“Ajax gaat kapot aan drank en vrouwen.” George Knobel zei het in 1974, nadat Ajax drie keer op rij de Europacup I had gewonnen. Onder eerst Rinus Michels en later Stefan Kovacs had Ajax de wereld veroverd met spectaculair en vernieuwend voetbal, maar toen Knobel aan het roer kwam was de pijp leeg. De spelers leefden als sterren, voelden zich sterren, en de honger leek verdwenen. Het belangrijkste: De waterdragers gedroegen zich als vedetten, en wanneer waterdragers zich te goed voelen om water te dragen… tja, dan wordt direct het fundament onder een succesvol elftal weggeslagen. De ‘Drank & Vrouwen’-uitspraak zou voor Knobel zijn Waterloo betekenen – ondanks het naar alle waarschijnlijkheid relatief hoge waarheidsgehalte ervan.
Flashforward naar Ajax, vele jaren later. Eindelijk hadden we weer een echt supertalent! Daniel Da Cruz Carvalho heette hij – en zo sierlijk als zijn naam was, voetbalde hij ook. Johan Cruijff was lyrisch over hem, en zou hem naar eigen zeggen “altijd opstellen”. De Portugese wonder boy leek dan ook gouden tijden te gaan beleven bij Ajax. Maar Dani, zoals zijn voetbalnaam luidde, bleek helaas iets actiever buiten het veld dan erbinnen. Geen feest ging voorbij zonder dat de hunk met de donkere wenkbrauwen aanwezig was; naar verluidt scoorde Dani meer groupies op één avond dan hij goals maakte in een heel seizoen. En wie kon het hem ook kwalijk nemen? De man verdiende geld als water en was op 22-jarige leeftijd al compleet binnen – terwijl zijn vrienden van vroeger nog gewoon werkten voor een appel en een ei. Hij was het uitzonderlijke talent dat zich gesteund wist door de grote clubiconen, en baande zich iedere dag door een peloton aan prachtige dames een weg naar het trainingsveld. Zou U onder deze omstandigheden nog de discipline hebben om dag in, dag uit volledige focus te houden op zoiets simpels als een voetbalspelletje?
Nee, U waarschijnlijk niet – en Dani ook niet. ’s Mans carrière ging uit als de spreekwoordelijke nachtkaars, en reeds op 28-jarige leeftijd hingen zijn kicksen aan de al even spreekwoordelijke wilgen. De man met meer talent in één teen dan de meeste sporters in hun hele lichaam, was van reservebank naar reservebank getogen, geen moment beseffend dat elke nieuwe kans die hij kreeg ook wel eens de laatste zou kunnen zijn. In de bloei van zijn leven zat zijn carrière erop. En OK, natuurlijk zou iedere rechtgeaarde jongeman graag hebben willen ruilen met het wilde sterrenbestaan dat deze ‘mooie jongen’ jarenlang heeft kunnen leiden. Maar ik ben ervan overtuigd dat als Dani toen wist in welke richting hij zijn carrière aan het ontwikkelen was, hij zijn prioriteiten net iets anders had gelegd. Dan had hij zich waarschijnlijk wel 100% gefocust op het spelletje, met een werkethiek die niet onderdeed voor die van zijn minder getalenteerde ploeggenoten. In dat geval zou hij namelijk grote kans hebben gemaakt om historie te schrijven als één van grote de sterren van het internationale voetbal, in plaats van als het geweldige talent dat het door een gebrek aan honger zijn mogelijkheden verkwanselde.
Een voorbeeld uit het tennis: de prachtige Anna Kournikova. Hordes hitsige jongelingen bevolkten de tribunes om maar een glimp op te vangen van het mooie koppie van deze frêle Russische, of natuurlijk nog liever van haar prachtige decolleté. Nog voordat ze daadwerkelijk de top 10 van de wereld had bereikt verdiende ze al beduidend meer geld met sponsordeals dan de toenmalige nummer 1! Anna werd een stijlicoon, was te vinden in allerhande modebladen of op exclusieve feestjes – en zo verdween langzaam maar zeker de prikkel om ook op de baan het maximale te blijven geven. Vanzelfsprekend kan Anna terugkijken op fantastische jaren, en je zou zelfs kunnen zeggen dat ze gewoon slim is geweest door haar schoonheid en populariteit zozeer uit te buiten dat ze een society ster werd in plaats van een tennisster. Maar als liefhebber van sport vind ik het toch vooral jammer om te zien hoe een prachtig talent, en feitelijk een sieraad voor de sport, nooit tot volledige wasdom is gekomen. Haar carrière eindigde zonder dat ze ook maar één belangrijk singles-toernooi had gewonnen – en voor iemand met haar talent is dat eeuwig zonde.
Honger naar de bal! Het is één van de belangrijkste redenen waarom veel potentiële sterren uiteindelijk sterven in schoonheid, en worden voorbijgestreefd door minder getalenteerde spelers die wel het vermogen hebben altijd 100% te geven. Vaak zijn de tekenen wel al enige tijd zichtbaar dat die Grote Talenten waarschijnlijk toch niet de uiteindelijke stap naar het Echte Sterrendom zullen gaan maken… maar tegen de tijd dat de spelers in kwestie het zelf beseffen, is het meestal al te laat.
In poker zie ik de laatste jaren een zelfde soort patroon zich ontwikkelen. Waar vroeger de beste pokeraars gewoon diegenen waren die het meeste verdienden, op basis van hun eigen geld dan wel inleg, is dit na de wereldwijde pokerhype aanzienlijk veranderd. Sponsoren trekken de laatste jaren grif de portemonnee voor leuke, jonge talenten die in de toekomst mogelijk de stap tot Echte Ster kunnen gaan maken. Plotseling krijgen deze jonge mannen alles betaald. Ze verblijven in de duurste hotels, gaan van feest naar feest, en krikken iedere avond de lekkerste wijven (om maar even het jargon van deze jeugdigen te parafraseren). En als deze jongens door een gebrek aan werkethiek standaard te laat verschijnen op de voor hen betaalde toernooien, nou dan is dat eigenlijk alleen maar goed – want het draagt bij aan het rock-’n-roll image van de jonge pokeraar die schijt heeft aan alles. Vertel er nog eventjes bij hoe hard je bent doorgezakt de vorige avond en hoe ‘brak’ je nu bent als gevolg van je uitspattingen met die rondborstige blondines, en je hebt jezelf verzekerd van weer een nieuwe dag in de spotlights. Jij blij, de media blij, en de sponsors blij – dus waarom zou je in hemelsnaam dit levenspatroon veranderen?
Wel, de reden is simpel: Het gaat namelijk ten koste van de prestaties. In elke sport zijn toewijding en discipline cruciale voorwaarden voor succes. Heel jong zijn en hip, dat is natuurlijk best leuk – maar het is minder leuk als dit ten koste gaat van jouw ontwikkeling als speler. Immers, zeker met de wereldwijde recessie die zijn intrede heeft gedaan, valt het te verwachten dat de geldkranen meer en meer dichtgedraaid zullen worden. En in tijden van teruggang zijn het gewoonlijk de kwalitatief sterken die overblijven. Diegenen die zich te veel hebben gericht op leuke maar feitelijk irrelevante zaken, zullen de eersten zijn die sneuvelen wanneer de geldstromen van buitenaf worden ingeperkt. Het is een feit dat veel jonge jongens die profiteren van de hausse, zichzelf direct een levensstijl van een popster hebben aangemeten – feitelijk nog voordat ze hebben aangetoond dat ze op structurele basis aan de absolute top kunnen staan. Met als gevolg dat als zij wat ouder worden, als hun aantal groupies wat afneemt, en als de nachtelijke escapades met drank en drugs misschien eerder medelijden beginnen op te roepen dan bewondering – dat dan deze spelers geruisloos van het toneel zullen verdwijnen, naar alle waarschijnlijkheid zonder ooit het maximale uit hun mogelijkheden te hebben gehaald.
En voor iedereen die zich een sportman noemt of voelt, is dat een trieste zaak.
Elke week beschrijft Rolf Slotboom, Team captain van Team Holland Poker, zijn leven als pokerspeler en alle ervaringen, kennis en anekdotes die daarbij horen. Heb je zelf vragen of interessante pokerhandjes die je graag besproken ziet worden stuur deze dan op naar [email protected]
PR: 
Mooie column Rolf. Chapeau!Maar even over Dani, vooropgesteld je hebt gelijk. Maar in het geval van Dani, wil ik hem toch nog even verdedigen.
De man was een prachtig mooie voetballer, gezegend met een fluwelen techniek. Met zijn magere beentjes kon hij echt verwoestend hard schieten. Wie herinnerd niet zijn Europese doelpunten.
Maar Dani was gewoon veel meer dan een voetballer. Hij was hoog geschoold en hield van literatuur, kunst en de schoonheden van het leven. Daarnaast was hij natuurlijk ook nog eens een buitengewone knappe gozer.
Maar om profsporter te zijn moet je heel erg kunnen focussen op slechts een ding, je sport. Je moet dat maar willen. Dag in dag uit met een balletje, de rekstok of het zwembad bezig te zijn. Je moet bijna autistisch zijn om dat op te kunnen brengen.
Dani had gewoon een ander soort talent. De man had zoveel meer capaciteiten, dat hij ook zonder voetbal een mooi en prachtig leven kon leiden. Dat geld niet voor veel anderen die het verkloten.
Ben niet echt een Rolf Fan, maar heb respect voor dit geschreven artikel!
Ben niet echt een Rolf Fan, maar heb respect voor dit geschreven artikel!
Hoewel ik het zeker gedeeltelijk eens ben met Rolf, kan ik niet ontkennen dat ik óók echt kan genieten van de zogenaamde ‘enfant terribles’in de sport. Het moet natuurlijk niet de overhand nemen. Bijvoorbeeld het feit dat spelers worden beloond voor het verkeerde gedrag, is eigenlijk een regelrechte belediging voor de ”echte” , serieuze spelers.
Hoewel ik het zeker gedeeltelijk eens ben met Rolf, kan ik niet ontkennen dat ik óók echt kan genieten van de zogenaamde ‘enfant terribles’in de sport. Het moet natuurlijk niet de overhand nemen. Bijvoorbeeld het feit dat spelers worden beloond voor het verkeerde gedrag, is eigenlijk een regelrechte belediging voor de ”echte” , serieuze spelers.
@ Pitboss: Daar heb je gelijk in. Dani was inderdaad op jonge leeftijd al wereldwijs, intelligent en met een zeer brede smaak. Vaak zie je dat in de topsport dergelijke mensen de absolute top niet halen, omdat ze de zin niet zo inzien om bijna met ’tunnel
Maar net als Dani zijn ook deze jonge gasten wereldwijs. Ze komen overal op de wereld, slepen op jonge leeftijd sponsordeals eruit bij bedrijven, slapen in de duurste hotels die ze, door de blauwe puppy ogen, nog met korting krijgen ook. Ze hebben “fans”, ja zelfs in het nuchtere Nederland. Maar vooral zij presteren wel. Rolf jij bent gewoon heel goed in cashen, misschien moet je tijdens komende zomer een keer mee gaan met de mannen, keihard zuipen en vervolgens de dag erna een 1500$ eventje te spelen met een emmer naast je stoel.
Niet alleen zal dit misschien je resultaten verbeteren, maar door de misselijkheid houd je in ieder geval eens wat vaker je mond 😉
Maar net als Dani zijn ook deze jonge gasten wereldwijs. Ze komen overal op de wereld, slepen op jonge leeftijd sponsordeals eruit bij bedrijven, slapen in de duurste hotels die ze, door de blauwe puppy ogen, nog met korting krijgen ook. Ze hebben “fans”, ja zelfs in het nuchtere Nederland. Maar vooral zij presteren wel. Rolf jij bent gewoon heel goed in cashen, misschien moet je tijdens komende zomer een keer mee gaan met de mannen, keihard zuipen en vervolgens de dag erna een 1500$ eventje te spelen met een emmer naast je stoel.
Niet alleen zal dit misschien je resultaten verbeteren, maar door de misselijkheid houd je in ieder geval eens wat vaker je mond 😉
Wederom een goede en toch fijn makkelijk te lezen column. Ik was afgelopen donderdag bij Ajax-Fiorentina en was voorafgaand aan de wedstrijd nog even met mijn meisje in het ajax museum. Ik zag daar enkele beelden van een aantal jaar geleden, en daar zaten ook schitterende doelpunten van Dani bij!
@blabla: wat ben jij kansloos! een 1500 eventje….. sjongejonge… oh oh oh wat ben jij rijk. Het lijkt me schitterend als je een normaal loon hebt en amper rond kan komen. Dan voel je je namelijk heel erg klote als je dit leest.
Fantastische column Rolf. Jammer voor de jounalistiek dat je hart bij poker ligt.
Fantastische column Rolf. Jammer voor de jounalistiek dat je hart bij poker ligt.
@ Jos: Tja, hij was inderdaad een begenadigd talent. Ik weet niet meer welke wedstrijd het was waarin hij toen twee doelpunten maakte, waaronder dat ene ‘bananenschot’ van buiten de 16 – echt jammer dat die jongen er niet alles heeft uitgehaald. @ Kwast B
@ Jos: Tja, hij was inderdaad een begenadigd talent. Ik weet niet meer welke wedstrijd het was waarin hij toen twee doelpunten maakte, waaronder dat ene ‘bananenschot’ van buiten de 16 – echt jammer dat die jongen er niet alles heeft uitgehaald. @ Kwast B
Deze column gaat tog maar over 1 man.. noah?
Deze column gaat tog maar over 1 man.. noah?
Je kan dit artikel ook vanuit een ander perspective bekijken. het gaat over… als je 101% inzet voor je game hebt en je niet laat afleiden door de ‘omstandigheden’ dat je dan je talenten kan omzetten in groot succes. Het is zonde als je halve wegen je haalbare doel waar je hard voor gewerkt hebt. jezelf opeens een andere weg laat inslaan door disipline gebrek , want een halve succes is geen succes..ach ja zo lees ik het in ieder geval..en ieder heeft het recht om het op z’n eigen manier te interpreteren. Grts
Goede reactie, Tony – zo was het precies bedoeld. @ Joop: Nee hoor, dat zie je verkeerd. Sterker, het gaat niet eens per se over *Nederlandse* spelers.
Goede reactie, Tony – zo was het precies bedoeld. @ Joop: Nee hoor, dat zie je verkeerd. Sterker, het gaat niet eens per se over *Nederlandse* spelers.
Weer een erg goede column rolf. Het klopt helemaal wat je zegt. Ook in het geval van Dani klopt het dat hij niet alles uit zijn voetbal carriere heeft gehaald. Nu blijft de vraag, wilde hij dat wel? Het antwoorde hierop is nee!!! Dani heeft voor zichzelf besloten dat hij een aantal jaren zou voetballen en daarna de overstap zou maken naar de portugese tv. Dit heeft hij ook gedaan. Hij zei ook, dat andere mensen van mij verwachtte dat ik de beste voetballer van mijn generatie zou worden is niet mijn verwachting geweest en ook niet mijn doel. Hij wou zijn leven leiden zoals hij dat wilde en dat de buitenwacht daar andere gedachten over had was niet zijn probleem. Het kan dus ook zo zijn dat de toeschouwer hele andere verwachtingen heeft dan de “sporter” zelf.
@ Erik: Ja, heel goed mogelijk dat dit inderdaad zijn gedachten waren. Ik bedoel: Alleen omdat anderen vinden dat hij zich puur / meer op maximale prestaties in zijn sport had moeten richten, wil niet zeggen dat hij dat ook zo voelt. Misschien is hij inde
leuke colm rolf ik zat er laatst nog aan te denken dat ik bij mezelf al merk dat toernooien die voor mijn bankroll kleiner zijn dat ik daar nu al bij zie meer moeite te hebben om geconcentreert te blijven spelen zie deze column als een waarschuwing en ik denk dat het belangerijk is dat je niet in een sleur terecht komt en dat je manieren moet vinden om je zelf te blijven motiveren en te stimuleren je hebt mij in ieder geval weer even wakker geschud gr pinto_junior
leuke colm rolf ik zat er laatst nog aan te denken dat ik bij mezelf al merk dat toernooien die voor mijn bankroll kleiner zijn dat ik daar nu al bij zie meer moeite te hebben om geconcentreert te blijven spelen zie deze column als een waarschuwing en ik denk dat het belangerijk is dat je niet in een sleur terecht komt en dat je manieren moet vinden om je zelf te blijven motiveren en te stimuleren je hebt mij in ieder geval weer even wakker geschud gr pinto_junior
Je laatste collumns waren weer geweldig Rolf. Top !
Je laatste collumns waren weer geweldig Rolf. Top !
Deze column gaat tog maar over 1 man.. noah?
Lol, volgens mij gaat dit artikel over verschillende topsporters die het om een bepaalde reden niet gemaakt hebben. Ik zie eigenlijk niet zo nodig een link met Noah. Hij zou trots kunnen zijn als hij vergeleken zou worden met deze toppers en aan de andere kant is het enigzins voorbarig om te zeggen dat ie het niet gemaakt heeft. Voorlopig heeft hij het niet slecht gedaan in de pokerwereld. Of een paar goede pokeresultaten van een paar jaar geleden een uitschieter waren of dat het momentaal niet super presteren in toernooien een uitschieter is zal de tijd leren. Ik ben van mening dat een mensenleven tekort is om voldoende variantie uit de toernooiresultaten van een speler te halen.En vergeet niet dat er ook sporters en pokeraars uitstekend presteerden/presteren onder invloed, zoals George Best en Scotty Nguyen.
@ Pinto & Ilja: thanks mannen – ben blij dat jullie blij zijn. 😉 @ Rob: Mooie post, ben het met ja analyse eens. Je bent zelf misschien nog wel het beste voorbeeld van de impact van variantie op toernooipoker. Eerst een jarenlange slump op WSOP en toen i
@ Pinto & Ilja: thanks mannen – ben blij dat jullie blij zijn. 😉 @ Rob: Mooie post, ben het met ja analyse eens. Je bent zelf misschien nog wel het beste voorbeeld van de impact van variantie op toernooipoker. Eerst een jarenlange slump op WSOP en toen i