Krachttoer – De tetten van Rozvadov

Rozvadov. Nog nooit van gehoord. Had voor de gein een satellite aangeklikt en een pakketje gebinkt. Roadtrip! Langs stijlvol Wiesbaden, het King’s Casino van highroller Leon Tsoukernik en de tetten van Rozvadov.

Ik had geen idee wat het lag, dat Rozvadov. Het bleek een klein dorpje in Tsjechië, net over de grens met Duitsland. Het plaatsje ligt op zo’n twee uur rijden van het dichtbijzijnste vliegveld, dus kon ik net zo goed maar meteen met de auto gaan. Forumlid ‘KoningK’ bleek wel in voor een roadtrip en zo waren we 18 maart op weg naar het Oosten. 

Casino Wiesbaden
Een tussenstop in Wiesbaden leek ons wel gepast. Het was precies halverwege de route en bovendien wordt er daar iedere maandag een €200 euro toernooitje gehouden, zonder fee. Het casino zag er op foto’s veelbelovend uit en bij aankomst werden onze hoge verwachtingen bewaarheid. Spielbank Wiesbaden is zonder twijfel het mooiste casino wat ik ooit ben geweest. Het historische pand, de grote balzalen en luxe speeltafels zorgen voor een echte casino ervaring. Een nette broek en een colbertje zijn er dan ook verplicht, maar dat vonden wij alleen maar bijdragen aan de hele ervaring.

Het toernooi was geen succes en de limieten op cashtafels, €5/€10 en hoger, waren aan de hoge kant. We besloten dan ook een kijkje te nemen in de speelhal aan de overzijde, waar blijkbaar ook gepokerd werd. Er stond een digitale pokertafel, waarop een €1/€2 cashgame gespeeld werd. Voor twee euro kocht je een pasje waarop je geld kon storten, met een deel van je digitale saldo kon je dan plaatsnemen aan de pokertafel. Geen tastbare chips en speelkaarten, maar je kon wel je tegenstander in de ogen kijken. Voor een keertje was het best geinig.

Toen we de volgende dag aankwamen in Tsjechië bleek dat het echte feest nog maar net was begonnen. Het hotel waar we die week zouden verblijven zag er namelijk fantastisch uit. Grote kamers en het hotel was van alle luxe voorzien, zo hebben we ons gedurende de week bijvoorbeeld uitstekend vermaakt in het zwembad.

Nederlanders houden van gratis
Helaas zat het casino zoals ik al zei in the middle of nowhere, op zo’n 45 minuten rijden van ons hotel. Het was fijn dat we zelf een auto bij ons hadden, maar voor de mensen die geen vervoer hadden was er een uitstekende shuttle service. Als je het casino belt komen ze je halen, of je nu in een hotel in Praag of op het vliegveld in München bent, ze sturen iemand langs. Als je op tijd belt staan ze op tijd klaar. Het is bovendien gratis en dat geldt voor zo’n beetje alle service van het casino. Je betaalt geen entree, er is ruim voldoende gratis parkeergelegenheid en de openbare WiFi was uitstekend. 

Sterker nog: al het drinken is er gratis en ook voor eten hoefde je niet te betalen. Er was een heel relaxed restaurant (foto boven) met een uitgebreid buffet en aan de pokertafels komen zeer schaars geklede dames om de vijf minuten vragen of je nog ‘etwas zu trinken’ wilt. Fooi geven mag uiteraard, maar niemand kijkt je vreemd aan als het niet doet.

Duits onderonsje
Ik had van de Duitsers in Wiesbaden al begrepen dat het vooral een Duitse aangelegenheid was in Rozvadov en dat bleek ook wel te kloppen; vrijwel al het personeel sprak naast Engels ook Duits en we speelden om euro’s in plaats van Tsjechische roebels.

De eigenaar van het casino, highroller Leon Tsoukernik, doet er alles aan om een pokervriendelijke omgeving te creëren. Zo hangen er overal in het casino schermen waarop je bijvoorbeeld kunt zien hoe lang een break nog duurt en hoeveel spelers er nog in het toernooi zitten. Het casino is 24 uur per dag geopend en je kunt er heel de dag ontbijten, lunchen of dineren. Er zijn zo goed als geen wachtlijsten op de cashgames en de rake is op alle limieten 5% cap €20. Tijdens mijn verblijf draaiden er ’s avonds tientallen cashtafels, van €1/€3 No Limit Hold’em tot zelfs €50/€100 Pot Limit Omaha. Roken mag aan de cashtafels, dus je moet niet raar opkijken als je Russische buurman ineens een sigaar opsteekt.

De toernooien in Rozvadov staan bovendien bekend om hun overlay. Voor het Eureka Main Event beloofde Tsoukernik een prijzenpot van een half miljoen euro, wat betekende dat hij uiteindelijk €85.000 bij moest leggen. Tsoukernik was de beroerdste niet en betaalde ook nog eens de 3% die normaliter uit de prijzenpot wordt gehouden voor onkosten, uit zijn eigen zak.

Met uitzondering van een aantal online jongens was het niveau aan de pokertafels zeer goed te doen. Ik zal jullie niet vervelen met hand histories, maar neem maar van mij aan dat er geld te verdienen was. Helaas moet ik mijn vrienden van de belastingdienst teleurstellen, ik heb namelijk niet weten te cashen. Alle lof voor mijn goede vriend Bert Steigerpijp, die een main event satellite won en het in twee side events het tot de tweede plaats wist te schoppen.

Goed, tot dusver mijn review van het King’s Casino in Rozvadov. Laten we het over tetten hebben want laten we eerlijk zijn; niemand leest deze shit voor de pokerverhalen.

Tetten
Als willekeurige toerist heb je in Rozvadov weinig te zoeken. Naast een tweetal casino’s heb je er alleen een aantal Aziatische marktjes, wat dubieuze massagesalons en een handjevol ‘clubs’. Een van de dealers in het casino legde mij haarfijn uit hoe je allerlei drugs kunt kopen bij de Aziatische kraampjes, welke massagesalons jou het vrolijkste einde geven en welke ‘club’ de mooiste hoeren heeft. In Rozvadov is elke ‘club’ een bordeel, ook al wordt het geadverteerd als een stripclub en ziet het er soms uit als een gewone discotheek. Dat ontdekte ik toen ik met een Duitser en een Fin op stap ging.

In de loop van de week had ik Florian en Nikolai leren kennen. Ze hadden net als ik zo’n beetje de hele week gepokerd en zagen het wel zitten om op de voorlaatste avond wat biertjes te gaan pakken. Nadat we onszelf moed hadden ingedronken op de Pokerstars party besloten we een kijkje te gaan nemen in de clubs. Nikolai was halverwege de dertig en daarmee automatisch de wijste van ons drieën. Hij waarschuwde ons al dat het waarschijnlijk bordelen waren. Florian was net twintig en de naïeveling van de groep. Toen wij de eerste club binnenkwamen en er zo’n twintigtal vrouwen in lingerie aan de bar zaten, vond ook hij dit toch wel enigszins verdacht.

Ik bestelde drie veel te dure biertjes aan de bar terwijl de jongens plaats namen in een van de zithoekjes. Hoewel het donker was herkende ik een aantal pokerspelers. Op een groot scherm waren oude videoclips te zien van Britney Spears en diverse boybands uit de jaren negentig. Een dame gaf een showtje weg met behulp van een van de strippalen.

We zaten nog maar net toen een goed gevormde negerin zich op Nikolai stortte. Ze sloeg haar armen om hem heen, maar hij bleef koeltjes zitten. Hij praatte met haar alsof hij met zijn schoonmoeder praatte terwijl Florian en ik grinnikten als twee nerveuze pubers. “Do you think these girls are hookers?” vroeg Florian mij, terwijl hij zijn ogen goed de kost gaf. Ik verzekerde hem dat dit het absoluut geval was, maar hij leek nog steeds niet overtuigd.

We besloten om verder te lopen, wellicht dat een van de kroegen verderop wel een normale uitgaansgelegenheid was. De tweede club waar we kwamen had zo mogelijk nog minder weg van een normale kroeg. Hier dansten de meiden niet, maar kwamen ze meteen ter zake. Een van de meiden kwam direct naast Florian zitten. Ze streelde zijn kruis en moest net als ik hard lachen toen hij haar vroeg of ze een stripper of een hoer was. Het was sowieso prachtig om te zien hoe hij zich liet verleiden om een drankje voor haar te kopen en toen hij hoorde dat de hele trukendoos bovendien maar €40 kostte, liep hij meteen met haar mee naar een achterkamertje.

Nikolai en ik hebben nog zeker een uur op hem gewacht, maar toen hij maar weg bleef zijn we in het ochtendlicht terug naar het casino gelopen. De volgende dag sprak ik Florian, die de hele nacht bezig was geweest met zijn nieuwe liefde. Hij was bijzonder te spreken over de dienstverlening en meende bovendien dat het erg romantisch was…

Ik heb me prima vermaakt in Rozvadov en kan het iedere pokerspeler aanraden!