Column Rolf: Extreem gedrag

Het is in de pokerwereld net zo als in de showbizz: slecht gedrag wordt beloond. Waar vroeger de professionals zich vaak voorbeeldig gedroegen, is sinds de intrede van televised poker het juist uitermate lucratief geworden om de “bad boy” te zijn.

In de showbizzwereld weet men het wel, zo langzamerhand. Is een carrière enigszins in het slop geraakt, wel dan is extreem gedrag de oplossing. Neem bijvoorbeeld mensen als Dries Roelvink, Gerard Joling & Patty Brard. Toen ik mijn eerste baantje had als platenverkoper bij Helsloot (zo rond 1992), was Dries al het prototype van de B-ster die wel heel graag hogerop wilde, en zich ook overal aanbood – maar steeds tegen een plafond opliep. Door zich volledig (schaamteloos) bloot te geven, wist hij echter steeds meer naamsbekendheid voor zichzelf te creëren. En in combinatie met zijn leuke, opgeruimde karakter maakte hij zo langzaam maar zeker – in ieder geval wat bekendheid betreft – de stap naar de A-status. Bij Gerard Joling ging het niet veel anders. Ook hij gebruikte exhibitionisme en het creëren van relletjes voor een hernieuwde “Ticket to the Tropics”, en blies zo een carrière die al schijnbaar over was toch weer nieuw leven in. Een recept dat ook Patty Brard niet vreemd voorkwam: Door extreem divagedrag, of door open en bloot ruzies uit te vechten danwel cosmetische ingrepen te doen, werd zij ineens de “Koningin van het Klysma” – en was ze plotseling weer welkom om in ieder programma op te draven.

Voor de knappe dames die in de vergetelheid dreigen te geraken is daar natuurlijk nog altijd het alternatief van de obligate Playboy-shoot (al even obligaat voorafgegaan door de lange onderhandelingsstrijd tussen de ster en het blad, met als motto: doet ze het of doet ze het niet?), die de dame in kwestie moet verzekeren van toch weer enige maanden in de schijnwerpers. In Hollywood gaat men gewoonlijk een stapje verder. Het leuke maar leeghoofdige party-meisje Paris Hilton transformeerde in één klap tot A-merk middels de zorgvuldig gelekte homevideo One Night in Paris. En toen ook Pamela Anderson liet zien dat een in het slop geraakte carrière eenvoudig kan worden gered als je maar in staat bent om zeer grote apparaten op subtiele wijze naar binnen te laten glijden, tja toen was er geen houden meer aan. Ineens lijkt het wel of er meer pornovideo’s uit de privé-collectie ‘per ongeluk’ worden weggelekt dan dat er in Hollywood überhaupt nog films worden gemaakt.

In de pokerwereld is het al niet anders. De media-aandacht en de aandacht van het publiek gaan in eerste instantie uit naar spelers met de volgende karakteristieken:

  • Jonge, sexy meisjes. Hoe meer deze dames duidelijk maken dat ze ‘beschikbaar’ zijn, of hoe meer van hun lichaam ze aan het publiek wensen te tonen, des te groter de aandacht.
  • Stoere party-animals die geld uitgeven als water. Hoe brakker ze verschijnen op hun toernooien (“tja, het was weer eens laat geworden gisteren”), des te beter het is voor hun street-credibility – en dus de ook voor aandacht die zij genereren. 
  • Bad boys die continue hun tegenstanders afzeiken, of die zich anderzijds niets lijken aan te trekken van regels en etiquette. Diezelfde TV-stations die doelbewust een heel regiment camera’s hebben geplaatst om zo dicht mogelijk te kunnen inzoomen op de onvermijdelijke eruptie van de betreffende speler, spreken dan na afloop gewoonlijk schande over het vertoonde gedrag – terwijl ze intussen natuurlijk zitten te likkebaarden over de mogelijke piek in de kijkcijfers.

Er gaat geen show voorbij zonder dames met uitpuilend decolleté, of waarbij mannen als Hevad Khan, Mike Matusow, Tony G en Phil Hellmuth alle tijd en gelegenheid krijgen om de show te stelen ten koste van hun opponenten. Gevolg: Doordat ze veel meer media-aandacht genereren – soms met speciaal voor hen geproduceerde “Bad Boys of Poker”-achtige shows – dan veel ‘fatsoenlijker’ spelers van hetzelfde niveau, zijn ze dus ook interessanter voor sponsors. En daarmee verkrijgen ze dus feitelijk positive reinforcement voor hun onsportieve, danwel laakbare gedrag.

Toen een modelspeler als Rob Hollink in maart 2005 de eerste Europese Kampioen ooit geworden was, was er geen enkele (!) site geïnteresseerd om hem te contracteren. Hij behoorde speltechnisch tot de absolute top van Europa, en was bovendien ook als persoon zeer interessant – iemand die middels onderkoelde humor of intelligente opmerkingen het niveau van de conversaties aan tafel meestal wel deed stijgen. Maar de TV-zenders waardeerden deze kwaliteiten kennelijk niet. Gevolg: Als regerend Europees kampioen moest Rob ook tijdens het nieuwe seizoen gewoon zelf alle buy-ins betalen. En dit terwijl blagen die nog niet eens zijn veters mochten strikken (maar die wel heel hoog van de toren bliezen, of die zich op hippe feestjes lieten omgeven door allerlei sexy dames) wel een financiële topdeal wisten binnen te halen.

Misschien is het gewoon een teken van de tijd. Of misschien zijn we wel in ontwikkeling, en is dit slechts fase 1 in een stappenplan waarbij eerst zogenaamd ‘kleurrijk’ gedrag wordt belicht, om dan langzaam maar zeker het publiek warm te maken voor waar het echt om gaat: pure kwaliteit.

Ik denk het echter van niet. Ik denk dat zowel in het ‘echte’ leven als in de pokerwereld, we op een hellend vlak naar beneden zitten. Een neerwaartse spiraal dus – waarbij bashing, image en exhibitionisme het ook op termijn zullen blijven winnen van subtiliteit, kwaliteit en fatsoen.

Iedere week verschijnt de column van Rolf Slotboom op PokerCity. Rolf is een van Nederlands beste pokerspelers en tevens een internationaal gewaardeerd schrijver van pokerboeken en artikelen.

Pieter Salet
Pieter Salet a.k.a. 'PrinsFlip' uit Nijmegen is sinds 2009 aan PokerCity verbonden. Sinds 2017 is hij eigenaar, samen met Lars 'LarsVegas' Smeets.

28 Comments

  1. Dit is toch op zich niks bijzonders? Mensen kijken toch geen poker op tv om goed poker te zien, ze willen emotie,show en tieten. Niks dan respect voor rob hollink, ik vind zijn pokerdoorgronding van een fenomenaal niveau. Hij is alleen niet interessant voor tv.
    Laat ik het anders zeggen, stel dat mahjong in een keer helemaal een hype is, tvshows, overal stuikel je over de mahjong stenen. Ik zie liever gewoon een beetje passie/vuur/tieten/emotie op het beeldscherm dan een rustige oude zenmaster die het spel heel goed kan( wat mij toch niet zo opvalt aangezien ik mahjong niet goed beheers) maar verder anoniem aan tafel zit.

    Uit je column blijtk dat je het jammer vind dat het zo is maar het is niet meer dan logisch…

  2. Dit is toch op zich niks bijzonders? Mensen kijken toch geen poker op tv om goed poker te zien, ze willen emotie,show en tieten. Niks dan respect voor rob hollink, ik vind zijn pokerdoorgronding van een fenomenaal niveau. Hij is alleen niet interessant voor tv.
    Laat ik het anders zeggen, stel dat mahjong in een keer helemaal een hype is, tvshows, overal stuikel je over de mahjong stenen. Ik zie liever gewoon een beetje passie/vuur/tieten/emotie op het beeldscherm dan een rustige oude zenmaster die het spel heel goed kan( wat mij toch niet zo opvalt aangezien ik mahjong niet goed beheers) maar verder anoniem aan tafel zit.

    Uit je column blijtk dat je het jammer vind dat het zo is maar het is niet meer dan logisch…

  3. @ Sjonnie:

    Goede reply. Je hebt gelijk – dat is inderdaad hoe het werkt. Zeker op een massamedium als televisie waar je veel laten we zeggen ‘zwevende’ kijkers moet aantrekken, is het gewoon logisch dat daarvoor middelen worden gebruikt als sex / b

  4. @ Sjonnie:

    Goede reply. Je hebt gelijk – dat is inderdaad hoe het werkt. Zeker op een massamedium als televisie waar je veel laten we zeggen ‘zwevende’ kijkers moet aantrekken, is het gewoon logisch dat daarvoor middelen worden gebruikt als sex / b

  5. Goede column Rolf, in het voetbal is het ook niet anders.Clubs die chinezen in dienst nemen of David Beckham die een media icoon is.

    Wat betreft die blote borsten, die zien we in mijn ogen nog veel te weinig in het pokercircuit.

    Ik hoop overigens niet dat jij of Rob Hollink plannen in die richting hebben

  6. Goede column Rolf, in het voetbal is het ook niet anders.Clubs die chinezen in dienst nemen of David Beckham die een media icoon is.

    Wat betreft die blote borsten, die zien we in mijn ogen nog veel te weinig in het pokercircuit.

    Ik hoop overigens niet dat jij of Rob Hollink plannen in die richting hebben

  7. Je column had eigemlijk ook zo kunnen zijn:

    Lex Veldhuis krijgt meer aandacht en is geliefder bij de kijkers dan ik. Hier baal ik onwijs van!!
    Want ik ben veel beter en kan KK pre-flop folden en Lex nog niet 6-8 offsuit!

    Yeah Rolf, we like the action junkies!

  8. Je column had eigemlijk ook zo kunnen zijn:

    Lex Veldhuis krijgt meer aandacht en is geliefder bij de kijkers dan ik. Hier baal ik onwijs van!!
    Want ik ben veel beter en kan KK pre-flop folden en Lex nog niet 6-8 offsuit!

    Yeah Rolf, we like the action junkies!

  9. @ Tijgetje:

    Nee hoor, ik heb geen klachten. Sterker, ik profiteer *zelf* misschien ook wel mee van die ontwikkeling. Immers, mogelijk om de redenen zoals beschreven in de column ben ik toch altijd wel vrij prominent op TV, en is als gevolg daarvan

  10. @ Tijgetje:

    Nee hoor, ik heb geen klachten. Sterker, ik profiteer *zelf* misschien ook wel mee van die ontwikkeling. Immers, mogelijk om de redenen zoals beschreven in de column ben ik toch altijd wel vrij prominent op TV, en is als gevolg daarvan

  11. Tsja, het grootste probleem is wel dat een winnaar sponsoren in Poker weinig zin heeft waar het TV uitzendingen betreft. Een gemiddeld event wordt in 3 afleveringen uitgezonden, waarvan alleen de laatste de final table is. Dan zijn er dus 2 dagen om te scoren met ‘actie poker’ en 1 dag waar het op de skills aankomt. Dit natuurlijk puur uit oogpunt van exposure voor sponsors. En Hollink kom je dan zo een a twee keer per seizoen op een EPT aan de final table tegen, dat is gewoon te weinig airtime, zoals je terecht concludeert. Financieel oninteressant dus.

    Een ander probleem ligt denk ik in de fanbase. Omdat poker zo individueel is en door iedereen gedaan kan worden, heb je wel voorbeelden, maar geen echte helden. Je identificeert je niet met 1 speler en dus met 1 pokermerk. En als je je al met iemand gaat identificeren, dan is het een bad boy die veel wint. Wat dat betreft worden wij beginners ook nog eens verkeerd opgevoed door poker op tv. Het is dus echt een zelfversterkende werking die deze manier van weergeven van poker events heeft.

  12. Tsja, het grootste probleem is wel dat een winnaar sponsoren in Poker weinig zin heeft waar het TV uitzendingen betreft. Een gemiddeld event wordt in 3 afleveringen uitgezonden, waarvan alleen de laatste de final table is. Dan zijn er dus 2 dagen om te scoren met ‘actie poker’ en 1 dag waar het op de skills aankomt. Dit natuurlijk puur uit oogpunt van exposure voor sponsors. En Hollink kom je dan zo een a twee keer per seizoen op een EPT aan de final table tegen, dat is gewoon te weinig airtime, zoals je terecht concludeert. Financieel oninteressant dus.

    Een ander probleem ligt denk ik in de fanbase. Omdat poker zo individueel is en door iedereen gedaan kan worden, heb je wel voorbeelden, maar geen echte helden. Je identificeert je niet met 1 speler en dus met 1 pokermerk. En als je je al met iemand gaat identificeren, dan is het een bad boy die veel wint. Wat dat betreft worden wij beginners ook nog eens verkeerd opgevoed door poker op tv. Het is dus echt een zelfversterkende werking die deze manier van weergeven van poker events heeft.

  13. Het speelt ook wel mee dat je in pokerprogramma’s maar een gelimiteerd aantal handen kan laten zien. En aangezien het meestal toernooipoker is wat je op tv ziet, zien de kijkers meestal niet meer dan dramatische preflop all ins. Zonder tieten en/of verbaal geweld is dat echt niet interessant.

    Gelukkig zijn er de strategie sites, zodat wij toch nog uren mee kunnen kijken met spelers als Rob Hollink.

  14. Het speelt ook wel mee dat je in pokerprogramma’s maar een gelimiteerd aantal handen kan laten zien. En aangezien het meestal toernooipoker is wat je op tv ziet, zien de kijkers meestal niet meer dan dramatische preflop all ins. Zonder tieten en/of verbaal geweld is dat echt niet interessant.

    Gelukkig zijn er de strategie sites, zodat wij toch nog uren mee kunnen kijken met spelers als Rob Hollink.

  15. @ Peter:

    +1

    @ Rocky:

    Ook daar ben ik het wel mee eens. Met slechts 1 “maar” eigenlijk. Jij zegt dat een pokerprogramma maar een gelimiteerd aantal *kan* laten zien. Ik denk dat het vooral is dat het hier gaat om het *willen*. Als je

  16. @ Peter:

    +1

    @ Rocky:

    Ook daar ben ik het wel mee eens. Met slechts 1 “maar” eigenlijk. Jij zegt dat een pokerprogramma maar een gelimiteerd aantal *kan* laten zien. Ik denk dat het vooral is dat het hier gaat om het *willen*. Als je

  17. Rolf, leuke columns, ik lees ze graag. Inhoudelijk; Ik ben juist blij dat de media zo tegen poker staat en het kwaliteitsaspect onderbelicht. Allerlei advanced situaties op tv ontmoedigt de massa om uberhaupt zelf te spelen! En je was een puntje vergeten; variance 😉 De media geeft winnaars veel te veel aandacht…

  18. Rolf, leuke columns, ik lees ze graag. Inhoudelijk; Ik ben juist blij dat de media zo tegen poker staat en het kwaliteitsaspect onderbelicht. Allerlei advanced situaties op tv ontmoedigt de massa om uberhaupt zelf te spelen! En je was een puntje vergeten; variance 😉 De media geeft winnaars veel te veel aandacht…

  19. Ja, dat heb je goed gezien Jonathan. Heb je zeker gelijk in. Nog 1 hinderlijke eigenschap van de media: Ze zullen bijna altijd na afloop van een toernooi beweren dat iemand “terecht heeft gewonnen”. Zelfs na een berg bananenacties van heb ik jou daar voor alle chips die toevallig goed uitpakten, zegt de TV-commentator dan na afloop gewoonlijk: “Tja, hij heeft dan misschien op enkele beslissende momenten het geluk wat aan zijn zijde gehad. Maar dat doet er niets aan af dat hij de verdiende winnaar is.” Bleeeh!

  20. Ja, dat heb je goed gezien Jonathan. Heb je zeker gelijk in. Nog 1 hinderlijke eigenschap van de media: Ze zullen bijna altijd na afloop van een toernooi beweren dat iemand “terecht heeft gewonnen”. Zelfs na een berg bananenacties van heb ik jou daar voor alle chips die toevallig goed uitpakten, zegt de TV-commentator dan na afloop gewoonlijk: “Tja, hij heeft dan misschien op enkele beslissende momenten het geluk wat aan zijn zijde gehad. Maar dat doet er niets aan af dat hij de verdiende winnaar is.” Bleeeh!

  21. Refereer je hier naar Mike Sexton Rolf? Bovenstaande reacties allemaal +1, niks meer aan toe te voegen & leuke column.

  22. Refereer je hier naar Mike Sexton Rolf? Bovenstaande reacties allemaal +1, niks meer aan toe te voegen & leuke column.

  23. Ja Dieder, Mike Sexton is inderdaad 1 van de commentatoren die daar een handje van heeft.

  24. Ja Dieder, Mike Sexton is inderdaad 1 van de commentatoren die daar een handje van heeft.

Reacties zijn gesloten bij dit onderwerp.