De Week met Rolf & Gerthein – Week 25

Iedere week bespreken Rolf Slotboom & Gerthein Boersma op informele wijze niet alleen de pokerwereld, maar ook hun eigen beslommeringen.Op droogkomische, satirische en soms zelfs roddelachtige wijze delen zij iedere week hun opvattingen met PokerCity, door de lezer een blik te gunnen op hun ongecensureerde mailverkeer.

Elke woensdag verschijnt zo’n mail online, en de week erop de reactie van de ander.

Eerdere afleveringen: klik hier 

Week 25

 Slotboom >>> Boersma

Beste Amerikaganger,

Die ‘clip show’ van vorige week… tja, die was niet echt de Bom, hè. Twee reacties, welgeteld. Twee! 🙂 Geheel in het kader van de door mijn teammaat @Nick[Ro]eg* in de Fantasy Poker League fervent aangehangen tactiek van scorebordjournalistiek** lijkt het mij evident dat de clip show niet meer gaat terugkeren in deze serie. Zoals de soms als vriendelijk (om niet te zeggen: allemansvriendelijk) omschreven heer Roeg zijn pupil Paul Valkenburg recentelijk nog staalhard naar de kant dirigeerde vanwege een dry spell van slechts één luttel maandje, zo blaas ik bij dezen ook dit mislukte experiment maar direct de lucht in. Geen columns dus meer die bestaan uit slechts wat bij elkaar geraapte quotes. Nee, volledig in lijn met wat Nederlandse politici te pas en (vooral!) te onpas plegen te roepen: Vanaf nu gaan we weer volledig voor de inhoud. 🙂

Wel gaat het zo langzamerhand een klein beetje lijken op wat Theo Maassen ooit zo mooi omschreef, staand voor een zaal vol mensen die allemaal braaf een kaartje voor zijn show hadden gekocht: “Hmmm, ik krijg nu wel een beetje het idee dat het allemaal van mij moet komen.” Jij zit daar in Amerika lekker je spreekwoordelijke zakken te vullen met allerhande schnabbels, je knipt & plakt voor die tijd nog even snel wat juicy quotes bij elkaar om ook deze schnabbel te kunnen behouden, en dan is het maar weer aan de altijd-wel-wat-dirt-vindende Rolf om te doen wat ‘ie zo goed kan: ergens dirt vinden. Zodat er vervolgens enige opschudding ontstaat, er als gevolg weer 40 boze mensen voor de deuren van de PokerCity Headquarters staan (zie ook de door Pieter Salet jammerlijk gemiste Twitpic), of dat er uit het niets ineens allerlei personen dreigen “hun abonnement bij PokerCity op te zeggen” – hoewel tot op dat moment geen mens ze überhaupt nog maar had gesignaleerd op de site. En zodat jij dan weer kunt reageren met een of andere geruststelling aan de bezoekers (gewaardeerd), enige al-dan-niet-milde spot richting mij (meestal nog meer gewaardeerd), of met wat je dus kennelijk ook goed kunt: een volstrekt uit de lucht vallende recap.

Nee hoor, Gerthein – allemaal niet waar. Want terugkijkend op onze precies-halfjaar-plus-1 (immers, episode 25) kan ik alleen maar zeggen dat we goud in handen hebben! Mijns inziens hebben we een flink aantal topstukken op deze Hutsel Knutsel site geplempt (de eerlijkheid gebiedt te zeggen: vooral topstukken van jouw hand), waarbij we op gezette tijden ook nog eens enige relevante zaken naar boven wisten te halen – of ieder geval wisten aan te stippen. We zijn zelfs geparodieerd op Pokernews! En wetend dat hun eerste (toch enigszins minachtend van aard zijnde) parodie op ons klaarblijkelijke “Pokerdorp” precies was ontstaan op het moment dat wij net iets aan de weg begonnen te timmeren***, lijkt het mij logisch deze tweede parodie dus ook maar te zien als precies dit: een verkapt compliment. Vergelijk het met Rita Verdonk: beschimpt & belachelijk gemaakt op het moment dat ze nog flink wat (virtuele) zetels had. Maar vanaf het moment dat deze zetels op miraculeuze wijze waren verdampt, mocht ze nergens nog verschijnen – en achtte men parodieën kennelijk niet meer nodig.

Met plezier kijk ik derhalve terug op dit eerste half jaar, en ik denk eerlijk gezegd dat de bezoekers van PokerCity dit ook wel doen. (Kleine tip aan onze bezoekers: Laat ook van je horen als je iets leuk vindt! Wij schrijvers zijn toch vooral erg onzekere lieden, die juist door enige positive reinforcement vanuit de kant van het lezerspubliek weer “weten waarom ze het eigenlijk doen”.) Maar ik laat mij niet meer door jou verleiden tot het noemen van naam en toenaam in de door mij vorige week aangestipte affaire. Stel, ik zou dat doen – dan zou ik jou daarmee wederom ammunitie geven voor een badinerend stukje richting mijn persoon, danwel voor het uiten van enige twijfels over de voor-iedereen-met-een-gezond-verstand-wel-overduidelijk-zichtbare nieuwswaarde. En daar pas ik voor – niet in de laatste plaats omdat je met een paar simpele searches de details van deze affaire zelf had kunnen achterhalen. (Een affaire die na onze weigering tot publicatie, elders namelijk alsnog out in the open is geraakt. Gelukkig maar!)

Over Amerika: het ziet ernaar uit dat wij elkaar net zullen gaan mislopen, aangezien ik – net als de vorige jaargang – slechts één toernooi zal spelen: het Main Event. En mijn informatie zegt dat jij tegen die tijd Sin City mogelijk al zult hebben verlaten. Jammer! Laat mij in ieder geval weten of jij voor volgende week al in staat bent om met een nieuwe editie van deze “Week Van…” te komen – of dat ik verder zal moeten gaan met het schrijven van mails richting mijzelf. Nu heb ik in mijn leven wel gekkere dingen gedaan hoor****, maar een mailwisseling waarbij de ontvanger zich in andere sferen bevindt en derhalve niet eens doet of hij flinke interesse heeft in het door mij geproduceerde, tja dat is toch niet echt primadeluxe – om het stopwoordje onze eigen Tom Egbers maar even te quoten. (Op zich wel een mooi woord trouwens, primadeluxe – mooier in ieder geval dan mijn eigen stopwoordje “zeg maar”.)

Speaking of which: Denk jij ook – net als ik – dat we dit keer wel Wereldkampioen gaan worden? Denk je ook dat dit keer de balans in de ploeg (met name defensief dus!) wel dik in orde is? En denk jij ook – net als ik – dat het feit dat onze eerste twee overwinningen zo moeizaam / stroperig tot stand kwamen, eigenlijk alleen maar een zegen is? Heb jij ook zoveel vertrouwen in Van Marwijk? En hoop jij ook dat in de om-des-keizers-baard-match tegen Kameroen de door mij zo hoog geachte Klaas-Jan eindelijk eens een kans gaat krijgen?

Vragen genoeg dus, mijn beste vriend – en dan ook nog eens over het door jou zo gewaardeerde onderwerp voetbal. Ik zou zeggen: Ajuus!

– Rolf

* Twitter-taal

** Niet te verwarren met de door mij zo furieus aangehangen tactiek van de catenaccio. En evenmin te verwarren met de – mogelijk nog ingenieuzere! – tactiek van de verschroeide aarde. (Waarover in een latere editie meer.)

*** Onze veelbekeken Master Classics live stream + updates, ik meen eind 2009. (Of was het zelfs al eind 2008? Nou ja, hoe dan ook – de tijd vliegt.)

**** Zoals gepubliceerde interviews met mijzelf – waarbij zowel de (kritische & ietwat zeurderige, laten we zeggen Bert Maalderink of Joep Schreuder-achtige) vragen alsook de antwoorden allebei afkomstig waren uit mijn eigen koker. Erg leuk, kan ik je melden! En al helemaal als niemand ook maar het flauwste vermoeden heeft dat er nooit enige journalist aan te pas gekomen is.

Eerdere afleveringen: klik hier