Iedere zaterdag verschijnt hier een column van Rolf Slotboom.
Rolf is een van Nederlands beste pokerspelers en tevens een internationaal gewaardeerd schrijver van pokerboeken en artikelen.
Poker op tv (5) : Poker uncovered
Het eerste echt analytische pokerprogramma op de Nederlandse buis ging van start in de lente van 2007. Voor het eerst was er een programma dat iets dieper op de materie inging dan gebruikelijk, en tot veler verrassing kon dit programma ook qua kijkcijfers wedijveren met de meer commerciële producties.
De opzet van het programma (bedacht door Armijn Meijer en Sijbrand Maal van Pokerinfo) was simpel. Iedere aflevering werd een detail uit het pokerspel voor het voetlicht gebracht, bijvoorbeeld ‘Bad Beats’, ‘Table Image’, ‘Big Bluffs’ of ‘Great Laydowns’. Aan de hand van spectaculaire of beroemde handjes werd dat aspect dan nader belicht, waarbij de deelnemers in de betreffende potjes aangaven wat hun gedachtegang was in de hand, en duidelijkheid schiepen over het waarom van hun beslissingen. Vanuit de studio gaven pokeraar Sijbrand Maal en presentator Horace Cohen dan hun visie op het getoonde.
Aangezien het in dit programma veelal draaide om de bekendste pokeraars en hun beroemdste handjes, kwamen de meeste beelden voor de doorgewinterde pokeraars niet echt als een verrassing. Maar door de korte maar sterke analyses van Sijbrand, en zeker ook door de interviews met de wereldsterren die de tijd kregen om kalm en rustig hun verhaal te doen, was Poker Uncovered naar mijn mening veruit het beste pokerprogramma tot dan toe.
Het combineerde namelijk een aantal belangrijke aspecten: liefde voor het spel, respect voor kwalitatief hoogstaande acties, de wil om iets dieper in te gaan op situaties dan in tv-programma’s gebruikelijk is, en ten slotte de soms verrassende analyses van de sterren zelf. Een succesvol programma dus, zonder poespas of grote budgetten, maar gemaakt met iets veel belangrijkers: simpele liefde voor het vak.
Want ondanks dat het programma enigszins studentikoos oogde en dus niet per se heel laagdrempelig of zelfs maar hip was, behaalde het op een relatief slecht uitzendtijdstip (rond middernacht) toch iedere uitzending ruim 100.000 kijkers. En bewees daarmee dat kwaliteit en kijkcijfers niet per definitie op gespannen voet met elkaar hoeven te staan.
