KaleGoos’ Vegas: Een WSOP-Dagboek – deel 1

Een WSOP zonder schieten, helikopter én dat ene andere? Daar ging PokerCity-verslaggever Yori ‘KaleGozer’ Epskamp niet mee akkoord. Hij pakte zijn koffer in, trok zijn vriendin mee en toog op de bonnefooi naar Las Vegas om de boel ter plaatse te inspecteren. Zijn dagelijks relaas lees je vanaf heden in zijn Vegas-dagboek.

* 26 juni *

04:00. Een bekend tijdstip voor pokerspelers, maar niet om bij op te staan. We moesten echter wakker worden voor het eerste deel van onze ‘Las Vegas on a Budget’-stijl reis, gepopulariseerd door PokerInfo-man ‘BVD’ en lokale debiel ‘JWWW123’. Dit keer geen dure overstap met de bekende maatschappijen, maar een rechtstreekse vlucht met Arke.nl. Arke.nl? Dacht het wel! De chartermaatschappij, doorgaans bekend van het droppen van hordes hitsige pubers op Chersonissos, besloot deze zomer als promotiestunt direct op enkele steden van de Westcoast van Amerika te vliegen, waaronder Las Vegas. Goedkoop én direct: me gusta.

Dat we niet de enige pokerspelers waren die dit buitenkansje ontdekt hadden, bleek wel uit de bonte verzameling kaartjeleggers die we op Schiphol aantroffen. Alle smaken waren vertegenwoordigd: van de kale klimgeit tot de bowlingkampioen, van de pornokoning tot die meneer van die wijde range van handen en jawel, zelfs die kerel die verdacht veel op die overleden rock en roll-legende lijkt was van de partij. Een boek van Slotboom voor de eerste die de vijf bijbehorende namen correct weet te benoemen. Over Slotboom gesproken: de beste man had eveneens in de gaten waar het geld te besparen viel en zou dezelfde vlucht twee dagen later pakken. Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen.

De vlucht was uitermate goed te doen en een aanrader voor mensen die deze zomer Vegas nog willen bezoeken. Dertien uur nadat we opgestegen waren lagen we bij het zwembad en bovendien konden we door het tijdsverschil nog een volle dag van Vegas genieten. We hielden het rustig en togen ’s avonds met twee Steak Lovers naar Musashi voor een puik stukje vlees. Dat Musashi een begrip onder pokerspelers is bleek wel toen we aan de andere bakplaat onder meer Everest Poker-man Steven van Zadelhoff ontwaarden. ‘The Hoff’ bleef ondanks zijn slechte run goedgeluimd (toernooicashes: 0 uit 21. Een mens zou springen om minder.) en hield de moed er prima in. Hij had vooral zin in het $1.500 Ante Only toernooi van de dag erop, waarin hij een aardige edge voor zichzelf weggelegd zag. U begrijpt, dat lukte de beste man wonderwel. Na Musashi vonden we het mooi geweest en vielen we als een baksteen in slaap.

* 27 juni *

Baksteen of niet, dankzij de jetlag stonden we om half 6 klaarwakker naast ons bed. Tijd genoeg om even de WSOP-recap van PokerCity’s interim-hoofdredacteur Gerthein Boersma te lezen, wiens dagelijkse verslagen onderhand voor de literatuurprijs genomineerd kunnen worden. Was zijn stuk over de Michael Jackson-kast al fenomenaal (“Michael Jackson had zelf natuurlijk ook een gokprobleem – al doelen we daarbij puur op de chirurgische perikelen rond zijn neus.”), tijdens de WSOP-verslagen is ‘GHB’ volledig in zijn element. Het gepeupel dat doorgaans de PokerCity-fora frequenteert mag zijn prozaparels niet altijd op waarde schatten, zijn spitsvondigheden vinden gretig aftrek bij de rest van de redactie. Alhoewel ik moet toegeven dat ik de zin “voordat we bij de laatste negen zijn is er naar alle waarschijnlijkheid nog, om met Rolf Slotboom te spreken, een “Rus te gaan”, want Viatcheslav Ortynskiy is shortstack met 27.000” drie keer moest lezen voordat het kwartje viel. Mis deze en andere Boersma’tjes niet: ze zijn lust voor iedere taalpurist.

We besloten de gebeurtenissen in de WSOP-verslagen van GHB (én Mark Roovers die, wanneer hij niet met Milow de mannetjeshond of Henk de vrouwtjesschildpad bezig is, soms verbluffend werk levert) in het echt te gaan bekijken. Zo zagen we de bustouthand van bubbleboy Benyamin Yu in het $50k Poker Player’s Championship live voor onze ogen voltrekken. Niet dat het veel mensen echt uitmaakte trouwens. De aandacht in de Amazon Room was vooral gevestigd op de finaletafel van een random $1.500 event, terwijl de laatste drie tafels van dit toch wel prestigieuzere toernooi in een kil hoekje weggemoffeld waren. Wie volgepakte rijen verwachtte kwam eveneens bedrogen uit: er stonden slechts een mannetje of twintig te kijken hoe Yu en zijn railbirds (en vermoedelijke backers) Galen Hall en Jon ‘Pearljammer’ Turner een tonnetje aan hun neus voorbij zagen gaan. Ach ja, Stud/8 zal wel nooit sexy worden.

Na het railen togen we naar Padbox, die aan de andere kant van de zaal in het $3.000 Limit-event aan het huishouden was. We hadden achter Paul Berende geen fan van de minbet gezocht, maar de sympathieke Brabander bleek over onvermoede talenten te beschikken. Op het moment dat wij keken was hij al bovenin de chipcounts te vinden, later bleek dat hij zelfs de chiplead in handen genomen had. Berende, traditioneel door een massagedame onder handen genomen, was zo geconcentreerd dat we besloten hem maar niet te storen. Eén stiekem paparazzifotootje kon er nog wel vanaf.

Het laatste dat we in het Rio deden was inschrijven voor de WSOP, eentje in de categorie ‘nu we er toch zijn.’ Vrijdagnacht om twee uur Nederlandse tijd begin ik aan de $2.500 10-game. Een bonte verzameling gekke spelletjes, met ongetwijfeld een sloot aan bekende namen in het deelnemersveld. Krijgen we positie op Ivey? Wellicht Negreanu een keertje driebetten? Hellmuth dan maar op tilt krijgen? We gaan het snel meemaken.

Vandaag verhuizen we van onze vaste uitvalsbasis Tuscany naar de Palazzo, waar vandaan wij de rest van de trip voort gaan zetten. Tot zover Las Vegas on a Budget. Nu snel naar de Rio, eens kijken of we een quote van Padjes of Zadelmans kunnen scoren of een mooi plaatje van de $50k PPC finaletafel kunnen schieten.

Adios!