De Week met Rolf & Gerthein – Week 28

Iedere week bespreken Rolf Slotboom & Gerthein Boersma op informele wijze niet alleen de pokerwereld, maar ook hun eigen beslommeringen.Op droogkomische, satirische en soms zelfs roddelachtige wijze delen zij iedere week hun opvattingen met PokerCity, door de lezer een blik te gunnen op hun ongecensureerde mailverkeer.

Elke woensdag verschijnt zo’n mail online, en de week erop de reactie van de ander.

Eerdere afleveringen: klik hier

Week 28

Boersma >>> Slotboom

Gozerrrr,

Je maakt het wel spannend, daar in Vegas. Je stack fluctueert sneller dan de beurskoersen en het is te hopen dat dit in jouw geval geen prelude is voor een double-dip recession. Om in jouw woorden te blijven: Ik zeg het je eerlijk, ik had er geen fuck vertrouwen meer in na je weinig inspirerende Dag 1. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat je comeback je niet van harte is gegund, natuurlijk.

Sterker: misschien dat een topresultaat van jouw kant deze net-niet zomer een beetje kan redden. Net-niet lekkere WSOP-resultaten van de gedoodverfde Nederlandse professionals (een amateur moest ‘onze’ braceletambities op de valreep redden), net geen wereldkampioen, net niet echt leuke WSOP-video’s… eh, zei ik dat hardop? Overigens is een cash jouwerzijds en die ‘vier-uit-vier’ die je zo belangrijk schijnt te vinden natuurlijk ook net niks, voor het thuiskijkende publiek althans. We willen toch minimaal een finaleplaats zien, zodat we in november weer wat te railen hebben.

Een finaleplaats is tegenwoordig trouwens al genoeg voor een huldiging. Ik heb net met een schuin oog naar de beelden van ‘onze jongens’ in Amsterdam zitten te kijken en, helaas, ook luisteren. Hoeveel variaties op de vraag “Jullie hebben er vanuit Zuid-Afrika niet zoveel van meegekregen, maar had je dít verwacht?!” kan een sportjournalist verzinnen?! Als jouw antwoord ‘één’ luidt, dan ga je door voor de spreekwoordelijke koelkast. Maar Jan Joost Van Gangelens gebrek aan creativiteit weerhield hem er niet van om deze vraag voor te leggen aan elke speler en, for good measure, ook menig lid van de ondersteunende staf. En wat denk je? In alle gevallen was het antwoord dat dit oh zo warme onthaal de stoutste verwachtingen van de geïnterviewde overtrof. Menigeen merkte zelfs op dat “het soms net lijkt of we wél gewonnen hebben”. Ik denk dat ik een clichévergiftiging op heb gelopen. Het enige wat nog ontbrak is Henny Huisman die, in de beste Mini-Playbackshowtraditie, de volledige selectie een klein wereldcupje mee naar huis gaf, als leuk aandenken voor op de schoorsteenmantel.

Je begrijpt: ik kater nog een beetje na, want wat waren we dichtbij. Maar ach, er is ook reden voor tevredenheid: we hebben in elk geval een finale gezien met uitermate lelijk voetbal; en daar hoopte ik vooraf al vurig op, al was het maar om dat eeuwige geneuzel over de vraag ‘mooi verliezen of winnen met onooglijk geklooi?’ eens te laten ophouden. Hetgeen overigens niet gebeurd is, maar je kan niet alles hebben.

In z’n algemeenheid kan ik wel stellen dat mijn beeld van de sportjournalistiek er dit WK niet bepaald beter op is geworden. Wat dat betreft steekt de pokerjournalistiek dus niet eens zo heel mager af, al ben ik het met je eens dat de aandacht voor de “Zaak Van Zadelhoff” wel wat erg summier was. Het zal het WK, de WSOP en de algehele lamlendigheid van de zomer wel zijn. En natuurlijk speelt ook mee dat veel pokerliefhebbers nog voorzichtig willen zijn. Wat gaat er in hoger beroep gebeuren? Zal de Hoge Raad zich uiteindelijk over deze kwestie buigen? En áls dan definitief vast is komen te staan dat poker geen kansspel is, wat gebeurt er dan? Zal het (nieuwe) kabinet dan toestaan dat er wijd en zijd pokertoernooien georganiseerd worden? Of komt men met een of ander (nood)wetje, waar vervolgens het Europese Hof zich over moet uitspreken? Het einde is nog niet in zicht en wat er precies gaat gebeuren is ongewis.

Maar goed, dát er – eindelijk! – iets in beweging gekomen is, dat mag duidelijk zijn en daar mogen we niet alleen Mr. Plasman, maar ook Steven zelf – die as we speak poogt een WPT’tje te snuiten in het Bellagio, want ook die is gaande, daar in Vegas! – dankbaar voor zijn.

Enfin, over je obsessie met aantallen reacties is inmiddels wel genoeg gezegd (naar GTST kijken ook nog steeds meer mensen dan naar Tegenlicht), maar je hebt wel gelijk dat de hatelijke, um, monocle-stand (om maar even in de sportclichés te blijven) van exactement zéro, wel overtroffen moet worden. Hoewel het ook niet helemaal mijn schuld is dat mijn stuk terechtkwam in een tsunami van WSOP-updates, (hilarische!) twitter-round-ups en diverse andere artikelen. Premium content, stuk voor stuk, maar misschien een beetje teveel van het goede in één keer. Ja, dat kan! Het leek het Axe-effect wel: mooie vrouwen die zich tot je aangetrokken voelen? Graag! Doodgebatst worden door een heel eiland vol? Hmmm, nu even niet.

Daarom, geheel tegen mijn gewoonte (en karakter) in, plaats ik deze aflevering een keer te vroeg: op de avond van tevoren. De reden is niet (alleen) het summiere aantal reacties op mijn vorige poging. Het gaat me er vooral om de actualiteitswaarde. Op het moment dat dit stukje online gaat, ben jij al bezig met dag 4 van je WSOP Main Event. Waarschijnlijk is morgenochtend – zeg maar het ‘normale’ tijdstip van verschijnen – al duidelijk of jouw vier-uit-vier campagne al dan niet geslaagd is (mits vannacht ’the mo’ wordt gehaald). Dus door eerder te publiceren is deze column tenminste niet direct achterhaald; en datzelfde geldt voor je nieuwste voicemail, die je vanochtend achterliet en die ik voor de gelegenheid even op YouTube heb geplempt:

Het blijft jammer dat die foto’s nooit kloppen met wat je zegt (“Hij staat daar helemaal niet in een cocktailbar!” zullen de reaguurders wel roepen – I wouldn’t know, ik lees hun geëmmer al weken niet meer). Maar dat mag de pret nauwelijks drukken. Rolf: ga ervoor, kijk of je kunt presteren, vang geen vliegen en lever een prestatie die, laten we zeggen, niet voor de poes is. En doe dat liefst met lelijk, ja, echt foeilelijk poker! Maar over dat laatste maak ik me in jouw geval, ultieme catenaccio-pokeraar die je d’r bent, absoluut geen zorgen.

Run good & tot volgende week!

– Gerthein

P.S. Oh ja, over mooi en lelijk gesproken: ik weet niet zeker of ik Alex, PokerCity’s technische man, al gecomplimenteerd had met de uitstekende facelift van de site. Zo nee, bij deze en zo ja, dan is een tweede vermelding ook niet meer dan terecht. Een grote verbetering, waarvoor hulde.

UPDATE: Nou, het actualiteitsgehalte werd toch bijna een uur vastgehouden… eerst vloog Steven uit zijn WPT-event, toen was het heer Slotboom zelf die net het geld niet haalde in het WSOP-hoofdtoernooi. Meer hierrrrrrrr… 

Eerdere edities: klik hier