Column Rolf: Mijn Main Event – Hand voor Hand (2)

Dag 2: Blinds 200-400 / ante 50. Beginstack 15,400

Met slechts de helft van je stack terugkomen op dag 2 van een WSOP Main Event, en daar dan ook nog blij mee zijn… het was bij mij wel degelijk het geval. Maar minder blij was ik met mijn tafelloting op de tweede dag. Een zeer ervaren prof links, en een man meteen links daarvan die erg negatief was richting mij. Twee heren die wel vriendelijk waren richting elkaar, en een gezamenlijke hobby leken te hebben: Rolf uitschakelen.

Van de prof links wist ik dat nog niet direct. Maar als ik met uit de small blind open naar 1225 en hij onmiddellijk een berg chips naar voren schuift, krijg ik al snel dit vermoeden. Ik fold mijn A6 natuurlijk, maar weet dat ik vanaf nu terdege rekening moest houden met flinke actie ter linkerzijde.

Drie potjes later open raise ik vanuit de hijack naar 875 met , en de prof links callt. De flop komt , ik c-bet 1125 met mijn top paar en hij callt. Ik voel aan alles dat mijn opponent hier wel eens licht zou kunnen hebben gecalld of zelfs gefloat. Maar dat neemt niet weg dat de op de turn waarschijnlijk de aller-slechtste kaart is in het deck! Ik check, en als mijn opponent snel 3125 zet, klopt dit gewoon niet. De snelheid, plus de betgrootte, zijn lichaamstaal… het klopt allemaal niet met een flush of zelfs maar een derde tien. Ik maak een zeer gewaagde check-raise all-in voor 11,400, en als mijn opponent binnen vijf seconden callt vrees ik dat mijn read misschien toch niet helemaal goed is. Maar gelukkig heeft mijn opponent niet meer dan een zwaar overspeelde , en als ik op de river alle harten, azen en vieren weet te dodgen heb ik een mooie dubbel. Ik pak daarna nog een potje met QJ: dezelfde kleine open raise en dan kleine c-bet 3-way op flop K65… genoeg voor een win pot uncontested.

Ik eindig het level met 26,600… en in het volgende level (250-500/50) zal ik dat flink uitbouwen! Mijn linkerbuurman, met nog steeds een 100k stack, wordt erg boos als ik hem aanspreek op zijn buitensporige kleine-chipjes verzamelwoede. (En dat zeg ik, als toch ook erkend liefhebber van dit ambacht.) Hij heeft al een muur aan chips staan, maar weigert niettemin een 4,250 bet te maken met ‘normale’ chips: hij zet 5k en wil dat andere spelers dan voor hem gaan wisselen. Ik zeg de heer in plat Amerikaans dat ‘ie gewoon ‘effe normaal’ moet doen, en hij ontvlamt in woede – maar gehoorzaamt wel braaf. Niettemin verwacht ik na dit incident dat hij nog gretiger dan hij al deed mij zal proberen ‘op te zoeken’.

En dat moment komt al snel! Eerst nog in een vrij ‘bescheiden’ pot. Met open raise ik in de cutoff naar 1125, en op de button drie-bet mijn buurman naar 3525. Ik heb 27k behind, en hoewel ik AQ in deep-stacked toernooipoker gewoonlijk mijd als de plaag, zou folden hier wel iets te veel van het goede zijn. Ik ga all-in en na ruim vijf minuten tanken besluit mijn opponent te folden, claimend dat hij hier AK weglegt. Maar mijn read was behoorlijk anders – namelijk dat de reraise met any two kon zijn, en dat zijn getank toch vooral was om gezicht te redden, danwel om mij de stuipen op het lijf te jagen. Met AK zou hij hier 100% hebben gesnapcalld!

Met wederom open raise ik vanuit de 250 SB naar 1650, en vanuit de BB callt mijn vriend. Op de flop callt hij ook heel snel mijn 2000 c-bet, en wederom voel ik erg weinig kracht. Na een Q op de turn check-call ik dan ook 4125, en na een A op de river check-call ik 11,125. Mijn opponent zegt “Good call – I missed”, maar ik verroer mij niet. Hij moet immers als eerste openen, en ik wil zien of mijn opponent een gemiste flush draw heeft – of dat hij mij gewoon heeft zitten floaten met poep. Dat laatste is het geval: Mijn opponent brengt de prachtige te berde: bagger voor de flop, totale air erna.

Het is ongekend: Mijn opponent links wilde mij kennelijk zo graag busten, dat hij keer op keer excessive action besluit te geven tegen mijn solide handen. Niet erg verstandig!

Niet veel later win ik een massive pot tegen de andere speler die mij niet mag, de linkerbuurman van de prof. In het 300-600/75 level open raise ik naar 1475 uit de cutoff met pocket negens, en mijn beide vrienden zijn erbij: de prof callt op de button, en zijn buurman vanuit de small blind. De flop geeft mij top set, en tot mijn verbazing donk-bet de small blind 3k. Ik besluit gewoon straightforward te raisen naar 8700, waarop de SB insta-shovet. Ik call natuurlijk nog sneller met de nuts, en ik blijk te zitten tegen midden-set (55). Geen one-outer tegen gelukkig in het belangrijkste event van het jaar – en in één klap heb ik meer dan 80k!

Als ik dan nog een mooie pas maak tegen de prof links die zijn AA net iets te opzichtig annonceert (tegen mijn open raise uit positie een zeer kleine en afgepaste reraise, zeer anders dus dan zijn eerdere bets – en dan bovendien mijn read bevestigend door inderdaad azen te showen), eindig ik de dag zowaar bovengemiddeld. En dit alles maar door één reden: door mijn goede reads op mijn beide buren ter linkerzijde.

Dag 3: Blinds 500-1000 / ante 100. Beginstack 83,400

Ik begin dag 3 ouderwets strak. Ik kijk rustig rond hoe Matthias de Meulder erg agressief is, pik zelf een klein potje met niets gebruikmakend van mijn image, en win een potje met QQ op een QQ4 board waar ik het deck gecrippled heb, en waar gezien de multiway pot en de all-in speler ik helaas geen actie krijg. Ik pik nog een potje uit de BB door met K4 offsuit een raise van de small blind te callen, te floaten op de flop 963, en door na de turn 3 de pot op te pakken. Ik speel goed & rustig en krijg respect – vandaar dat ik niet blij ben als de tafel wordt opgebroken.

Want aan die nieuwe tafel, met blinds 800-1600/200, zitten echt giga-stacks! Omdat ik door de hoge antes geen tijd heb mijn strakke image op te bouwen en omdat deze spelers sowieso niet makkelijk bets of raises zullen respecteren, weet ik dat dit een zeer gevaarlijke tafel is. Ik moet wel winnaars laten zien; zo niet lig ik eruit. (Of, als ik te veel pas, bloed ik dood.) Ik call een button raise vanuit de BB met A9o en win die hand zonder postflop bets, en win nog een pot na wederom een geraiste AQ en een standaard c-bet op een aas-hoog flop. Ik maak een mislukte float op de turn met een unimproved KQ, waar ik moet folden tegen mijn opponent zijn river bet. En ik open raise met in de cutoff, call de kleine OOP reraise hopend op implied odds / bluffing rights, maar moet na een dikke c-bet op de flop JJT ook deze hand gewoon passen.

Het is zwaar! Gelukkig identificeer ik een flinke soft spot aan tafel – iemand die door zijn betsizing zijn hand nog wel eens pleegt weg te geven. En daar maak ik mooi gebruik van! Met A3o completeer ik de 800 small blind na twee limpers, met de intentie te check-folden op de flop Q72. Maar het wordt rondgecheckt, en dan paart het board op de turn: Q727. Ik check wederom, en nu zet de open-limper liefst 9000 in de 8000 pot. Aangezien deze openlimper de derde van de vier spelers is in deze hand, zou hij natuurlijk met iedere Q of 7 hebben gezet op deze flop. Hij zou slechts checken met zijn bagger of zijn monsters. En als ‘ie al een monster zou hebben geflopt, wel dan zou hij op de turn wel iets meer hebben gemolken dan deze bruuske overbet. Met een stack van slechts 66k totaal besluit ik derhalve te check/min-raisen naar 18k, en mijn read is goed: mijn opponent insta-fold. Phew!

En aan het eind van de dag pak ik nog een pot tegen deze zelfde heer. Ik open raise 5100 (blinds 1k-2k/300) in de hijack met TT; hij verdedigt in de BB en check-callt dan 7300 op de flop 633. Na de 7 op de turn gaat het check-check, en na een K op de river beantwoord ik zijn check met een degelijke 10,100 value-bet. Ik krijg een call en mijn tienen zijn goed.

Ik heb nu 119,700 in chips en begin mij goed te voelen over de afloop van deze dag. Ik plan dan ook weinig wilde dingen meer te doen in het laatste level. Want hoewel ik in de pauze nog plechtig heb beloofd aan Daan Slütter dat ik vandaag toch nog echt mijn allereerste drie-bet van de dag ga maken, ik heb natuurlijk niet ook maar de geringste intentie die belofte ook daadwerkelijk te houden.

Maar toch komt die drie-bet spot al vrij snel! De losse UTG+1 opent naar 5100, en de eveneens losse Indiaan meteen links van hem flatcallt. Ik zit in MP met QQ. Gezien mijn moeilijke positie, gezien het feit dat de open raiser mij respecteert, gezien de moeilijkheid van QQ in een enkelvoudig geraiste multiway pot, en gezien het feit dat als ik hier flatcall ik daarmee ongewenste calls uitnodig van de blinds (ongewenst, omdat ik daarmee sandwich-gevaar creëer), besluit ik mijn vrouwen straightforward te spelen. Ik maak een schijnbare squeeze naar 16k, en verwacht de pot direct op te pakken. De open raiser foldt inderdaad, maar de Indiaan callt.

Ik ben bang! Bang ook dat ik hier misschien wel wordt getrapt door AA. Op de flop J75 check ik dan ook terug. Hoewel ik een sterk overpaar heb heads up, en dit met een stack-to-pot ratio van slechts 3, besluit ik gewoon terug te checken – mede ook om blufs / lichte actie uit te lokken of hem te laten denken dat ik hier mogelijk unimproved AK speel. Na de turn 9 zet hij 26,500, ik call, en na de river 8 (board: J7598) zet hij 31,500 in de 95k pot. Plotseling kan ik werkelijk geen enkele hand meer kloppen! Immers, ook legitieme top-paar handen als AJ of KJ zou hij hier nu checken, wetende dat ik met een slechtere hand nooit kan betalen op dit board. Na lang denken maak ik de crying call en krijg te zien: top two op de turn. Hoewel ik nu short ben en nooit blij ben verliezend af te betalen op de river, mag ik niet mopperen dat ik überhaupt nog leef. Immers, had ik op de flop een c-bet geplaatst, dan had hij zijn top paar niet gepast en was het einde toernooi voor mij geweest. En was de river niet deze gevaarlijke 8 geweest maar een blank, dan had hij mogelijk groter gezet, had ik moeten callen en was het waarschijnlijk ook einde oefening. Maar nu leef ik nog!

Ik besluit ondanks mijn shorte stack een orbit lang te folden om aan te geven dat ik niet hot ben. Vervolgens schuif ik tot twee maal toe blind tegen een lichte open raise, en beide keren met succes. Twee keer uncontested geshoved… dan moet ik de derde keer natuurlijk zorgen een tophand te hebben! (Dit alles volledig volgens mijn aloude principe “de eerste 2 keer pushen met bagger, de derde keer is een echte hand”.) Een licht open-raisende opponent was waarschijnlijk niet bekend met deze aloude regel. Immers, vanuit MP had hij geopend naar 5300, om vervolgens tegen mijn 58k totaal shove te insta-callen met slechts JJ. Ik heb KK voor een hoger pocket paar – en dat blijft overeind.

Met solide en voorzichtig spel heb ik dag 4 weten te halen, weliswaar iets ondergemiddeld nu. Maar van de 7300 spelers zijn er nog slechts 1200 over, en dat betekent dat het geld (laatste 747 spelers ITM) nu wel aardig dichtbij begint te komen. Zal ik de 4-uit-4 dan toch weten te halen?

Dag 4: Blinds 1200-2400 / ante 300. Beginstack 119,800

Het antwoord op deze vraag: een kort-maar-krachtig “Neen”. En wederom is QQ de boosdoener! Ondanks mijn slechte ervaringen van gister, besluit ik ook nu te drie-betten met deze dure dames. In het level 1500-3000/400, eight-handed op dat moment, opent de tighte UTG naar 8300 met 58k behind. Gezien de hoge antes schat ik in dat deze opener hier 88+ en AQ+ speelt, mogelijk gelardeerd met een enkele suited connector. Ik vind flatcallen geen optie omdat ik zo de extreem losse Aziaat in de big blind zal meekrijgen, en ik mijzelf zo in acuut zandbak-gevaar breng na de flop. (Immers, ik zit dan midden tussen de auto-check van de Aziaat en de auto-bet van de preflop raiser; een situatie die ik te allen tijde probeer te vermijden met dit type hand.) Ik besluit dat ik hier moet reraisen naar 23k, met de intentie te spelen voor stacks – hoewel ik dit eigenlijk niet graag doe met ‘slechts’ QQ tegen een strakke speler. En inderdaad: Ik lig dik achter tegen zijn KK. En als ik geen hulp krijg, heb ik plots nog maar 47,400 over.

En dat met blinds 2k-4k/500! Maar uitgekiend shortstacker dat ik ben, blijf ik rustig. Mijn image is immers nog steeds sterk waardoor ik redelijk wat leeway heb wat betreft schuiven. Ik maak hier bewust nog geen misbruik van, en shove in 4 ronden slechts 3 keer. (Alle keren met bagger in typische shove-spots.) Wat ik wil vermijden is met een te marginale hand uit slechte positie te schuiven, om zo vlak voor het geld eruit te vliegen.

Maar uiteindelijk is dit toch precies wat gebeurt. Ik schuif uit MP met all-in voor 37k, en dezelfde man die mij eerst had gecrippled in de QQ vs KK pot, heeft ook nu weer koningen. Ik roep om azen en schoppen – maar verder dan twee schoppen op de flop kom ik niet.

En dus kom ik ook niet in het geld! Ik eindig als 836^e, toch nog vrij ruim voor de uiteindelijke payout van 747 spelers. Ik heb een zwaar Main Event gehad, waar ik mij voorbeeldig had weten terug te vechten uit geslagen positie – maar waar ik uiteindelijk net tekort kwam om mijn doel te behalen. Bij mijn nogal tighte speltactiek moeten natuurlijk niet te vaak mijn goede handen ofwel gekraakt worden ofwel tegen nog betere handen zitten – en dat was helaas wel gebeurd.

Toch was ik niet ontevreden over mijn prestatie. Alle beslissingen die ik had gemaakt waren zeer verdedigbaar binnen de door mij gehanteerde speltactiek (lees: een heel afwijkende tactiek van vrijwel alle andere spelers!), en zeker gezien mijn belabberde start kon ik mijzelf niet al te veel verwijten. Misschien had ik op het eind toch nog iets voorzichtiger moeten zijn. Maar in dat geval zou ik echt puur en alleen op de cash hebben gespeeld, en dat was natuurlijk ook weer niet mijn bedoeling. Want natuurlijk wilde ik graag cashen, maar niet ten koste van alles. Immers, ik wilde dan wel na de bubble overblijven met een in ieder geval nog enigszins acceptabele stack.

Nou goed, dat was het dan : mijn Main Event 2010 tot in detail. Helaas dus geen derde deel aan deze artikelserie. Maar ik hoop niettemin dat jullie het leuk hebben gevonden mee te lezen met mijn belevenissen aan de tafel, en mijn daaruit voortvloeiende beslissingen.

Tot volgend jaar! 🙂

Elke week beschrijft Rolf Slotboom, Team captain van Team Holland Poker, zijn leven als pokerspeler en alle ervaringen, kennis en anekdotes die daarbij horen. Heb je zelf vragen of interessante pokerhandjes die je graag besproken ziet worden, stuur deze dan op naar [email protected]