Spek in Warschau (deel 2)

Gerthein ‘Spekkoper’ Boersma is op bezoek bij de Unibet Open Warschau. Niet om te spelen, want dat is hem na zijn wanprestatie in Praag ten strengste verboden. Wel om te railen – en aangezien dat een activiteit is die een sterke gelijkenis vertoont met ‘niksen’, kan onze Spek dat als de beste. Dit is deel 2 van zijn verslag. Zie hier deel 1.

Dag 1A is aangebroken. Na in de ontbijtzaal wat eigeel te hebben weggehakt, is het tijd voor datgene waar we hiervoor in het vliegtuig gestapt zijn: de Unibet Open Warschau. Hermans en Van Baaaaaavel blijken dezelfde tafel te hebben geloot en zitten gebroederlijk naast elkaar, in het ene oor de iPod en in het andere elkanders oeverloze lulpraatjes. Een ideale set-up om te kijken of ze kunnen presteren, jongen, zou je zeggen, maar SPOILER: neen, neen, driewerf neen. De mannen vliegen er beiden rond de dinnerbreak uit als blijkt dat al waar ze over kunnen braggen zeer tighte laydowns zijn; leuk als je het kan, maar daar win je de oorlog natuurlijk niet mee. Voeg eraan toe dat PokerCity’s eigen Joey Singels na een drie-barrel tegen, of all people, Wubwubwubbels crippled is geraakt en je begrijpt dat ik hier als professioneel railer geen goeie tijd heb. Om de man te citeren die in één van mijn favoriete Gummbah-cartoons vanuit zijn raam in de verte een vliegtuig ziet neerstorten: “Heb ik weer.”

Maar er is ook goed nieuws: het ganse Team Unibet is aangekomen en met Paul, Tim, Marco, Daniel en Huubke is het weer een gezellig weerzien. Aangezien ik her en der gecrediteerd wordt als bedenker van Zamboers meest geliefde pokerformatie, voel ik me lichtelijk verantwoordelijk voor hen reilen en zeilen. Het voornemen is dus om ze te vervelen met goedbedoelde maar inhoudelijk volstrekt waardeloze pokeradviezen until the cows come home… hetgeen vervolgens letterlijk lijkt te zijn voorgevallen als mijn oog valt op the lovely, the talented Tatjana Paselic. De Kroatische schone, hier ingehuurd als het Unibet-antwoord op Nicky Roeg (in militaire termen toch een beetje alsof je een steen door de ruit beantwoord met een kernbom), is namelijk voor de gelegenheid gehuld in een jurkje met koeienprint dat een dermate riant uitzicht biedt op haar voorgevel dat ik heel even overweeg om een carriereswitch te maken naar de melkveehouderij.

Paselic – in Nederland waarschijnlijk het meest bekend van haar befaamde krabbel “ Bubble boy!!!!” (vier, count ‘em, vier uitroeptekens!) die ze op mijn Facebook achterliet na het debakel dat de Unibet Open Praag heet – zal haar rol als rich man’s Roeg verder zal uitbouwen met een plekje op de commentaarsstoel bij de livestream. Of een functie waarbij je haar hoort en niet ziet de beste manier is om haar talenten uit te buiten, waag ik te betwijfelen, maar soit, het is een goede reden om bij de [email protected] aan te vragen of er geen plekje is  voor mijn zeurende stemgeluid op stoel #2. Dat zal wat later op de avond zijn, dus na de dinnerbreak ga ik vol goede moed naar de tafel in kwestie om aldaar een bad beat te incasseren: ik mag commentaar leveren met – na elkaar – twee sympathieke heren uit Zweden die zich het best laten omschrijven als respectievelijk niet Tatjana Paselic en niet Tatjana Paselic.

Bad beat #2 is dat we de tafel slechts kunnen volgen op monitortjes die vermoedelijk ergens eind jaren ’80 uit zijn gekotst door een firma van het allooij Yoko. Het is hierop volstrekt onmogelijk om het verschil te zien tussen een en een . Voeg daaraan toe dat de regisseur van het geheel met enige regelmaat verzuimd om de opengedraaide kaarten van de spelers in beeld te brengen en dit leidt tot allerhande hi-la-rische misverstanden van het kaliber “It looks like he has a flush… no, hang on, it’s bottom two… or… no apparently the pot has gone to his opponent so I guess he had nothing.” Kortom: iedereen die nu nog beweert dat de streaming van de firma Pokerdorp met plakband en paperclips aan elkaar hangt, mag van mij aanwijzen welke partij het met onze middelen beter doet – tot die tijd kunnen de betweters allemaal de Zuid-Amerikaanse racekak krijgen.

Na twee uur lang de internationale streambezoekers verveeld te hebben met lulverhalen over featured-table-zitters Alex Linzin en Idolaf de Zeeuw (“He was ninth in Prague, you know!” ), word ik eindelijk afgelost en kan ik weer een rondje zaal doen. Jorn Walthaus out, Jasper De Weet struggling, Joey Singels allang naar de rail. De kleine uurtjes zijn al in zicht en voor zowel Hermano als mijzelf is er een plekje vrij aan de vijf-tien zloty cashgame. Ach, waarom ook niet? Al gauw kom ik erachter dat het spel in kwestie alleen op papier No Limit Hold’em genoemd mag worden, want op de speelwijze van de stomdronken Zweden die hier zitten te kutviolen valt werkelijk geen peil te trekken. De ene zuiplap jetst er met regelmaat preflop raises van 10BB en 3bets van 22BB in, de ander – een Fransoos van middelbare leeftijd met een natte cigarillo in z’n mondhoek – limpt louter en callt vervolgens alles als hij ook maar iets van een hit heeft. Tegen deze man turn ik met een flush en nadat ik hem all-in check-raise heb ik bijna het schaamrood op de kaken vanwege de overduidelijkheid van mijn holding, maar nadat deze Franse Farha eerst zijn Q flasht voor top pair en vervolgens een kleine tien keer het woord ‘flush’ prevelt, kan hij zoals verwacht toch niet slapen zonder vastgesteld te hebben dat ik hier inderdaad niet zit te blufkezen. Als ik even later ook nog eens trips turn tegen een Zweedse variant op Barbara Streisand, mag ik al gauw een kleine 2 mille aan Zloty-bal aan winst opnoteren. Zo zie je maar hoeveel spek ik kan kopen zolang ik maar in games verzeild raak die kont noch reet met poker te maken hebben. Helaas heeft Hermano minder fortuin: hij noteert een klein beetje meer verlies dan ik winst en omdat we afgesproken hebben winst en verlies te delen, loop ik gewoon armer van tafel. Het is dan inmiddels half vier des ochtends en alle taxi’s richting bar-dancings en stripclubs zijn al lang en breed vertrokken. “Dussssss…”, zou Hermans zeggen (en dat doet hij ook) wij pakken er maar eentje naar het Sheraton voor een uitgebreide powernap.

Vanavond om 19:00 – deel 3, dag 1B.

Bekijk hier de eerdere delen van Spek in Warschau >>