Pokerspelers en hun sidebets, ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Maar wat voor sidebets passeren de revue wanneer vier pokeraars een weekend in Manchester spenderen om een voetbalwedstrijd te bezoeken? Een verhaal over een cornerrijke wedstrijd, liefde in een sportsbar en de ware reden achter de actie van hooligan Wesley bij Ajax-AZ.
Nergens ter wereld is het voetbal mooier dan in Engeland. De strijd, de passie en de sfeer: totaal niet te vergelijken met de wedstrijden in Nederland. Toen trouwe metgezel P. voorstelde om Manchester City tegen Arsenal te gaan bezoeken wist ik niet hoe snel ik “ben erbij!” moest typen. Ook MCOP-winnaar Zwimpie en dat geinige ventje uit Gouda, Groengras, besloten snel “ben erbij!” te roepen, waarna we in koor “regel niet!” zongen. Hierdoor kwam de organisatie op de schouders van de P. terecht, die voor de verandering op bewonderenswaardige wijze alles regelde. Mag best gezegd worden. Met zijn vieren vlogen we een dag voor de wedstrijd al naar Manchester, waardoor we tijd genoeg hadden om ons onder de lokale bevolking te begeven.
The Smallest Bar in the World
Zo aten we dat weekend pannenkoeken met Nutella en banaan, stond ik in mijn boxershort op de hotelgang nadat het brandalarm afging (zie de Facebook update hiernaast), noemde ik een City-fan van 110 kilo Wayne Rooney (note to self: niet meer doen), liepen we een Aziatische dame tegen het lijf die met Zwimpie wilde trouwen en hielden we een ouderwetse kroegentocht.
Tijdens dat laatste deden wij onder meer The Smallest Bar in the World aan. De naam klopte overigens als een bus. Probeer je in te beelden: een gang zo breed als Olaf de Zeeuw in z’n goede jaren, terwijl de totale lengte van de tent niet meer dan vijf meter geweest zal zijn (inclusief pisbak). Gelukkig bevond zich aan het eind van de gang een klein huiskamertje van vier bij vier, waar wij na onze eerste pint plaats konden nemen.
Het was een rasechte Manchester United-fanbar, waardoor wij het “wij gaan morgen Manchester City-Arsenal bezoeken” maar zo lang mogelijk uitstelden. Gelukkig werd het ons vergeven na een aantal parate United-feitjes (“Georgie Best was the best”, “Eric Cantona, what a player!” en natuurlijk de“Busby Boys!”) en subtiele opmerkingen (“women like shagging around too”).
Al snel hadden wij in die kleine bar vrienden voor het leven gemaakt. Toen we na anderhalf uur een andere tent besloten op te zoeken kregen we van de leider van het stel een knuffel en een kus op de wang, die zelfs mijn vader mij niet zou geven.“Absolute gentlemen!”, riep de man ons bijna betraand na, terwijl de rest van de kroeg ons zowat een staande ovatie gaf.
Engeland, het land van de sportsbetting
Na het integreren met de bro’s van United werd het op zondag tijd om met die van City te chillen. Viel dat even tegen. Nu hielp de temperatuur niet mee, maar toch. Ondanks het steenkoude stadion was mijn ervaring in Engelse stadions dat er veel sfeer heerste, weer of geen weer. Nou, niet bij de Citizens. Een verzameling saaie lullen van de bovenste plank. Terwijl het uitvak van Arsenal zich de longen uit het lijf zong zaten 40.000 City-fans een beetje apathisch voor zich uit te staren. We keken wat schaapachtig om ons heen en besloten toen maar een blikje sidebets open te trekken.
De inspiratie voor de sidebets laat zich eenvoudig raden: Engeland is natuurlijk hét land met betrekking tot sportsbetting. Op elke hoek van de straat staat wel een Ladbrokes of William Hill en ook in het stadion zelf kan nog driftig doorgegokt worden. Dat zul je in Nederland niet zo snel tegenkomen. Wij besloten de bookmaker echter over te slaan, mede omdat we het zonder goede tips moesten doen, en onderling weddenschappen af te sluiten. De inzet werd bepaald op twenty quid per keer, wat Engelse slang voor een pond is. Naast de standaard bets, zoals de einduitslag en de maker van het eerste doelpunt, sloten we ook wat meer exotische weddenschappen af.
De cornerrijke wedstrijd
Een van de meest in het oog springende bets was ‘de cornerrijke wedstrijd’. De medesupporters begrepen niet helemaal waarom wij zo hard juichten wanneer Arsenal een corner kreeg (iets dat nogal luid in het stadion te horen was, getuige de stilte die er heerste), maar onderling werd dus grof ingezet op het aantal hoekschoppen. Dat leverde taferelen op waarbij iemand in de eerste helft hard “Lekker, cornertje!” riep, om in de tweede helft bij elke corner woedend te vloeken.
Naast “wie pakt de eerste gele kaart” en “wanneer krijgt Mario Balotelli rood” vormde het aantal corners voor ons het hoogtepunt van de wedstrijd, waarbij ik uiteindelijk won door het exacte aantal corners in de tweede helft goed te voorspellen. Zeven stuks, absoluut een cornerrijke wedstrijd. Het kwam me op boze blikken van de buren te staan, aangezien ik nu wel stond te juichen en klappen, terwijl ik bij de wissel van Balotelli niet eens de moeite nam om op te staan. Kom op zeg, een beetje als een debiel staan klappen voor Balotelli. Er zijn grenzen.
De omgedraaide bet
Overigens kneep ik hem een beetje in de blessuretijd. We hadden namelijk als extra bet: “Wanneer een toeschouwer het veld op rent, zijn alle bets omgedraaid”. Een briljante bet uit de koker van de P., die tot het eind de spanning erin hield. Gelukkig bleef het apathische publiek netjes zitten.
Tijdens de wedstrijd Ajax-AZ van afgelopen woensdag kreeg onze omgedraaide bet ineens landelijke aandacht. Bovenstaande verhaal werpt namelijk direct een heel ander licht op de actie van hooligan Wesley. Want waar hij officieel verklaarde een hekel aan Esteban te hebben, wilde hij eigenlijk gewoon een van zijn bets omdraaien.
– KaleGozer –
[ X ] Hardop lachen! Mooie verhalen Kale.
Haha, mooi verhaal hoor Kale! 😀
Busby BABES AUB!!! Laaiend.
Rob
(Man Utd fan)