PokerCity Goes Vegas: De heenreis van Vincent Lucardie

De PokerCity crew maakt weliswaar niet in georganiseerd verband de oversteek naar de woestijn, maar er zijn wel drie livereporters die Las Vegas aandoen deze zomer. We hebben goede hoop zo nu en dan een bijdrage over de avonturen van Lars Smeets, Yori Epskamp en Vincent Lucardie te kunnen plaatsen. De aftrap komt van Vincent ‘Gekkenhouse’ Lucardie, voor wie we hopen dat de pokeractie beter verloopt dan de heenreis…

Lees hier de eerste blogupdate van Vincent van 21 mei, die verscheen op zijn eigen site. Lucardie maakte uitgebreid zijn opwachting in het grote PokerCity Goes Vegas avontuur van 2011, inclusief Tieten, Schieten, Helikopter. We vertrouwen erop dat deze drie-eenheid ook deze reis weer afgevinkt wordt natuurlijk. Check via deze link de kekke filmpjes die we drie jaar geleden maakten. De heenreis is achter de kiezen:

Las Vegas 2014: Het heenavontuur (18 juni)
Eindelijk! De koffer is volgepropt voor tenminste drie mooie weken Las Vegas! Samen met reisgenoten ‘Hennie’ en ‘Taarten’ stap ik straks in het vliegtuig, om een kleine veertien uur later voet te zetten op Amerikaanse bodem. Echter, de heenrit zal diverse verrassingen en obstakels voor ons in petto hebben…

Port ehm…oh nee!
Taarten en Hennie zullen voor het eerst de Atlantische Oceaan oversteken, maar zijn het reizen wel gewend. De voortekenen voor een vlekkeloze vlucht echter spreken niet in ons voordeel. Tijdens de reis vertelt Taarten dat hij ’s ochtends in alle vroegte bij zijn vertrek van vriendin naar huis, onderweg op de scooter zijn portemonnee verloor. Bij het terugzoeken kreeg hij een botsing met een konijn, waarna hij thuis nog even een biertje uit zijn handen liet kletteren. En dan moest de vliegreis nog komen!

Zelf ben ik ook niet even handig; nog voordat ik mijn trein richting Schiphol instap, verlies ook ik mijn portemonnee! Een engel van een buurvrouw zoekt tevergeefs, maar later wordt ik gebeld door een eerlijke vinder (jaja, ze bestaan nog!) en is zo is het ding gelukkig terecht. Sterker nog, omdat Mitch, die ons over een paar dagen komt vergezellen, de beurs kan meenemen, heb ik hem sneller dan verwacht weer in eigen handen. Gelukkig zitten er geen pasjes of papieren in die nu belangrijk zijn, dus een paar dagenwachten is geen probleem.

Alleen bij Hennie loopt alles op rolletjes…bijna dan. Bij aankomst blijkt hij zijn deodorant vergeten. Deksels wat een pech!

Houston, we ehm…
Afijn, we maken een overstap in Houston, waar we met een klein uurtje vertraging aankomen. Geen probleem, want we hebben 2,5 uur de tijd om over te stappen. Het enige wat we moeten doen is door de douane en de koffers pakken en weer opnieuw inchecken. Simpel. Geen probleem. Zo gepiept…toch?

Na drie rondjes rond de lopende band van de Baggage Claim hebben we twee van onze koffers, maar hebben er toch echt drie nodig. Mijn koffer…ontbreekt! Na een kwartiertje zoeken en rondvragen, blijkt bij de servicebalie dat de koffer waarschijnlijk per ongeluk al is ingecheckt. Gelukkig, niks aan de hand!. behalve dat we nu wel…onze aansluiting gemist hebben!

We worden op de Standby list gezet voor de volgende vlucht een dikke twee uur later, zodat we mee kunnen als daar plekken vrij komen. Eenmaal bij de boarding, lopen we nét de laatste paar stoeltjes mis. Onze hoop vestigen we nu op de volgende vlucht, wéér twee uur later. Maar gelukkig, daarvoor krijgen we zelfs al meteen stoelen toegewezen. En zo vliegen we, een kleine 4,5 uur later, écht naar Sin City. We komen rond 22:00 plaatselijke tijd aan en nadat we op McCarran airport onze koffers weer terugvinden, kunnen we op weg naar het hotel. De drie weken Las Vegas kunnen beginnen…maar eerst even een goed nachtje slapen!