Column Rolf: Mijn WSOP Main Event – Hand Voor Hand (2)

In de small blind vind ik AK. En na twee limpers (incl. de chipleader in de cutoff) met een bijna 50bb stack vind ik dit geen fijne hand om te raisen – vooral niet omdat ik tot op dat moment nog geen enkele pot preflop heb verhoogd. Ik besluit derhalve slechts te callen. Flop . Ik check-call de 1200 bet van de chipleader, die ik lees op eigenlijk alles van een tien, een weak aas, een pocket pair die een stab neemt tot een flush draw – tot zelfs totale air. Na een op de turn gaat het check/check. Ik ben niet heel blij met de huidige ontwikkelingen, maar verwacht wel value te kunnen halen uit mijn AK op de river. Echter, de river is de die de flush draw completeert, en die mijn kansen op een lichte afbetaling flink beperken. Plus, ik kan nu ook zijn geklopt! Ik bet 2200 in de 4850 pot, hopelijk net laag genoeg om een aas te doen afbetalen, en net hoog genoeg dat het niet te overduidelijk een stop bet is – waardoor hij een eventueel geriverde flush nu mogelijk slechts callt. Helaas blijkt hij te hebben voor de hoogste flush (full house / carré niet meegerekend) en raist hij mij toch. Ik betaal de kleine verhoging naar 4800 af, en kan alleen maar troost vinden in het gegeven dat als ik op enig moment in de hand iets agressiever was geweest, ik nu aan de rail had gestaan.

Ik sta nu op slechts 18k! En dat op dag 2 van het Main Event, met een 30k beginstack. Gelukkig krijg ik op dat moment de geest, of beter gezegd: krijg ik wat cadeautjes van mijn opponenten. De cutoff opent naar 1200, wordt gecalld door een andere Aziaat in de small blind, en met in de big blind call ik ook. De flop AQ2 met twee klaveren wordt rondgecheckt, en de turn completeert mijn straat. (Die door de drie klaveren op tafel verre van de nuts is.) De Aziaat bet 2200 op een wijze die weinig kracht suggereert: snel & krachtig, volgens de klassieke “Strong Means Weak” van de oude Caro. Ik call, de chipleader foldt, en na de river bet de Aziaat wederom. Dit keer 3500, en dat (i.p.v. met de ‘standaard’ 1000 chips) uitgeteld in 7 kleine 500 chips. Ik heb geen twijfel dat deze meneer met een flush groter en ‘inhaliger’ zou betten, en zich zeker niet zo sterk zou willen voordoen. Geen reverse psychology vermoedend in deze speler, maak ik een (voor mijn doen) gedurfde all-in raise, hopend afbetaald te krijgen van two pair. Gelukkig krijg ik niet de insta-call, maar helaas volgt de reluctant call evenmin. De opponent foldt dus, maar niettemin ben ik niet ontevreden. Lees: heb ik nu weer meer chips voor mijn neus dan waarmee ik de dag begonnen was.

En dat word ik in level 7 nog meer! Ondanks (wederom) een slechte start. De vrij tighte UTG raist naar 1500, er zijn twee callers, en ik besluit te callen uit de big blind met . Flop: T74 met twee schoppen. Ik check, de UTG c-bet 3200, en beide opponenten folden. Gezien de tightness van de opponent en zijn betten in een 4-way pot, verwacht ik een dikke hand, en zet ik hem eigenlijk op een overpaar. En dat is ook wat ik wil. Immers, ik heb een redelijk verborgen straat draw die hij bij mij niet zo snel verwacht, waarbij zeker de drie drieën die mij de nuts maken voor hem vrij harmless zullen overkomen. En zeker met de flush draw op het board zal hij geen gratis kaarten willen geven op de turn, en dus lijkt nu callen om dan op de turn bij een hit voor de check-raise te gaan mij een prima play. Zeker omdat als er een schoppen komt op de turn (waarvan ik denk dat hij die niet heeft) ik mogelijk nog een gratis kaart krijg. Klinkt allemaal mooi, maar mijn read is fout. Na een 7 op de turn gaat het check-check, en ook na een 4 op de river gaat het check-check, waarna mijn opponent wint met slechts twee vijven. Kortom: een semi-bluf check-raisje op de flop zou de bacon hebben binnengebracht!

Kortom: alles feitelijk slechts met 1 hand te rijmen: namelijk AA. Dat gezegd hebbende: ik had nog in gedachten hoe deze mevrouw daarvoor in leven was gebleven met die zwaar overspeelde 44 (open raise, callen reraise en dan zelf 2.4x pot donkbetten op flop , om dan tegen AQ gewoon een 4 te spiken op de river). En daarbij is ze Frans! Kortom: ik besloot voor eens niet weg te leggen. Met veel theater vijf-bette ik klein naar 16k ofzo, en werkelijk binnen 1 nanoseconde gaat ze all-in. “Kut!”, denk ik, “Toch twee azen!” Maar vanzelfsprekend call ik de 13k extra, om de zes-bettende dame gewoon een totaal kansloze JJ te zien opendraaien. Pennies from heaven dus – en nadat mijn hand blijft staan heb ik zowaar meer dan 60k.

Zowaar bovengemiddeld dus! Ik besluit het tempo nu iets op te voeren. Raise zelfs uit de hijack met A5o, en flop drie-way A65. Helaas geen actie. Maar dat komt in de handjes erna wel! Wederom in de hijack open ik naar 1325 met KQo, de cutoff callt en de small blind ook. Flop KTT met twee klaveren (die ik niet heb), c/c/c. Turn 8, wederom checken we beide naar de cutoff en die zet 3100. Ik call, en check-call nogmaals na de river . Een schijnbaar gevaarlijke kaart omdat het de flush draw completeert, maar gezien zijn flop check geef ik hem die niet. Met KQ heb ik een easy call, en inderdaad toont mijn opponent 33 voor de beruchte poepiewoepie. Mooi een blufje uitgelokt – al was mijn opponent er ook wel heel erg sukkelig ingetrapt.

De eerste hand na de pauze is nog niet iedereen terug, en ik open raise UTG naar 2100 met . Drie-way op de flop K62 gaat het c/c/c, na de turn 3 bet de Italiaan 2500 uit (ik call), en na de river Q bet bij 6200 (ik call). Het blufje wordt al snel gemuckt, en ik zit op het all-time high van mijn toernooi. (Zoals later zou blijken: ook inderdaad meteen mijn definitieve all-time high.)

De Italiaan opent wederom, dit keer vanuit de hijack naar 2300. Ik heb , eigenlijk een drie-bet hand in deze spot. Maar omdat ik denk dat de Italiaan genoeg van mij heeft en ik geen vier-bet om de oren wil krijgen, call ik slechts. De blinds callen ook, en de flop komt AT6 met twee schoppen. De small blind bet 3k uit, een bet die ik maar moeilijk kan plaatsen (pot >11k), de Italiaan callt en niet wetend waar ik sta call ik mee. Ik vrees eerlijk gezegd een geflopte set bij de small blind, maar wil wachten tot de turn tot ik meer betrouwbare info heb. Na de turn bet de small blind nu 9k, en de Italiaan callt opnieuw – time for me to abandon ship, dus. (Om het maar in goed Nederlands te zeggen.) Er komt geen showdown om mijn read te bevestigen, maar dat ik tegen kracht zit is wel zeker.

1. Beide spelers zijn tight.
2. Beide spelers zitten in vroege positie.
3. De kans dat de shover hier steelt op basis van fold equity, was al niet zo groot. Maar aangezien hij hiervoor ook al heeft all-in gereraist, is de kans op een premium hand nu zeker niet kleiner geworden.
4. En al hemaal door zijn comment: “Again”! Zou ik hem normaal misschien AQo+ AQs+, AKo, AKs, 99+ hebben gegeven, door deze uitspraak is zijn range m.i. nog wat verder te vernauwen tot pakweg AQs+, AKo, AKs en TT+. Misschien zelfs nog wel iets tighter
5. Hoewel ik zelfs uitgaande van deze tighte of zeer tighte range misschien nog wel had willen spelen tegen hem voor 20.6k, complicerende factor is hierbij de open raiser. In tegenstelling tot de shover heeft deze speler mij namelijk wel gecoverd!
6. De combinatie “zelfs tegen de shover alleen is mijn call waarschijnlijk al vrij marginaal” met “als ik hier het besluit toch te doen en de UTG die mij covert komt dan ook nog in de hand, dan ben ik helemaal crushed. En met QQ waarschijnlijk niet eens de flop te zien krijgen na ruim 20bb te hebben geïnvesteerd, bijna een kwart van mijn stack” – die combinatie maakte mijn QQ feitelijk een easy fold.

Een easy fold dus. Maar alsnog niet leuk! Ik blijf actief, open met A9 in MP en c-bet drie-way op Q62. Het potje binnengeharkt heb ik niet veel later op de button. De Italiaan direct rechts opent naar 2300 en omdat ik hem allang met rust heb gelaten drie-bet ik naar 5900. Hij callt, en de flop komt . Hij checkt, en ik check terug. De turn is een die mij een straight flush draw geeft. De Italiaan zit na zijn check klaar op een manier die suggereert “wat jij ook gaat doen, vriend, ik ga hier niet wegleggen”. Meest logisch is dus A-hoog, en om dit te testen maak ik een superkleine 2700 bet – inderdaad, dezelfde bet als uit de AA hand twee levels terug. De reden: met deze bet voorkom ik dat hij op de river zelf A-hoog misschien voor value zou betten (of zelfs full house negens, wetend dat ik een Q zou kunnen hebben), een betje die tegelijkertijd een bluf zou kunnen zijn van een gecounterfeit pocket pair. En tegelijkertijd biedt deze kleine turn bet mij de kans om een goede valuebet spot te creëren als er een K, 8 of ruiten op de river zou komen. (Beste van al, de en natuurlijk.) Helaas, een brick op de river, en vanzelfsprekend check ik terug – om een kleine pot te verliezen tegen zijn AK.

Mijn buurman is koppig! Na hem nogmaals te hebben gewaarschuwd zijn hand te beschermen, zie ik wederom zijn prachtige als hij in de cutoff opent naar 2300. Met mijn monster heb ik nu een easy drie-bet, wederom naar 5900 – en tot mijn grote verbazing callt de man! Hij heeft er duidelijk genoeg van, en vandaar dat ik op de flop 762 gewoon terugcheck. Ik call zijn kleine 3200 bet nog na de turn 4, wetend dat een 5 of boer mij een winnaar geven en de prijs zo goed is, maar een blank komt op de river en mijn opponent zijn soixante-neuf pakt de pot. Als ik ook nog een keer A3 suited open naar 2100 op de button en moet wegleggen tegen de 21k shove van de uiterst sterke big blind, heb ik er een ‘sappel-level’ opzitten waar dingen niet helemaal mijn kant op gingen. Maar nog steeds heb ik een uiterst keurige, gemiddelde stack!

Dit is het level waar ik eigenlijk had willen profiteren van mijn tightness in level 8. Maar omdat ik in level 9 zoveel potjes heb geopend en gedriebet waar ik dan niet mee wist te winnen, en bovendien mijn zelf geraiste had moeten openen in de showdown (omdat het bij de WSOP de regel is dat ook als de bettor foldt, de winnaar van de pot toch zijn kaarten moest tonen), om deze redenen voel ik dat mijn tegenstanders mij toch wat tricky vinden. En daarbij is de tafel de laatste uren veel tougher geworden – waarbij mijn Italiaanse vriend rechts eigenlijk nog de enige soft spot is.

Ik open naar 2600 met uit vroege positie, en maak een enigszins tight-weake check/fold op de flop tegen de uiterst competente button. Twee handjes later open ik weer naar 2600, dit keer vanuit UTG met QQ. Ik voel dat mijn tighte / goede linkerbuurman even denkt aan reraisen maar dit uiteindelijk niet aandurft met de hele tafel nog achter zich. Ik lees hem op 88+ (m.u.v. KK en AA), AJs+ en AQo+. Het wordt gefold naar small blind Shaun Deeb, die squeezet naar 11,200. Iets wat ik in eerste instantie hoopte dat hij zou doen! (Immers, hij staat bekend als een lichte squeezer, en met mijn stack van bijna 60k, zeg precies 50bb, denk ik dat ik tegen hem voor stacks wil spelen.) Echter, het duurt allemaal net even iets te lang, en het begint steeds meer aan te voelen als de manier waarop een goede speler een sucker er probeert in te luizen. Immers, ik weet zeker dat Shaun Deeb geen idee heeft wie ik ben – iets wat later ook bevestigd werd in zijn Twitter.

1. Folden. Lijkt superweak, zeker tegen zo’n normaal gesproken zeer agressieve drie-better. Maar de waarheid is dat hij tot nu toe, zelfs met zijn dikke stack, zeer rustig is geweest. Hij heeft zelfs al eens gefold als first in op de button, tegen mijn big blind! Ik weet dat sommige spelers deze schijnbare tightness zouden misbruiken om dan bij de eerste gelegenheid licht te drie-betten / squeezen. Maar omdat ik vermoed dat hij niet weet dat ik een vrij bekende / goede speler ben die dit weet, verwacht ik dat hij tegen mij iets meer ABC zal spelen. En daarom verwacht ik van hem in deze squeeze spot een zeer gepolariseerde range. Feitelijk alleen AA of KK of poep, en misschien AK. Ik verwacht dat hij alle paren tot QQ hier simpelweg zal flatten vanwege het gevaar zichzelf met een drie-bet uit de pot te raisen, en ook andere handen met value zal hij hier niet snel drie-betten in een situatie waar beide opponenten een monster kunnen hebben. Om al deze redenen, en omdat de langzame act van Deeb kracht uitstraalt in mijn ogen, is de fold een stuk minder slechte optie dan hij mij op dat moment leek.

 

2. Flatcallen. Ook een beetje weak, maar ik kan hier ook gewoon puur voor set value callen. Probleem A: stel dat hij poep heeft en hit geef ik hem nu een gratis kans om mij te elimineren. En probleem B: als ik call en er komen kleine kaarten, dan is het vrijwel onmogelijk om toch direct weg te leggen. Vrijwel zeker gaat er dan alsnog een betje in! Vanwege al deze problemen, plus omdat ik niet graag een kleine 20% van mijn stack in de pot heb zonder te weten waar ik sta, en omdat ik tegen een speler als Deeb voor set value spelen met QQ wel erg slap vind, besluit ik dit niet te doen.

 

3. Klein reraisen naar 19.800, met de intentie te folden tegen een ship. Dit is de optie die mannen als Ruben Visser & Jasper Wetemans aandroegen in de prachtige nazit van Poker Inside.  Waarschijnlijk voor hen een topoptie – maar voor mij veel minder. Veel minder dan zij ben ik bedreven in dit vier-bet / vijf-bet / ship spelletje. Tegen een speler als Deeb kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om met QQ er een derde van mijn stack in te krijgen met de op twee na beste hand in het deck, om dan te folden tegen een ship. Helemaal niet omdat hij misschien goed genoeg is om te zien dat ik min-vierbet in deze spot juist om ruimte over te houden voor een fold. Waardoor hij misschien alsnog mij met poep van mijn hand drukt! Tegen een speler als hij is het althans in mijn beleving beter om dan maar gewoon te gaan met de kracht van de eigen hand, en de statistieken dat iemand ontegenzeggelijk een lichte drie-better is. Het alternatief (vierbet/folden) en dan mogelijk overblijven met een 40k stackje, minder dan de helft van het gemiddelde aan een snelle en zware tafel – dat leek mij simpelweg niet zo’n fijn alternatief, gezien de kwaliteiten & zwakheden die ik heb.

 

4. Klein reraisen naar 19.800, met de intentie te callen tegen een ship. Een optie die ik aan tafel zelf eigenlijk nauwelijks enige gedachte had gegeven, maar die achteraf bezien misschien wel beter was dan de play die ik uiteindelijk koos (optie 5). Net als nu zou ik dan ook mijn stack hebben verloren. (Immers, Deeb had KK, en zou mij busten.) Maar in ieder geval had ik dan nog hem maximale ruimte gegeven tot een push met air, omdat hij dan mogelijk mij nog niet als volledig committed zou zien.

 

5. ‘Normaal’ reraisen naar 24.500, met de intentie te callen tegen een ship. Dit is de optie die ik koos – zoals net al gemeld, dus met fatale afloop.

 

6. All-in shippen. De zwakste optie IMO, omdat ik in dit geval alleen zal worden gecalld door de twee handen die mij verslaan: AA & KK. (Niet toevallig ook de voor hem meest waarschijnlijke handen om te hebben – maar dit geheel terzijde.)