Bekend bij alle pokeraars, veelgebruikt als de chips bijna op zijn: ‘all you need is a chip and a chair’. Maar waar komt die uitdrukking ‘a chip and a chair’ vandaan? We gaan terug naar het WSOP Main event van 1982, met Jack ‘Treetop’ Straus in de hoofdrol.
‘A chip and a chair’
Het WSOP Main event van 1982 trok 104 spelers. Onder hen de boomlange Jack ‘Treetop’ Straus. Na zijn studie handelszaken werkte de Texaan als leraar. Er is niet veel bekend over hoe Straus met poker begon, maar vast staat dat hij één van de ‘original road gamblers’ was. Net als Doyle Brunson, Johnny Moss en Amarillo Slim.
De Texaanse gokker was door zijn agressieve spel altijd nadrukkelijk aanwezig aan tafel. Het leverde hem vaak een vroege exit uit toernooien op. Geen enkel probleem, die buy-in won hij wel weer terug aan de cashgame of andere casinospelen.
WSOP 1982
Het WSOP Main Event van 1982 leek voor Straus één van die vele vroege uitschakelingen te worden. Hij schoof zijn resterende chips over de lijn. De call kwam en Straus was beat. Hij stond op om te vertrekken, toen hijzelf of een toeschouwer (er zijn verschillende lezingen van het gebeuren) één enkel chipje zag liggen onder een servetje van Straus. Aangezien ‘Treetop’ niet verbaal all in had verklaard, ging hij weer zitten met één $500 chip voor zich.
Met die ene chip wist Straus weer een stack op te bouwen. En passant zoog hij even goed uit in een hand tegen Vera Richmond, de dame die hem een jaar eerder nog bustte in het Main Event. Met zag hij een mooi viertje op de flop. Richmond had echter topset met . Turn en river brachten Straus echter running quads for the win. Zoete wraak en een $30K pot.
Aan de finaletafel van negen spelers had Jack Straus met zijn agressieve spel alweer een flinke berg chips voor zijn neus staan. Doyle Brunson zat er ook bij en werd vierde. De heads up van Straus de gokker tegen Dewey Tomko de kleuterschool leraar duurde minder dan tien minuten. van Straus versloeg de van Tomko, al was het een aardige sweat op het bord.
Zo pakte Jack ‘Treetop’ Straus de hoofdprijs van $520.000 en was het gezegde ‘a chip and a chair’ geboren. De overwinning bezorgde Straus zijn tweede WSOP bracelet. In 1973 won hij het $3K 2-7 Draw event dat een eerste prijs van $16.500 had.
De bluffer
Straus keek niet op een blufje meer of minder. In een cashgame speelde hij zijn ‘rush’ en raisete blind. Een speler callde en de twee zagen een flop. Straus bekeek zijn eigen kaarten en zag de slechtste hand in NLHE, offsuit! Hij bette en werd dik geraiset op de flop. Straus besefte dat hij beat was, maar maakte toch de call. Op de turn bette Straus heel fors.
Zijn tegenstander dacht lang na, tot Straus hem aanbood om voor $25 één van zijn kaarten te zien. De $25 werd betaald en zijn tegenstander koos een kaart. Het werd de . Straus had natuurlijk allang bedacht dat het niet uitmaakte welke kaart hij om zou moeten draaien. Bij de zeven zou zijn tegenstander denken dat Straus een full house zevens hebben, voor de twee gold hetzelfde. Zijn opponent maakte inderdaad die redenering en foldde een paar boeren!
Jack Straus overleed in 1988 op 58-jarige leeftijd tijdens een highstakes cashgame aan een hartaanval.
de nieuwe definitie van een bad beat: Jack Straus overleed in 1988 op 58-jarige leeftijd tijdens een highstakes cashgame aan een hartaanval.
de nieuwe definitie van een bad beat: Jack Straus overleed in 1988 op 58-jarige leeftijd tijdens een highstakes cashgame aan een hartaanval.