Pim in Vegas deel 3

De eerste Nederlandse bracelet is een feit. Rob Hollink schrijft geschiedenis en het is hem gegund. Voor veel Nederlandse spelers lijkt het winnen van een WSOP-event echter niet binnen handbereik. De minimale buy-in bedraagt namelijk $1500. Gelukkig heeft de organisatie hier rekening mee gehouden en is er een aparte hal voor sit-n-go’s en satellites variërend van $125 tot $1030. Ideaal voor de spelers met een kleine(re) bankroll en ook nog lucratief als je weet dat het niveau dramatisch is. Althans, dat werd me verteld door meerdere Nederlandse pokerspelers die wél meespelen in side-events. Het proberen waard dacht ik.
Na een minuut of 20 in de rij te hebben gestaan speel ik, samen met Lennart, een $125 sit-‘n-go. Lennart, die dagelijks bij Jack S en mij in een appartement vertoeft, legt mij uit niet te veel handen te spelen in de eerste levels. Ons doel is samen heads up te komen. Naast mini-Antonius nemen nog acht andere spelers plaats aan tafel. De beginstack is 1000 met blinds 25 – 25, levels duren 15 minuten. Na een paar handen raist een Amerikaan in middenpositie -die met zijn breedgeschouderde postuur zijn spelers naast hem weinig speelruimte geeft- naar 6B. Twee spelers na hem callen en ik fold in de SB met AJ.

Flop: AKJ

De bodybuilder twijfelt geen moment en gaat all-in. Beide spelers callen vrijwel direct. Er komt een showdown en met open mond zie ik wat de spelers neerleggen.

Muscle boy: A8
Speler 2: KQ
Speler 3: TT

Na twee lage kaarten op de turn en river schuift de zwaardvis de chips naar hem toe. Een blik van Lennart zegt genoeg. Eind level twee vind ik AA in mijn BB. Iedereen fold, alleen de button pusht allin. Uiteraard call ik en win van 69. Zes spelers over. Een hand later vind ik JJ (in de SB). Links van mij zit een speler die bijna geen handen speelt. Ik raise 3BB en hij (BB) gaat allin. Ik kijk naar hem. Hij kijkt naar de tafel. Mijn ogen richten zich naar zijn hals, waar duidelijk zijn hartslag te zien is. Na een halve minuut in de tank te hebben gezeten besluit ik te folden. Boos gooit hij zijn KK open. Goede fold!
Als Lennart op de CO zit en 3BB raist met AQ reraist een vrouw op de button met A7s allin. Lennart callt en verliest. ‘Why did you raise me allin with A7s?’vraagt Lennart. ‘I was going for the flush’, was het antwoord van de vrouw die doordeweeks in een aquarium zwemt. Gelukkig had de look-a-like Scandinaviër genoeg chips om niet veel later twee man uit te schakelen. Het lijkt een kwestie van tijd tot het een Nederlands onderonsje gaat worden. In level vijf zitten er nog drie man aan tafel. Lennart, speler X en Pim.
Ik bied een chipchop (deal op basis van chips) aan, maar daar gaat onze Amerikaanse vriend niet mee akkoord. ‘It’s not worth it’, zei hij. Helemaal vreemd omdat het ook overduidelijk was dat ik nooit de blinden van Lennart stal en andersom.
Drie handen later pusht hij voor de derde keer op rij. Mijn call met A9 blijkt een juiste beslissing en zo zitten Lennart en ik na vijf kwartier spelen alleen aan tafel.
De finalist van het PLO/PLH event en ik verdelen de $1120. Met een kleine glimlach lopen we de zaal uit, om in de rij te gaan staan voor de volgende sitngo.
De wachttijd is echter opgelopen tot meer dan 30 minuten. ‘Biertje’, vraagt Lennart?
’Zonder fish dan maar’, zeg ik met een knipoog.