De Week met Rolf & Gerthein – Week 16

Iedere week bespreken Rolf Slotboom & Gerthein Boersma op informele wijze niet alleen de pokerwereld, maar ook hun eigen beslommeringen. Op droogkomische, satirische en soms zelfs roddelachtige wijze delen zij iedere week hun opvattingen met PokerCity, door de lezer een blik te gunnen op hun ongecensureerde mailverkeer.

Elke woensdag verschijnt zo’n mail online, en de week erop de reactie van de ander. 

Eerdere afleveringen: klik hier

Week 16

Boersma >>> Slotboom

Rolf,

Dit is een bericht uit Leiden,

De stad waar ik nu ben.

Waar ik nu

Woon, werk,

Mijn leven heb.

Ja, ik dacht: als jij eindigt met een gedicht van Nico Dijkshoorn, dan moet ik, voor de broodnodige stroomlijning, toch beginnen met een variant op een gedicht van een ongeveer even grote poëet. Opvallend toch, hoe je met een paar ogenschijnlijk lukraak geplaatste regelafbrekingen een simpel kattebelletje tot kunst kan verheffen (misschien dat ik het de volgende keer eens met een recept probeer). Wat dat betreft is jouw dichtkunst in zekere zin vergelijkbaar met het beroemde urinoir van Duchamps: het ene is het als kunst presenteren van iets alledaags, banaals, zelfs vulgairs, iets wat mogelijk nog naar urine riekt ook… en het andere is het urinoir van Duchamps.

Enfin, jij haakte met je eerste zin van je vorige stukje eveneens olijk in op de laatste van mijn vóór-vorige (al vraag ik me af hoeveel leden van ons hooggeëerd publiek dat grapje door hebben gehad), waarvoor kudos. Jammer dat daarmee het daadwerkelijk door jou reageren op mijn stuk meteen weer ophield, op het rijtje bulletpoints aan het einde na. Maar goed, om nou voor de tweede keer in successie te gaan klagen dat de definitie van het woord briefwisseling ernstig wordt opgerekt…

Dan kan ik beter ingaan op de Easter Series of Poker, een gezellig evenement dat om onverklaarbare redenen slechts geregistreerd is als een miniem bliepje op de pokerradar. Niet-uitverkochte toernooien, veel grote namen die schitterden door afwezigheid (ik zeg dit uiteraard met alle respect voor de diverse wél aanwezige toppers)… om de één of andere reden leefde deze Week-Na-Paasserie nauwelijks. En ook de in Rotterdam afwezige pokerspelers die ik na afloop sprak, vonden het niet erg dat ze het gemist hadden; een beetje alsof ze met pijn in het hart een verjaardag hadden afgezegd en na afloop te horen krijgen dat het gezelschap is gaan bowlen.

Hetgeen niet wegneemt dat ikzelf een alleraardigst weekend beleefde als onderdeel van het onvolprezen PokerCity live team. Dat kwam natuurlijk niet in de laatste plaats door de reeds door jou genoemde attractieve Poker Inside Live uitzending met Oanh & Ancilla. Maar ook de pokeractie mocht er wezen. Vooral van Francisco Marti* zag ik een aantal sterke plays, zodat hij wat mij betreft vóór zijn titel ‘Main Event winnaar’ zeker het bijvoeglijk naamwoord ’terechte’ mag plaatsen. Ik citeer het Live Report**, van ons aller Pieter Salet:

Vanaf de BTN heeft Jozef Minkels geopend en de blinds Marti en Best gaan mee naar de flop. Pas op de turn is er actie. Marti bet 25K, maar wordt geraiset door Jozef Minkels naar 60K. Niet genoeg voor Marti, die er 150.000 van maakt. Jozef legt na lang denken af. Marti laat zien voor een bluf! Hij stijgt naar ruim 500K, Jozef zakt terug naar 230K.

Een 3bet bluff op de turn in een raised pot, en dat met nog vijf spelers in het toernooi… niet alleen een compliment aan Marti, maar ook aan de structuur van het toernooi die dit soort spielerei mogelijk maakt. Zó beroerd zijn die HC-blind levels dus kennelijk niet (tenminste, niet als er een kleine drie tafels aan spelers te weinig aanschuift).

Grootste nieuwsfeit van het toernooi was waarschijnlijk jouw chop met Siema, waar het nodige over te doen was! Terwijl de reaguurders alhier speculeren of het voor jou of je sponsor niet beter was geweest als je voor de titel was gegaan, omwille van de ‘extra aandacht’ die dit zou genereren, denk ik dat deze onorthodoxe deal nu al meer aandacht heeft gegenereerd (such as it is) dan de mogelijke overwinning in dit ‘koekeroekoe toernooi’ (spel ik die kreet zo goed?). Slim gespeeld dus! Eén aspect in dezen is wat onderbelicht gebleven: na afloop hoorde ik Siema verzuchtten dat het ook voor haar op deze manier toch niet helemaal aanvoelde als ‘écht winnen’. Ik vraag me af of ze niet stiekem een beetje spijt heeft van haar beslissing…

Sowieso was je weer volop bezig om de aandacht naar je toe te trekken op de wijze die voor jou inmiddels tweede natuur moet zijn geworden. Dit om niet te zeggen dat je, zowel aan de featured table van het Main Event als tijdens de door ons volop gerailde finaletafel van het side event, volledig op de automatische piloot leek te staan. De Ik-zeg-het-je-eerlijks en dat-mag-ook-wel-eens-gezegd-wordens vlogen ons allen weer om de oren, om nog maar te zwijgen over de Pavloviaans, haast Rain Man-achtige ‘Rustig aan! Ruuuuustig aan!’tjes na vrijwel elke preflop raise voor je. Ik denk: ik vertel het je maar even, want waarschijnlijk weet je het zelf niet eens. Dergelijke automatische reacties geschiedden immers hoogstwaarschijnlijk via het ruggenmerg; de hersenen komen er niet eens aan te pas. Wat dat betreft zou het misschien wel verhelderend – of in ieder geval hilarisch – kunnen zijn als je een dwergpapegaai in huis zou nemen. In plaats van een cracker zou deze Polly smeken om ‘kleine schoppetjes‘. Wie wel eens bij jou thuis is geweest weet al dat je vooral foto’s van jezelf aan de muur hebt hangen; op deze manier kun je daarnaast ook nog naar jezelf luisteren!

Maar genoeg schimscheuten, want het lijkt me gepast om je ook even te feliciteren met je welverdiende eerste (geregistreerde) live cash – en dan ook meteen een tweede plaats! – van 2010. Voorwaar geen geringe prestatie en ja, dat mag ook wel eens gezegd worden. Ik doe het niet na, hoewel ik sinds gisteren in zekere zin ook mijn eerste live cash mag noteren. Ik bezat namelijk een zogenaamd geluksprocentje van de actie van Unibetter*** Paul Valkenburg, toch al gauw goed voor €250 netto (een vertienvoudiging van mijn roll, obv).

Die andere Paul, Berende dus, deed ondertussen goede zaken voor Nicky in de Poker Fantasy League, wat mij betreft het leukste nieuwe onderdeel van het nieuwe Poker Inside seizoen… en dat zeg ik niet alleen omdat ik het zelf bedacht heb. Oké, dat zeg ik wel alleen omdat ik het zelf bedacht heb, maar goed, ik zeg ook altijd dat ik Team Unibet bedacht heb en dat gelooft ook niemand (mijzelf incluis). Feit is dat als ik met Team Unibet (© Boersma, 2008) had meegespeeld in de Poker Fantasy League (© Boersma, 2010), ik er nu een stuk beter voor had gestaan dan jij, met zo’n €110.000 in de fantasie-knip… doch minder goed dan dhr. Roeg, die de twee ton met rasse schreden nadert. Werk aan de winkel dus, mijn waarde, wil je die gepeperde diner-rekening door kunnen schuiven!

Maar genoeg geneuzeld. Het mag duidelijk zijn dat het pokerjaar 2010 nu pas echt gaat beginnen. Ik verheug me op het vervolg van het HCSOP- (Twente!) én EPT-seizoen en natuurlijk op de WSOP. Of loop ik dan zo ver op de zaken vooruit dat ik net zo goed meteen over de MCOP kan beginnen? Het zij zo.

Met groet!

 -Gerthein

* Eervolle vermelding, trouwens, voor Robert van der Brom. Vooral omdat zijn naam zo leuk is om te zeggen. Probeer het maar eens: Rrrrrrobert van drrr Brrrrommmm! Gegarandeerd stressverlagend en geluksverhogend!

** Zoals je al zegt verdient dat team, in Rotterdam gevormd door Pieter en BAASRICO, beslist een pluim. Goede, complete én accurate tekstjes en gegarandeerd 100% vrij van geneuzel over de hoeveelheden genuttigde alcoholische versnaperingen. Hulde!

*** Ik weet niet of Sander Foppele de kreet ‘Als Unibet, doen wij het wel‘ destijds bedacht met dezelfde Reclame Code Commissie-omzeilende intenties als Jeroen ‘CallTV’ Smits. Maar zo ja, dan steekt hij daarmee de klassieker ‘Ergens anders zie je ‘m Sony’ beslist naar de kroon!

Eerdere afleveringen: klik hier