Column Rolf: Zwak!

Een steeds groter percentage van de hedendaagse pokeraars heeft een behoorlijke kennis van belangrijke strategische concepten zoals push-or-fold, correcte drie-bet strategieën of isolate-with-position. Zelfs op relatief goedkope toernooitjes, of bij events waar je toch vooral beginners zou verwachten, wordt vaak op zeer behoorlijk niveau over het spel nagedacht.

Maar zelfs spelers die theoretisch misschien best redelijk onderlegd zijn, hebben op dit soort events vaak een zeer grote zwakte: ze overspelen marginale handen op een structurele basis. Handen als AK (preflop) of top paar / top kicker in situaties waar het geld diep is, zijn voor hen vaak through tickets, terwijl topspelers hier toch een stuk anders over denken. In twee recente toernooitjes die door PokerCity werden georganiseerd, viel een flink aantal van dit soort ‘overspeelde handen’ te noteren.

Forumtoernooi

Sterker, bij het gezellige live forumtoernooi in Café de Schutter maakte ik mijzelf hier tot tweemaal toe schuldig aan. Uitgaand van de veronderstelling dat mijn opponenten mogelijk bepaalde marginale handen zouden overspelen maar tegelijkertijd mijn tightness wel zouden respecteren, gooide ik tot drie keer toe mijn stack erin met een gezien de situatie nogal marginale hand. Weliswaar in situaties waar ik in geval van een call nog outs zou hebben, maar toch veel te licht gezien de diepte van het geld en de kracht die mijn opponenten hadden getoond. Met andere woorden: Zelfs een zeer ervaren prof als ikzelf maakte zich daarbij schuldig aan een fout die toch vooral door beginners wordt gemaakt.

Tot twee keer toe overspeelde ik bijvoorbeeld een AQ suited in een situatie waar mijn opponent middels zijn flop raise danwel turn check-raise duidelijk maakte dat hij een echte hand had. In beide gevallen besloot ik mijn kale nut flush draw (situatie 1) en mijn top paar plus nut flush draw (situatie 2) simpelweg all-in te pushen, in de hoop mijn opponent ofwel een betere hand te laten wegleggen (1) dan wel met een slechtere hand te laten callen (2). Maar als ik de beide opponenten wat beter had bestudeerd, had ik toch moeten weten dat ik in deze situaties zeer waarschijnlijk niet de beste hand had, en er bovendien ook nog eens niet al te veel fold equity was. En bij de combinatie van deze twee factoren is een overbet all-in push natuurlijk uitermate zwak!

Omgaan met raises & check-raises

In de aansluitende PokerCity freeroll de avond erop deed ikzelf niet mee. Ik verbleef die avond bij mijn vriendin, en vond het leuker dat zij zou spelen dan dat ik zelf een paar uur zou gaan zitten te klooien achter de laptop. Dus terwijl ik het opgenomen “Studio Sport” keek met de mooie achter-het-standbeen-voorzet van Luis Suarez en de virtuoos uitgevoerde schwalbe-met-helaas-niemand-in-de-buurt van de pas 19-jarige Charlton Vicento, was Silvia de freeroll aan het spelen – waarbij ik vanzelfsprekend zo nu en dan een blik wierp op de actie aan haar tafel.

De belangrijkste fouten die veel spelers in dat toernooi maakten: Niet kunnen omgaan met check-raises, en het niet kunnen loslaten van in principe mooie kaarten die in dit specifieke geval gewoon nooit goed genoeg konden zijn. Zeker omdat Silvia vrij strak speelde en alle opponenten bovendien wisten dat het hier een dame betrof (die gewoonlijk iets conservatiever en straightforward spelen dan wij mannen), zou je verwachten dat bets & raises van haar kant wel zouden worden gerespecteerd. Maar niets bleek minder waar.

Het begon met een hand waar ze met JJ een kleine early-position raise flatcallde in de cutoff. Een juiste beslissing, aangezien het geld erg diep was en dus niet per se genoeg om preflop al voor stacks te spelen. De flop kwam T98 rainbow, waarop de preflop raiser een c-bet maakte van zo’n 2/3 pot, iets van 285 meen ik. Silvia antwoordde toen met een stevige raise naar 800, niet alleen omdat ze met haar overpaar + open-ender een vrij sterke flop had, maar zeker ook omdat zelfs als de opponent hier AA of KK had, hij tegen dit board mogelijk nog zijn grotere overpaar zou kunnen wegleggen. En indien hij de call wel zou maken, tja dan zou hij waarschijnlijk op de turn wel naar haar toechecken. En zo zou het paar boeren mogelijk een free card kunnen krijgen bij een miss op de turn, maar tegelijkertijd (door de flop raise) een grotere pot winnen indien deze turn een scare card was die haar ook daadwerkelijk een winnende straat of trips zou geven. Kortom, een zeer verdedigbare flop raise naar mijn mening, die derhalve meerdere doelen combineerde – waarbij het simpele “raise for value” of niet willen geven van een gratis kaart aan handen als AK, AQ of KQ nog niet eens zijn genoemd.

Als reactie op deze verhoging schoof de opponent zonder enige aarzeling zijn stack van bijna 4,000 naar het midden, met wat later bleek slechts AT: top paar, top kicker. Echt een waardeloze hand gezien de situatie, gezien de textuur van de flop en ook gezien de tightness van Sil – die tot op dat moment echt het virtuele stof op haar chips had staan.

Na het maken van deze moeilijke-maar-succesvolle call met boeren en de overall chiplead als resultaat, volgde niet veel later een vrij identieke pot. Met wederom een overpaar op een acht-hoog board maakte mijn vriendin een correcte check-raise op de flop – waarop de opponent met slechts een A8 besloot om zijn hele stack (ik meen zo’n 45 big blinds totaal) in het midden te pompen. Een zure aas op de river deed de pas verkregen chiplead in het event verdampen en gaf deze aan Jeroen008, die met zijn top-paar-top-kicker-turns-into-top-two in één klap een giga-stack had verworven.

Silvia’s stack nu weer terug naar nog ‘slechts’ anderhalf keer average, liet de volgende reuzenpot niet erg lang op zich wachten. Een under-the-gun speler opende met een 2.2 big blinds mini-raise, en iedereen foldde naar Sil in de big blind. Met TT besloot ze – wederom correct – slechts te flatcallen, om zo de hand verdekt te kunnen spelen. (Immers, het was nog steeds vrij vroeg in het toernooi, dus nog voor de fase van de antes.) Op de flop 944 rainbow maakte ze een vrij standaard check-raise, waarop de opponent (maximesi, als mijn herinnering mij niet in de steek laat) insta all-in ging. Wederom een stevige overbet voor zo’n 35 big blinds totaal, waar gezien de kracht van deze actie de opponent eigenlijk wel JJ, QQ, KK of AA zou moeten hebben. Maar of hij deze vier grotere overparen inderdaad wel zo zou spelen was nog maar zeer de vraag, en gezien deze gerede twijfel hierover maakte Sil een zeer moeilijke call met haar relatief ‘kleine’ overpaar. Maar zie: De opponent had slechts een T9 suited, en was dus vrijwel dood – met nog slechts twee keer twee negens als redding.

In alle gevallen waren de reacties van de opponenten na afloop hetzelfde: “Ik zette je niet op die hand.” De persoon op de T98 flop leek zelfs enigszins geagiteerd, en riep iets over “waarom niet gewoon driebetten preflop”. Alsof buiten de ietwat verdekte JJ van nu, hij niet ook gewoon tegen meer-speculatieve-maar-volstrekt-logische handen als QJ, T9, 98, T8, J7 suited, 76, TT, 99 of 88 had kunnen zitten – die zijn AT allemaal evenzeer hadden gecrusht. De opponent in de 944 pot reageerde weliswaar iets vriendelijker en rustiger, maar ook hij zei verrast te zijn door het overpaar – terwijl Sil met haar check-raise toch eigenlijk gewoon een nog iets sterkere hand representeerde dan het overpaar dat ze had, namelijk trip vieren. Een vier die zij ook makkelijk zou kunnen hebben, gezien haar positie in de big blind en de bescheiden grootte van de preflop raise.

Resultaat

In plaats van de strak spelende dame credit te geven voor een betere hand, werden complete stacks geriskeerd met slechts top paar in de hoop dat Sil niet de sterke kaart zou hebben die zij middels haar raises & check-raises representeerde. En daarbij maakten haar tegenstanders dus niet alleen de fout van het overschatten van de eigen holding, maar ook van het niet opmerken dat deze specifieke speelster niet snel een grote pot zou spelen zonder een echte hand. Een opponent derhalve die diende te worden gerespecteerd en gevreesd, en al helemaal in situaties waar ze postflop actie gaf tegen opponenten die reeds significante kracht had getoond.

Kortom: Allemaal fouten die weliswaar best wel logisch zijn… maar die gezien het toch best behoorlijke basisniveau van de spelers in kwestie eigenlijk niet meer gemaakt zouden moeten worden.

Elke week beschrijft Rolf Slotboom, Team captain van Team Holland Poker, zijn leven als pokerspeler en alle ervaringen, kennis en anekdotes die daarbij horen. Heb je zelf vragen of interessante pokerhandjes die je graag besproken ziet worden, stuur deze dan op naar [email protected]

aanjtwit