De wondere wereld van Yves Molin

Binnen de pokerwereld is Yves Molin inmiddels geen onbekende meer en hoewel hij niet meer in Nederland woont, laat hij toch vaak wat van zich horen. Woonachtig in Thailand maakt hij spannende dingen mee, ontmoet hij intrigerende en flamboyante figuren en bovendien neemt hij op reguliere basis deel aan de hogere cashgames in Thailand en zelfs daarbuiten. Wij presenteren u een van de mooie verhalen van Yves.

Ik zit, zoals gewoonlijk, rustig te cashgamen in Pattaya, als er opeens twee Australische jongens binnen komen en plaats nemen aan onze tafel vol regulars. De een kwam me bekend voor, hij had kort geleden de finale tafel gehaald bij de ANZPT-Melbourne. De ander is een kruising tussen Dario Minieri en Trond Eindsvig en komt zeer onsymphatiek op me over. Misschien is het alleen zijn uitstraling en is het eigenlijk gewoon een aardige gozer wanneer je hem beter leert kennen. Voor het gemak noemen we Dario Eindsvig vanaf nu gewoon ‘ettertje’. Misschien vijftig kilo zwaar en slechts achttien jaren jong, komt ettertje aan met verhalen over ‘vroeger’. Iedereen aan tafel kijkt elkaar even aan, de gemiddelde leeftijd is een jaar of 58, maar laat het maar voor wat het is.

Het ettertje heeft een leuke speelstijl, net bekend met de squeezeplay maakt hij daar druk gebruik van. Als er UTG een raise is en zijn vriendje een reraise maakt, schuift ettertje vanaf de small blind all in. De originele raiser gooit af maar zijn vriend maakt de call met koningen. Hij verliest de hand tegen de A9 van ettertje en hoewel dat voor hem natuurlijk doodziek is, betekent het voor ons goed nieuws omdat ze blijkbaar niet samen spelen. Ettertje gaat rustig door waar hij gebleven was en raist alles wat los en vast zit, wat hem na veel ups en downs uiteindelijk een break-even avond oplevert. De regulars zijn er blij mee, het aggressieve spel van ettertje zorgt voor nieuw leven in de brouwerij. Ettertje besluit een kamer te nemen en te blijven hangen, voor een achttienjarig jochie is er natuurlijk genoeg te doen in Pattaya.

Een week later hebben we een $200 rebuy toernooi, waarvoor er mensen uit de hele regio komen overvliegen. Ook tegen de mannen uit Bangkok, Phuket en Samui gaat ettertje door met zijn bijna maniacale spel, dit keer gecombineerd met trashtalk. Als de grote mannen uit heel Thailand bij elkaar komen, zorgt dat voor een zware cashgame waarbij swings van 10k niet ongewoon zijn. Het maakt voor ettertje allemaal niets uit, het jochie is nergens bang voor en ik moet hem zelfs redden van een gewisse dood als hij een 120kg wegende Turk tegen zich in het harnas heeft gejaagd. De beste man wil Turkse soep van ettertje maken en ondanks dat ik hem wel begrijp, moet ik hem toch maar tegenhouden vanwege het leeftijdsverschil en het feit dat de man meer dan twee keer zo zwaar is. Als ettertje even later zo’n 12k winst staat, hij heeft een fabrieksdirecteur aangepakt, is hij helemaal niet meer te houden en ratelt non-stop door over zijn kwaliteiten. Gelukkig breekt niet lang daarna de game op en kan ik rustig naar bed.

De volgende dag krijg ik telefoon van een man uit Bangkok die de avond ervoor bij ons aan tafel zat, met de vraag of ik donderdag wil komen spelen. “Oh ja, neem dat rotjong ook maar mee, die is goed voor de game.” Dat kan ik natuurlijk niet laten schieten en dus rij ik samen met ettertje naar Bangkok. Dat betekent dat we anderhalf uur bij elkaar in de auto moeten zitten, wat natuurlijk een gesprek oplevert. Ettertje blijkt eigenlijk helemaal geen ettertje te zijn. Het is een intelligente gozer die precies weet wat hij aan het doen is. Hij analyseert een paar handen voor me en ik kan niet anders dan instemmen met zijn gedachten. Het mooie komt echter nog, hij neemt namelijk ook dingen van mij aan! Iets wat me zelfs niet lukt bij mijn eigen zeventien jarige zoon. Wederzijds respect is geboren.

We praten in de auto alvast wat over de game in Bangkok waar we naar onderweg zijn. Ik vertel hem wat voor soort spelers er zullen komen, varierend van heel slecht tot heel goed, er is zelfs een bracelet-winnaar aanwezig. Er zal gespeeld gaan worden in het hotel van een Thais parlementslid en ik leg de voor- en nadelen uit aan mijn jeugdige metzegel. Pokeren om geld is verboden in Thailand en als we gepakt worden, wacht ons de gevangenis en daarna uitzetting. Alleen omdat de game plaats zal vinden in het hotel van iemand uit het parlement, zal de politie het wel uit haar hoofd laten om een inval te doen. De agenten in kwestie  zouden hun baan direct kunnen vergeten. Daar zit natuurlijk ook een nadeel aan, het betekent immers ook dat de politie je niet zal komen redden als je ruzie krijgt met zo’n regeringsfunctionaris. Als hij je ter plekke wil doodschieten, zal de plaatselijke politie ook niet in durven grijpen; “Ik heb je al een keer gered van een Turkse dood bij de andere game, ik weet niet of me dat ook gaat lukken met een Thaise-overheid dood.” De boodschap is duidelijk, hij dient zich te gedragen!

Bij de game aangekomen ben ik in de loop van de avond zo’n $1500 kwijt aan flopjes kijken en vervolgens afgooien, ik ben het rond een uur of 5 s’nachts zat en laat ettertje weten dat ik naar huis ga. Hij besluit te blijven en we spreken af om morgen samen naar een eiland te vliegen, waarvoor we een uitnodiging hebben ontvangen om te komen pokeren. Een dag later vliegen we, zoals afgesproken, samen naar het eiland. De uitnodiging kwam van wat lokale expats en zakenmensen, die graag een pot limit cashgame met ons wilden spelen bij hen thuis. Het zijn bijna allemaal Europeanen en Amerikanen, die zich even willen ontrekken aan de dagelijkse sleur op het eiland. Echt pokeren kunnen ze absoluut niet en omdat ze allemaal ruim genoeg geld hebben, zorgt dat voor een perfecte situatie. Helemaal als blijkt dat het ook nog eens allemaal hartstikke aardige mensen zijn en we gratis mogen verblijven in een van hun hotels en gratis gebruik mogen maken van hun restaurants. Als dan ook nog eens blijkt dat we met een pak meer geld naar huis gaan, is dat natuurlijk de hemel op aarde!

Ettertje was erg onder de indruk en laat zien dat hij meer kan dan alleen pokeren, hij besluit samen met een lokale uitbater een pokerroom op te gaan zetten. S’nachts op het prachtig witte bounty strand werken we samen, met een paar biertjes erbij, het plan wat verder uit. We besluiten dat het belangrijk is dat de openingsnachts een groot succes moet worden, zodat alle high-rollers in Thailand er bij willen zijn om het mee te maken. We maken een plan en ettertje verwacht dat er toch minstens twintig man zullen komen. Voor iedereen die minimaal 100k bath mee wil nemen, wil ettertje de vliegtickets wel betalen, bij wijze van promotie. 100k bath staat gelijk aan zo’n $3k, wat neer zou komen op minimaal $60k maar waarschijnlijk vele malen meer. Het zou goed kunnen dat er honderd duizenden dollars zullen worden ingevlogen. Omdat de planning is om openingsnacht te houden, tien dagen na de APT&APPT stop in Macau, beloof ik om daar reclame te zullen maken. Een vriend van hem zal worden ingevlogen om te zorgen voor goede pokertafels, die hier gewoon niet te koop zijn.

Voor een achttien jarig jochie vind ik het een prachtige stunt om zoiets mogelijk te maken en te organiseren. Ik besluit dan ook om hem vrijblijvend te helpen en er een groot succes van te gaan maken. Iedereen die gek genoeg is om vanuit Nederland hier naartoe te willen komen om mee te doen, kan mij dan ook een berichtje sturen, de reis vanaf Bangok naar de locatie zal ik voor mijn rekening nemen.