Iedere zaterdag verschijnt hier een column van Rolf Slotboom.
Rolf is een van Nederlands beste pokerspelers en tevens een internationaal gewaardeerd schrijver van pokerboeken en artikelen.
Geluk of vaardigheid?
Al jaren woedt in Nederland een strijd om de vraag: Is poker nu geluk of vaardigheid? Pokerspelers weten het zeker: Het is vaardigheid, kunde dus. Immers, hoe is het anders te verklaren dat er spelers zijn die steeds opnieuw maar weer successen behalen, en die op lange termijn duidelijk winnend spelen. Dat kan alleen als er sprake is van vaardigheid.
De staat zegt echter wat anders. Zij gaat uit van het principe dat iedere pokerspeler op termijn dezelfde hoeveelheid goede & slechte kaarten krijgt, en dat er dus sprake is van een kansspel; geluk, dus. De pokeraars daarentegen wijzen er op dat het er nu juist om gaat wat je met die kaarten doet – dat bepaalt de skill in het spel. Maar hoe simpel & logisch ook dit principe, de normaal zo capabele rechters in Nederland waren daarvan niet te overtuigen. Bij een grote rechtzaak, zo’n negen jaar geleden, was de uitspraak iets in de trant van: “Ja, zelfs als het inderdaad een behendigheidsspel zou zijn, dan nog spelen zoveel mensen het als een kansspel, dat wij het ook beschouwen als een kansspel.” Een aparte redenering, en één vol met gaten natuurlijk – maar hij houdt niettemin stand, tot aan de dag van vandaag.
Nu was ikzelf – overtuigd aanhanger van de “vaardigheids” visie – afgelopen november nogal prominent in beeld op de Nederlandse TV. Ik speelde één van de grootste pokertoernooien in Europa, en was kort na elkaar betrokken in drie cruciale potten. In minder dan een half uur tijd versloeg ik aas-tien met slechts een vijf-vier (kans hierop ongeveer 40%), meteen daarna versloeg ik azen met mijn koningen (zo’n 20% kans), en tenslotte versloeg ik aas-twee met een boer-zes (weer zo’n 40%). De kans dat ik al die drie potten op rij zou winnen was misschien drie procent. Maar het gebeurde wel. Ik was direct chipleader van het toernooi, en mijn tegenstanders – wel, die lagen er stuk voor stuk uit het toernooi als gevolg van mijn kamikaze-acties.
Tja, als de rechter van negen jaar terug toevallig deze uitzending heeft gezien, nou dan kent hij geen twijfel meer, denk ik. Hij weet het dan wel zeker: Ik had gelijk – poker is een loterij.
