WSOP 2010-2012: drie jaar in kaart

In 2012 hield PokerCity voor de derde maal de resultaten van de Nederlanders bij. Omdat we als enige ook de buy-ins in mindering brengen, ontstaat een ontnuchterend beeld van ‘onze’ resultaten. Tijd om de periode 2010-2012 eens als geheel te bekijken en enkele grote winnaars en verliezers aan te wijzen!

Algemeen beeld

2012 is qua saldo met afstand het succesvolste jaar in memorie, al komt dat vooral op het conto van een stukje Hollandse zuinigheid. Want qua totaal aan cashes is 2012 juist een mager jaar – de winst zit ‘m dus vooral in het lagere aantal gedane buy-ins.

Dankzij de resultaten van dit jaar staat de oranje equipe, over de laatste drie jaar gemeten, $160K in de plus. Op een totaal aantal buy-ins van $4.339.500 is dat een ROI van 3,7%.

‘We’ noteerden in 2010 ook al een plusje, maar gezien de enorme ship van Marcel Vonk dat jaar is de $22K die er in totaal overbleef vrij mager te noemen. Maar toen werd er ook voor een kleine 2 miljoen dollar aan startbewijzen ingeslagen, ruim twee keer zoveel als dit jaar.

De gegevens van aantallen spelers, events en cashes ontbreken helaas nog voor 2010 – die voegen we toe als we ze nog vinden. Maar gezien het hoge bedrag aan buy-ins is duidelijk dat er in ieder geval meer pogingen gewaagd werden. We sluiten echter niet uit dat hier een kleinere equipe voor verantwoordelijk was. Want in 2010 speelde Rob Hollink 27 events, Marc Naalden deed 26 keer mee en Lex Veldhuis en Noah Boeken speelden beide 24 events. Voeg daar Vincent van der Fluit (17), Robbie Verspui (16), Johan Rensink (15), Steven van Zadelhoff (13),  Cyriel Dohmen (13), Marcel Lüske (12), Paul Berende (11), Steve Wong (10) en Pieter de Korver (10) aan toe en je hebt al 218 inschrijvingen door slechts 13 spelers. Ter vegelijking: de top-13 veelspelers van 2012 is goed voor slechts 132 inschrijvingen.

Drie Series is natuurlijk veel te weinig om algemene trends te formuleren. Toch konden we het niet laten om een trendlijntje te trekken op de buy-in totalen. Die lopen namelijk mooi recht omlaag; sinds 2010 werd er ieder jaar om en nabij een half miljoen dollar minder uitgegeven. Betekent dit dat we in 2013 met z’n allen slechts zo’n vier ton in de WSOP gaan steken? Dat lijkt ons wat weinig; dit jaar werd dat bedrag alleen al aan het Main Event gespendeerd. Het zwaartepunt is wel steeds meer op dat laatste toernooi gaan liggen en dat is een trend die zomaar eens doorgezet zou kunnen worden.

(Met excuses voor het verwarrende kleurgebruik)

Geselecteerde spelers

Onderstaand vindt u een lijst met een aantal spelers die minstens twee van de drie jaren in actie kwamen. De lijst is verre van compleet: vooral de spelers die tweemaal in actie kwamen staan er lang niet allemaal op; hier is geselecteerd op bekendere namen, veelspelers en spelers die opvallende successen boekten (vandaar dat een relatief groot deel van deze spelers in de plus staat).

 

Interpreteer deze lijst dus zeker niet als ranglijst, zelfs niet van de periode 2010-2012! One-timers als Niels van Alphen zouden anders zeker de top-3 halen. Wat wel klopt: de nummers één en twee zijn de succesrijkste spelers overall, en de nummers één-na-laatst en laatst zijn ook zeker de grootste verliezers (en Steven van Zadelhoffs positie als twee-na-laatst klopt ook). Bij de bottom-vijf moeten Marc Naalden en Johan Rensink worden toegevoegd, maar die kwamen de afgelopen drie jaar alleen in 2010 in actie.

Eervolle vermeldingen en opvallende feiten:

– Marcel Vonk is zeer zeker de succesrijkste Nederlander van de afgelopen drie World Series. Zoals altijd geldt bij toernooipoker dankt hij z’n positie voornamelijk aan z’n bracelet-ship in 2010. Toch wist hij ook in 2012 knap te plussen, dankzij een diepe run in event #33 ($1.000 NLHE).

– Michiel Sijpkens kwam dit jaar niet in actie maar kan nog wel even teren op zijn diepe run in het Main Event van 2010.

– Robbie Verspui was de succesvolste speler van 2011 dankzij een 2e plaats in de $1.500 shootout en een finaletafel in een $1.000 event. In 2010 was Verspui nog één van de donateurs. In 2012 zagen we hem helaas niet in actie.

– Vincent van der Fluit mag dan in 2012 de succesvolste Nederlander zijn, als we zijn voorgaande jaren meetellen zou hij Niels van Alphen boven zich moeten dulden… puur omdat Van Alphen in 2010 en 2011 niet meedeed terwijl Van der Fluit menig buy-in deed (nogmaals: Van Alphen staat niet in het bovenstaande schema omdat hij alleen in 2012 meedeed). Daaruit spreekt de schizofrene aard van toernooipoker: enerzijds is het een discipline van one-timers, anderzijds ook een geval van aanhouders die winnen.

– Rolf Slotboom deed het drie jaar  in successie ‘ruuuustig aan’ (of eigenlijk vier, als we 2009 meepikken). In 2008 deed Rolf nog stof opwaaien door maar liefst zeven keer te cashen, een prestatie die een hoop bijdroeg aan zijn verovering van de titel Unibet Player of the Year. Maar in 2010 en 2011 richtte Rolf zich exclusief op het Main Event en in 2012 op een tweetal kleinere toernooien. Alleen in dat laatste jaar eindigt hij in de plus, al laat dat onverlet dat onze Ace in de eerdere jaren satellites won (hetgeen overigens geldt voor zeer veel Main Event spelers).

– Die zeven cashes van Rolf komen we in onze boekjaren niet meer tegen. Slechts twee spelers overstegen überhaupt het aantal van drie in één jaar: Steven van Zadelhoff en Lex Veldhuis; beide heren cashten viermaal in 2011 (en noteerden evengoed een minnetje dat jaar).

– Geen enkele speler wist driemaal in de zwarte cijfers te eindigen, al scoort Vincent Lucardie wel twee-uit-twee. We zijn benieuwd hoe Paul Valkenburg het had gedaan als hij in 2012 ietsje meer pogingen had gewaagd dan louter het Main Event. Het is onzeker of hij beseft heeft dat hij een unieke drie-uit-drie had kunnen halen. Wel zeker is dat, áls hij het wist, het de Unibet pro volstrekt niets had kunnen schelen en ongetwijfeld geen enkele invloed had gehad op zijn planning. Zo kennen we ‘m!

– Aan de andere kant zijn spelers die nul uit drie scoren vrij talrijk. Onder hen veelspelers als Cyriel Dohmen en Pieter de Korver, alsmede onze hekkensluiters Steven van Zadelhoff, Noah Boeken en Lex Veldhuis.

– Laatstgenoemde, ‘RaSZi’ dus, is al drie jaar achtereen de één-na-grootste verliezer, wat zich overall vertaald in een positie als grootste verliezer, want de jaarlijkse hekkersluiterspositie wisselde tussen Noah (2010), Rob Hollink (2011) en Steven van Zadelhoff (2012).

– Speaking of which! In 2012 werd Rob Hollink node gemist: had hij net zoveel gespeeld als in 2011 (31) en 2010 (27) dan had hij in z’n eentje het aantal deelnames dit jaar met bijna 10% opgekrikt. Pakte het in 2010 nog voordelig uit, in 2011 was Rob nog de grootste verliezer, daar veranderde een mincash van $4.048 weinig aan.

Nogmaals: het overzicht is zeker niet helemaal compleet. Backingsdeals en sponsorships hebben natuurlijk grote invloed, maar we kunnen niet anders dan die buiten beschouwing laten. Daarbij zullen we zeker een buy-in hier en daar hebben gemist. De eindsaldi zullen behoorlijk in de richting komen, maar niet op de dollar af kloppen.