Rolf Slotboom licht in deze strategiereeks uitgebreid de verschillen tussen Limit en No Limit Hold’em toe. Daarbij schijnt hij nieuw licht op de beste strategieën voor beide games. Vandaag deel 7: Absolute en relatieve positie.
Limit vs. No Limit, deel 7 Het belang van positie is al eerder in deze reeks aan bod gekomen, dus ik houd mijn analyse dit keer graag kort. Positie hebben op je tegenstander is in No Limit veel belangrijker dan in Limit… en dan gaat het niet alleen om je positie ten opzichte van de button, maar vooral ook om je positie ten opzichte van de preflop raiser. Dat laatste is een enorm belangrijk punt, waar ik nog niet eerder op in ben gegaan – en wat vaak ook vergeten wordt bij pokeranalyses. Wanneer spelers het over hun positie hebben, dan denken ze daar bijna altijd over in de zin van ‘positie ten opzichte van de button’. Maar in het No Limit-spel is er nog een andere factor die soms zelfs nog belangrijker is, en dat is je positie ten opzichte van de preflop raiser. Ik zal twee voorbeelden geven die duidelijk laten zien hoe deze factor op zichzelf al genoeg kan zijn om zwakke handen winstgevend te maken en sommige vrij sterke handen verlieslijdend. De sleutelwoorden zijn, zoals vaker in No Limit Hold’em, implied odds en reverse implied odds. Voorbeeld 1: Goede positie? Je speelt $10-$20 No Limit Hold’em. Jij hebt 9=c 8=c op de button. Speler A (UTG) limpt, speler B (op de cutoff) raiset naar $70. Iedereen heeft een stack van rond de $900. Wat is nu je beste optie? Nou, je bevindt je op de button en dat heet de best mogelijke positie te zijn. Je hebt een hele behoorlijke hand, met kaarten die ‘live’ zijn ten opzichte van de hoge kaarten die de raiser naar alle waarschijnlijkheid in handen heeft. De stacks zijn bovendien nog redelijk diep, en dat feit zou in combinatie met je positie genoeg moeten zijn voor afdoende implied odds… toch? Nee, dus! Dit is mijns inziens één van de duidelijkste folds die je in No Limit zult tegenkomen. Je positie lijkt misschien goed, maar in werkelijkheid is deze eigenlijk behoorlijk slecht. Ten eerste sluit jouw call de betting niet af. Beide blinds kunnen wakker worden met een tophand, of de initiële limper kan besluiten te reraisen. Als dat gebeurt, zul je vrijwel zeker moeten folden… en heb je 8% van je stack verspeeld zonder zelfs maar een flop te zien. Maar zelfs wanneer dat niet gebeurt en de preflop actie ‘normaal’ verloopt (lees: de blinds folden en de limper flat-callt), is je positie stukken minder goed dan het lijkt. De limper zal vrijwel zeker naar de raiser toechecken na de flop, ongeacht of hij gehit heeft of niet, in de wetenschap dat deze vrijwel altijd zal continuation betten tegen twee opponenten. Dat betekent dat de check van de limper je absoluut geen informatie oplevert. Het is goed mogelijk dat hij een valletje aan het zetten is met een sterke hand, en dan zit jij lelijk gesandwiched: tussen een bettende speler die misschien wel, misschien niet een tophand heeft en een checkende speler die best wel eens een monster zou kunnen hebben. De preflop raiser bet nu dus ‘door jou heen’. En omdat je niets weet over de relatieve kracht van jouw hand, noch over de prijs die je zult moeten betalen voor een call, bevind je je in een behoorlijk netelige situatie. De beste manier om dat te voorkomen is preflop je hand wegleggen, in plaats van te callen en jezelf zo in de problemen te brengen. Een alternatief, vooral wanneer de preflop raiser zwak speelt, is om te reraisen (uiteraard met de hoop om de pot meteen op te pakken, of in elk geval de zwakkeling te isoleren). Maar callen met 9=c 8=c zou ik in de geschetste situatie persoonlijk alleen overwegen als de limper los, passief en voorspelbaar speelt: dan hoef ik me ook minder zorgen te maken over de postflop ‘sandwich’. Voorbeeld 2: slechte positie? Laten we een aantal aspecten van het eerste voorbeeld veranderen. Het is wederom een $10-$20 game met effectieve stacks van $900. Je hand is nu 9=s 8=h – offsuit dus – en je bevindt je ditmaal in de big blind. De speler UTG raiset in dit voorbeeld naar $70 en de cutoff callt. De small blind foldt en dan is het jouw beurt. Wat doe je nu? Op het eerste gezicht lijkt alles net even minder gunstig dan in de vorige situatie: je zult het dit keer als eerste moeten zeggen tijdens alle volgende inzetronden, aangezien je ten opzichte van de button de slechtste positie hebt. Bovendien is je hand een stukje zwakker omdat-ie offsuit is, en bevindt de raiser zich ditmaal Under The Gun, wat doorgaans een behoorlijk sterke hand betekent. Dus als de eerste situatie een duidelijke fold is, dan is dit zeker een fold, toch? Je raadt het al: nee, dus! Ditmaal lijkt je positie slecht, maar in werkelijkheid is deze behoorlijk gunstig. Nu ben jij degene die de optie heeft om simpelweg op elke flop te checken en de preflop raiser voor jou te laten betten, waardoor de cutoff zich in de weinig benijdenswaardige sandwich-positie bevindt. Daardoor heb je een uitstekende positie om je verlies te beperken – wanneer de flop ongunstig is, of wanneer de actie na jou aangeeft dat je verslagen bent. En je kunt je winst maximaliseren op de momenten dat je wel degelijk een goede hand hebt gehit. Wanneer je checkt, zal de preflop raiser waarschijnlijk tussen de $100 en $300 uitbetten. Als jij hem nu all-in check-raiset, is het heel goed mogelijk dat hij zichzelf als committed beschouwt en callt, soms zelfs met ‘slechts’ twee gemiste overcards. En als je écht een tophand hebt, zou je zelfs kunnen overwegen een kleinere raise te maken en hem een ‘korting’ te geven (mits je aanvoelt dat dit het soort speler is dat daar in trapt). Ook niet onbelangrijk: dat we ons in de $20 kostende big blind bevinden, betekent dat we slechts $50 hoeven te callen, in plaats van de volle $70 in het eerste voorbeeld. Dat lijkt een klein verschil, maar het is wel degelijk substantieel, als je het over effectieve stacks van $900 hebt. Koppel dat aan het feit dat je in dit geval wél degene bent die het betten afsluit met je call (en dus niet bang hoeft te zijn voor verrassingen van de spelers in de blinds of UTG) en de conclusie luidt als volgt: In deze situaties is het correct om de betere hand in ogenschijnlijk de beste positie te folden, terwijl je met de slechtere hand in de schijnbaar slechtere positie dient te callen. Dat lijkt een vreemde constatering, maar hij klopt als een bus… en dat heeft alles te maken met die ene, belangrijke factor: jouw positie ten opzichte van de preflop raiser. Dit is deel 7 in een 14-delige serie over Limit en No Limit Hold’em. De bijbehorende dvd’s zijn verkrijgbaar via Rolfs website: www.rolfslotboom.com
Verschillen en aanpassingen: Absolute en relatieve positie
Wat doe je in de laatste case als je middle pair maakt op een droge flop, de initial raiser inderdaad c-bet en de cutoff foldt? Breng je jezelf niet in een lastige spot bij actie na de flop?
Wat doe je in de laatste case als je middle pair maakt op een droge flop, de initial raiser inderdaad c-bet en de cutoff foldt? Breng je jezelf niet in een lastige spot bij actie na de flop?
Voor de duidelijkheid, ik snap je punt wel, maar ben je niet heel erg afhankelijk van een zeldzame twee-paar-of-beter flop? Als je zo’n flop al hebt, dan zal de raiser vaak gemist hebben, waardoor je niet afbetaald krijgt wat je hoopt? Ben benieuwd wat jij doet in situatie post hierboven.
@ Martijn: Ja dat klopt, op zich breng je jezelf alsnog wel in een redelijk lastige spot. Maar omdat de effectieve stacks relatief bescheiden zijn (45BB) kan tegen een 80%+ c-better alleen midden paar al genoeg zijn voor een check-raise of check-call. (Af
Las in je boek Secrets of a professional poker speler ook al jouw mening over relatieve positie. Had hier dus nog niet over nagedacht, maar het is wel waar natuurlijk. Poker wordt wel een stuk ingewikkelder voor mij zo.
Las in je boek Secrets of a professional poker speler ook al jouw mening over relatieve positie. Had hier dus nog niet over nagedacht, maar het is wel waar natuurlijk. Poker wordt wel een stuk ingewikkelder voor mij zo.
Je moet ook niet met $900 gaan zitten aan een $10-$20 No Limit Hold’em tafel.
Handrange is minimaal in die cashgame.
Raar voorbeeld, maar het klopt natuurlijk wel wat je preekt 🙂
Je moet ook niet met $900 gaan zitten aan een $10-$20 No Limit Hold’em tafel.
Handrange is minimaal in die cashgame.
Raar voorbeeld, maar het klopt natuurlijk wel wat je preekt 🙂
@ M.E.: Staat ook niet dat *ik* $900 heb hoor, slechts dat de effectieve stacks $900 zijn. Zou dus ook een opponent kunnen zijn die $900 speelt.
@ M.E.: Staat ook niet dat *ik* $900 heb hoor, slechts dat de effectieve stacks $900 zijn. Zou dus ook een opponent kunnen zijn die $900 speelt.
Nou ja, eigenlijk staat het er wel. 🙂 Beetje slecht geformuleerd van me.
Nou ja, eigenlijk staat het er wel. 🙂 Beetje slecht geformuleerd van me.
In het origineel stond “(We will assume) everyone is playing a $900 stack”; heb ik “Iedereen speelt” van gemaakt, om in het tweede voorbeeld met de iets technischer term “effectieve stacks” te komen. 🙂
dank voor deze eyeopener! Dat me dat nou nog nooit zelf is opgevallen valt me nogal tegen…Sjonge wat moet ik nog veel leren.
Grtz & keep m comin’