte handen grote potten te spelen. Persoonlijk vind ik dat je dan niet kan zeggen dat een speler slecht is (iets wat ik veel nederlanders over de italianen hoorde klagen), maar ik vind het meer een bepaalde manier van poker spelen. Zolang je jezelf er bewust van bent dat je veel risico neemt en je zowel de positieve als negatieve gevolgen hebt overwogen, dan is dat juist goed. Kortom, zolang men weet wat hij doet, en waar hij mee bezig is maakt het weinig uit hoe je speelt, zolang je maar bewust bent van hetgeen je doet.
Leuk artikel rolf waar ik het op veel punten met je eens ben. Ikzelf was ook in san remo en die vele italianen waren echt zo slecht nog niet. Ze speelden gewoon erg aggressief, en ze waren niet bang om met kleine / slechte handen grote potten te spelen. Persoonlijk vind ik dat je dan niet kan zeggen dat een speler slecht is (iets wat ik veel nederlanders over de italianen hoorde klagen), maar ik vind het meer een bepaalde manier van poker spelen. Zolang je jezelf er bewust van bent dat je veel risico neemt en je zowel de positieve als negatieve gevolgen hebt overwogen, dan is dat juist goed. Kortom, zolang men weet wat hij doet, en waar hij mee bezig is maakt het weinig uit hoe je speelt, zolang je maar bewust bent van hetgeen je doet.
Zou je trouwens eens een keer een stukje willen schrijven over de ego’s van de professionele pokerspelers ? Ik hoor hen altijd zeggen en vertellen hoe goed ze zelf wel niet zijn en hoe slecht andere spelers wel niet spelen. Terwijl veel professionele pokerspelers in mijn ogen echt niet beter zijn dan het gros van de online en live spelers die op lagere niveau’s spelen. Het is alleen een geld of sponsor kwestie. Als ik bijvoorbeeld kijk naar de prestaties van Noah Boeken, Lex Veldhuis, en nog een aantal andere spelers dan presteren ze relatief eigenlijk zeer slecht. 1 seizoen heeft zeg maar 12 toernooien met gemiddeld zo’n 350 deelnemers. 7 van de 10 professionele spelers is het de laatste jaren niet eens gelukt om ook maar 1, laat staan 2 keer in the money te komen per seizoen, iets wat mij gezien het lage niveau en de lage aantal deelnemers erg bevreemd. Je zou toch zeggen dat een beetje goede speler toch wel 1 op de 12 keer (dus minimaal 1 keer per ept seizoen) in het geld moet kunnen eindigen ? Waarom lukt dat zo weinig pro’s ? Zijn ze dan toch niet zo goed als ze zelf denken ? Het niveau is geen excuus, want als ik naar mijn eigen ept ervaring kijk (san remo) is het niveau daar net zo belabberd als op menig online of lokaal live toernooi. Maar percentueel gezien presteren veel pro’s op de grote live toernooien echt enorm onder de maat in mijn ogen, op enkele “echt goede” pro’s na zoals marcel, thieryy, rob, steven en jij… Kijk bijvoorbeeld eens naar de regulars op de online toernooien. zij nemen het vaak op tegen honderden en vaak zelfs duizenden tegenstanders en komen met veel meer regelmaat in het geld. Iets wat mij een moeilijkere opgave lijkt als in het geld komen op een ept… Als ikzelf bijvoorbeeld de grote online toernooien speel als de sunday warm up, wil ik van de 10 keer dat ik hem speel toch minimaal 5 keer in het geld eindigen om uberhaupt tevreden te zijn…iets wat op de langere termijn eigenlijk ook altijd wel lukt.. Mijn vraag is dus eigenlijk of jij eens iets wil vertellen over de feitelijke prestaties van de pro’s en niet alleen het mooie prijzengeld wat je zo nu en dan hoort…
Zou je trouwens eens een keer een stukje willen schrijven over de ego’s van de professionele pokerspelers ? Ik hoor hen altijd zeggen en vertellen hoe goed ze zelf wel niet zijn en hoe slecht andere spelers wel niet spelen. Terwijl veel professionele pokerspelers in mijn ogen echt niet beter zijn dan het gros van de online en live spelers die op lagere niveau’s spelen. Het is alleen een geld of sponsor kwestie. Als ik bijvoorbeeld kijk naar de prestaties van Noah Boeken, Lex Veldhuis, en nog een aantal andere spelers dan presteren ze relatief eigenlijk zeer slecht. 1 seizoen heeft zeg maar 12 toernooien met gemiddeld zo’n 350 deelnemers. 7 van de 10 professionele spelers is het de laatste jaren niet eens gelukt om ook maar 1, laat staan 2 keer in the money te komen per seizoen, iets wat mij gezien het lage niveau en de lage aantal deelnemers erg bevreemd. Je zou toch zeggen dat een beetje goede speler toch wel 1 op de 12 keer (dus minimaal 1 keer per ept seizoen) in het geld moet kunnen eindigen ? Waarom lukt dat zo weinig pro’s ? Zijn ze dan toch niet zo goed als ze zelf denken ? Het niveau is geen excuus, want als ik naar mijn eigen ept ervaring kijk (san remo) is het niveau daar net zo belabberd als op menig online of lokaal live toernooi. Maar percentueel gezien presteren veel pro’s op de grote live toernooien echt enorm onder de maat in mijn ogen, op enkele “echt goede” pro’s na zoals marcel, thieryy, rob, steven en jij… Kijk bijvoorbeeld eens naar de regulars op de online toernooien. zij nemen het vaak op tegen honderden en vaak zelfs duizenden tegenstanders en komen met veel meer regelmaat in het geld. Iets wat mij een moeilijkere opgave lijkt als in het geld komen op een ept… Als ikzelf bijvoorbeeld de grote online toernooien speel als de sunday warm up, wil ik van de 10 keer dat ik hem speel toch minimaal 5 keer in het geld eindigen om uberhaupt tevreden te zijn…iets wat op de langere termijn eigenlijk ook altijd wel lukt.. Mijn vraag is dus eigenlijk of jij eens iets wil vertellen over de feitelijke prestaties van de pro’s en niet alleen het mooie prijzengeld wat je zo nu en dan hoort…
5 op de 10 keer itm , vind ik een topprestatie.
5 op de 10 keer itm , vind ik een topprestatie.
@ Robin: Ik ben al kritisch genoeg op mijn collega’s, denk ik zo – eigenlijk al veel kritischer dan een hoop mensen lief is. Het lijkt me dan ook niet nodig om met naam & toenaam specfieke spelers af te serveren. Immers, als de tijdspanne maar lang gen
@ Robin: Ik ben al kritisch genoeg op mijn collega’s, denk ik zo – eigenlijk al veel kritischer dan een hoop mensen lief is. Het lijkt me dan ook niet nodig om met naam & toenaam specfieke spelers af te serveren. Immers, als de tijdspanne maar lang gen
@pitboss zou het op zich ook zijn mits ik de winsten niet in andere toernooien zou verspelen haha… op de een of andere manier speel ik grote toernooien altijd veel geconcentreerder waardoor ik vaak in het geld of in ieder geval altijd minimaal in
@pitboss zou het op zich ook zijn mits ik de winsten niet in andere toernooien zou verspelen haha… op de een of andere manier speel ik grote toernooien altijd veel geconcentreerder waardoor ik vaak in het geld of in ieder geval altijd minimaal in
@rolf bedankt voor je reactie op dit late tijdstip. Specifieke namen zijn ook niet echt belangrijk hoor, maar juist omdat jij ook kritisch durft te zijn, hoopte ik dat je misschien ook een een kritisch artikel over de professionele pokerspeler in he
@rolf bedankt voor je reactie op dit late tijdstip. Specifieke namen zijn ook niet echt belangrijk hoor, maar juist omdat jij ook kritisch durft te zijn, hoopte ik dat je misschien ook een een kritisch artikel over de professionele pokerspeler in he
En dat van Brummelhuis heb je helemaal gelijk hoor. Als ik het verhaal van hun goed begrepen heb werkten zij (of in ieder geval 1 van die jongens) bij het betreffende hotel en worden ze nu door de baas gesponsord… Kortom niet aan de hand van hun prestaties, maar een pure gelukstreffer… Niets mis mee natuurlijk en ik gun het ze van harte, maar ja dat bewijst wel weer dat eigenlijk iedere noob een pro kan worden. En tja als je dan maar lang genoeg al die grote toernooien gratis kan spelen komt er, indien je in ieder geval redelijk kan pokeren, altijd wel een keer dat je iets presteert… en als je na het spelen van 40 epts het dan een keer lukt om de final table te halen is dat dan wel zo knap ? Tuurlijk is het prachtig en goed, maar dat maakt je dan toch niet meteen een goede speler ? Ik zou zelf dan beredeneren dat het eigenlijk maar matig is als je van de 40 toernooien maar 1 keer een final table haalt…
En dat van Brummelhuis heb je helemaal gelijk hoor. Als ik het verhaal van hun goed begrepen heb werkten zij (of in ieder geval 1 van die jongens) bij het betreffende hotel en worden ze nu door de baas gesponsord… Kortom niet aan de hand van hun prestaties, maar een pure gelukstreffer… Niets mis mee natuurlijk en ik gun het ze van harte, maar ja dat bewijst wel weer dat eigenlijk iedere noob een pro kan worden. En tja als je dan maar lang genoeg al die grote toernooien gratis kan spelen komt er, indien je in ieder geval redelijk kan pokeren, altijd wel een keer dat je iets presteert… en als je na het spelen van 40 epts het dan een keer lukt om de final table te halen is dat dan wel zo knap ? Tuurlijk is het prachtig en goed, maar dat maakt je dan toch niet meteen een goede speler ? Ik zou zelf dan beredeneren dat het eigenlijk maar matig is als je van de 40 toernooien maar 1 keer een final table haalt…
@ Robin: Nee, dat laatste is meen ik niet helemaal juist. Als ik mij niet vergis, waren de jongens die door Hotels.nl werden gesponsord allemaal jonge, talentrijke of zelfs succesvolle pokeraars – die mogelijk alleen net te weinig ‘body’ of ‘exposure’ bez
@ Robin: Nee, dat laatste is meen ik niet helemaal juist. Als ik mij niet vergis, waren de jongens die door Hotels.nl werden gesponsord allemaal jonge, talentrijke of zelfs succesvolle pokeraars – die mogelijk alleen net te weinig ‘body’ of ‘exposure’ bez
Weer een sterke colum. Rolf, is je kritiek op de variantie/slechte spelers smoes ook van kracht als iemand het geld erin krijgt met een betere hand. En tot welke range kijk je dan ? Stel je gaat met QQ vs TT onderuit allin preflop, is dit dan ook slecht dat je met QQ al schuift (even iets verduidelijken hieronder)? Ander voorbeeld: AK vs KQ verliezen, preflop allin of op flop Kxx alin. Als je met KK het erin krijgt preflop tegen AK of AQ lijkt het me dat je het goed hebt gedaan, als je dan verliest kan je (terecht) spreken van variantie. Met QQ vs TT heb je het in dit geval goed gedaan, maar is je QQ normaal gesproken goed genoeg om te schuiven ? Als je AK preflop allin krijgt tegen KQ, is het in dit geval goed geweest, maar is je AK niet te marginaal om normaal gesproken allin te gaan (geen verwijzing naar je EPT verhaal). Op die manier is het ook anders om te spreken over variantie. Deze gevallen noem ik voor een beginfase, waar je nog niet moet spelen voor stacks.
Weer een sterke colum. Rolf, is je kritiek op de variantie/slechte spelers smoes ook van kracht als iemand het geld erin krijgt met een betere hand. En tot welke range kijk je dan ? Stel je gaat met QQ vs TT onderuit allin preflop, is dit dan ook slecht dat je met QQ al schuift (even iets verduidelijken hieronder)? Ander voorbeeld: AK vs KQ verliezen, preflop allin of op flop Kxx alin. Als je met KK het erin krijgt preflop tegen AK of AQ lijkt het me dat je het goed hebt gedaan, als je dan verliest kan je (terecht) spreken van variantie. Met QQ vs TT heb je het in dit geval goed gedaan, maar is je QQ normaal gesproken goed genoeg om te schuiven ? Als je AK preflop allin krijgt tegen KQ, is het in dit geval goed geweest, maar is je AK niet te marginaal om normaal gesproken allin te gaan (geen verwijzing naar je EPT verhaal). Op die manier is het ook anders om te spreken over variantie. Deze gevallen noem ik voor een beginfase, waar je nog niet moet spelen voor stacks.
Waar ik me nog wel eens aan stoor is dat personen met minimale handen allin callen of allin gaan. Ze liggen dan vaak nipt voor en gaan dan zeuren dat die ander called (als ze verliezen). Zelf vind ik bij een redelijk deepstack toernooi dat je in het eerste of tweede level nog niet je toernooileven op het spel moet zetten met een marginale hand. Je read kan ook verkeerd zijn. En als je vindt dat je beter bent dan de rest, zijn er vast betere spots te vinden om de chips te winnen. Ik zie vaak genoeg personen een AQ of AJ allin callen in de eerste paar levels, als ze dan de coinflip (of minder) winnen vinden ze zichzelf erg goed, terwijl ik denk dat ze met zo’n hand niet allin zouden moeten callen in de beginlevels.
Waar ik me nog wel eens aan stoor is dat personen met minimale handen allin callen of allin gaan. Ze liggen dan vaak nipt voor en gaan dan zeuren dat die ander called (als ze verliezen). Zelf vind ik bij een redelijk deepstack toernooi dat je in het eerste of tweede level nog niet je toernooileven op het spel moet zetten met een marginale hand. Je read kan ook verkeerd zijn. En als je vindt dat je beter bent dan de rest, zijn er vast betere spots te vinden om de chips te winnen. Ik zie vaak genoeg personen een AQ of AJ allin callen in de eerste paar levels, als ze dan de coinflip (of minder) winnen vinden ze zichzelf erg goed, terwijl ik denk dat ze met zo’n hand niet allin zouden moeten callen in de beginlevels.
@stefan ben het totaal niet met je eens. Jij geeft aan dat indien je 2 van de 10 keer in het geld komt je erg goed runt. Er even vanuit gaande dat je geen top10 finish bedoeld, kom ik aan een gemiddelde cash van zo’n 700 dollar. Als je bekijkt dat je aan
@stefan ben het totaal niet met je eens. Jij geeft aan dat indien je 2 van de 10 keer in het geld komt je erg goed runt. Er even vanuit gaande dat je geen top10 finish bedoeld, kom ik aan een gemiddelde cash van zo’n 700 dollar. Als je bekijkt dat je aan
ff offtopic, is het mogelijk om spaties of enters toe te voegen in de teksten ? het leest namelijk erg lastig als alle tekst aan elkaar staat…
ff offtopic, is het mogelijk om spaties of enters toe te voegen in de teksten ? het leest namelijk erg lastig als alle tekst aan elkaar staat…
@Robin: Ik doel met name op Live toernooien. Zelf speel ik de classics in Utrecht en dan de freezeout toernooien (lage buyins 200-400 euro). Hier hoor je zoveel spelers in de breaks over zogenaamde bad beats omdat ze met AQ verliezen van KJ of dat de coin
@Robin: Ik doel met name op Live toernooien. Zelf speel ik de classics in Utrecht en dan de freezeout toernooien (lage buyins 200-400 euro). Hier hoor je zoveel spelers in de breaks over zogenaamde bad beats omdat ze met AQ verliezen van KJ of dat de coin
Robin: De beste (online)toernooispelers scoren zelden tot nooit hoger als 20% itm (bron http://www.officialpokerrankings.com) dit geldt ook voor de SWU. Echter, eenmaal itm komen zij relatief gezien veel vaker écht diep in het toernooi dan een speler met een negatief (of breakeven) return on investment. Een gemiddelde cash van 700 is mooi uitgerekend maar niet van toepassing. Uiteraard kun je je itm resultaten opschroeven door lekker alles te folden als er nog pakweg 400man uitmoeten in de SWU maar dat is niet het recept om écht diep te komen. Gecontroleerde agressie is dat overigens wel.
@Dansgek : ah ok sorry, dan had ik je verkeerd begrepen. Als het live toernooien betreft ben ik het compleet met je eens. Ook ik ga in de eerste levels alleen allin mits ik meer dan 80% zeker weet dat ik de best hand heb. Zoals je zelf ook al zegt is het
Robin: De beste (online)toernooispelers scoren zelden tot nooit hoger als 20% itm (bron http://www.officialpokerrankings.com) dit geldt ook voor de SWU. Echter, eenmaal itm komen zij relatief gezien veel vaker écht diep in het toernooi dan een speler met een negatief (of breakeven) return on investment. Een gemiddelde cash van 700 is mooi uitgerekend maar niet van toepassing. Uiteraard kun je je itm resultaten opschroeven door lekker alles te folden als er nog pakweg 400man uitmoeten in de SWU maar dat is niet het recept om écht diep te komen. Gecontroleerde agressie is dat overigens wel.
@Dansgek : ah ok sorry, dan had ik je verkeerd begrepen. Als het live toernooien betreft ben ik het compleet met je eens. Ook ik ga in de eerste levels alleen allin mits ik meer dan 80% zeker weet dat ik de best hand heb. Zoals je zelf ook al zegt is het