WSOP (4): Beauprez en Gorodinsky zegevieren, Kenny casht, Soepgroente short

Met nog zeven spelers in dit event was de finale aan het begin van de dag nog niet officieel rond, maar in hand #13 was de seventh place finisher bekend: Zohar Spivack liep met tegen de van John Beauprez aan en daarmee krijgt Zohar (naar verluidt vernoemd naar de mooiste kledingwinkel aan het Gelderlandplein) geen finaletafel-vinkje achter de naam.

Niet lang daarna staakte shortie Keven Stammen de stammenstrijd, andermaal tegen Beauprez, toen hij deuces in diens Aces schoof. Verrassender was de exit op plek #5 voor Mike Mustafa, die de dag immers begon met de chiplead. Twee keer kort achtereen dubbelde hij Eric Blair, waarna hij crippled overbleef en toen ook maar z’n laatste chips aan Blair afstond toen die zijn wanhoops-all-in callde met pocket Zevens.

Met vier spelers over moest 2009 WSOP Main Event champ Joe Cada eraan geloven. Short geraakt schoof hij in de van Manig Loeser. Nu weet menig loser dat je zelfs met zo’n gedomineerde hand altijd nog een kansje hebt op een split of suck-out, maar als de flop komt houdt het gauw op.

Vervolgens ontspon zich een hand tussen Eric Blair en John Beauprez: Blair opent de button, Beauprez 3bet de SB en Blair flat. Flop komt en Blair raiset all-in na de cbet van Beauprez. Snapcall van John en beide heren blijken top pair te hebben geflopt, met de van Beauprez in het voordeel tegen de van Blair. Dat bleef ook na turn () en river () zo en we hadden een heads-up. 

Loeser en Beauprez waren vervolgens aan elkaar gewaagd in een klassieke touwtrek-heads-up, waarbij Manig John kon elimineren in een flip: de van Loeser tegen de van Beauprez, preflop all-in. Tot en met de turn las het board , waardoor Loeser één riverkaart verwijderd was van een armbandje, maar Beauprez wel bakken met outs had… en daarvan was de er eentje!

Beauprez dubbelde terug in de wedstrijd en gaf het momentum niet uit handen. Uiteindelijk werd wat Loesers comeback-hand had moeten zijn juist zijn Waterloo: tegen de van Beauprez. Een op de flop bezegelt het lot en doet Loeser zijn naam eer aan doen. De vierde bracelet van dit jaar is dus voor Beauprez, die met $324K zijn vorige beste toernooiresultaat ($128K voor een 58e plek in het Main Event van vorig jaar) ruim overtreft. Op de foto zie je dat je vrienden hebt als je wint; Beauprez is de man met het grijs-oranje shirt, te herkennen aan de bracelet in z’n knuist.

Ook dit event kan de boeken in. De dag begon met 19 spelers, stuk voor stuk experts in deze pittige pokervariant(en). Braceletwinnaar David ‘Bakes’ Baker (de man die vorig jaar het prestigieuze HORSE event op z’n naam schreef) was de eerste eliminatie van de dag en op weg naar de finaletafel verloren we nóg twee grote – ja, heel grote – namen: Mike Matusow (#14) en Daniel Negreanu (#12). Vooral Matusows hand was een cooler: in Stud-8 is | niet voldoende voor de high, noch voor de low.

De laatste vrouw moest aftaaien op plek #8: Julie Schneider (foto rechts) was all-in vanaf de big blind in Omaha-8 maar op een board kon ze de Matthew Ashton met in handen niet verslaan. Duitser George Danzer wekte indruk met een Rücken-an-Rücken: vorig jaar werd hij tweede in dit event en ook nu haalde hij de officiële finale, maar moest hij met plek#6 genoegen nemen toen zijn | | het niet redde tegen Matthew Ashton met trips vijven.

Nadat George Fotiadis afklopte op plek #5 moest Owais Ahmed genoegen nemen met plek #4. Ahmed verstevigde daarmee zijn reputatie als expert; hij won in ditzelfde event in 2011 nog de bracelet.

Nadat Matthew Ashton de tafel op plek #3 verliet, begon Kristopher Tong met een chiplead aan de heads-up tegen Mike Gorodinsky. Tong had de overwinnig dus op het puntje van z’n, eh, schoen, maar Gorodinsky runde simpelweg beter en toen hij in de laatste hand in stud-8 een straight wist te hitten, kon Tong daar een puntje aan zuigen. 

Een toernooi met een naam die tot de verbeelding spreekt én met meer dan zesduizend inschrijvingen… maar zoals je gisteren al kon lezen geen Nederlandse troeven meer op dag #2. Wél zuiderburen, klasbakken pur sang: Kevin Vandersmissen en Kenny Hallaert. 

De Twee K’s (binnenkort samen op uw braderie!) runden verschillend. Team-Ivey-lid Vandersmissen runde al meteen slecht en flipte er voor het geld al uit met tegen . Hallaert daarentegen kende een ware rollercoaster, wat voor hem extra leuk is omdat hij daar normaal gesproken nooit in mag. Na een swingy periode vóór de eerste breek pakte hij er direct na twee grote potten en schoot hij vol trots een twitpicje van z’n forse stack:

Maar de vreugde was helaas niet eeuwigdurend: in een enorme pot krijgt Kenny het erin tegen twee tegenstanders en zit hij nog behoorlijk goed met tegen en … maar legt het af tegen beide handen en is plots OUT:

239e dus, een troostprijs van $5.309 voor de sympathieke Kenny, GG!

Uiteindelijk zijn er aan het eind van de dag nog 134 spelers over, met Andy Hwang als ruime chipleader (912K). Andere bekende spelers die nog kans maken op het eremetaal zijn tweevoudig braceletwinnaar Scott Clements (294K), Australische topper Brendon Rubie (487K), Ryan Welch (346K) en Mike Carroll (78K). 

Een ‘duizendje’ trekt op de WSOP ook altijd leuke velden en hoewel event #7 wat last had van de populariteit van event #6, was het met 1.837 spelers toch geen kleintje. Na 11 levels spelen zijn er 148 spelers over en is Eric Baldwin de chipleader met 121K, maar ook Adam Geyer (118K) en miss Annette Obrestad (98K) doen het leuk. Ook Paul Wasicka, bekend als de man die volgens velen onterecht heads-up verloor van Jamie Gold (Main Event 2006), zit er nog in met 65K.

Nederlanders (of Belgen) zien we in de lijst helaas niet meer terug, maar er is ook goed nieuws: Men ‘The Master’ Nguyen heeft dag #2 óók niet gehaald.

Van de 388 spelers die deze gekke spelletjes wilden proberen keren er 164 terug op dag #2, die dus nog even door moeten kaarten om één van de 40 betaalde plekken te bereiken. Beste papieren heeft momenteel Eric Crain met 70K aan punten. Andy Bloch (36K), Scott Seiver (35K), Erick Lindgren (35K), Josh Arieh (34K), Jeff Madsen (30K), Chad Brown (24K), Gavin Smith (24K) en Robert Mizrachi (23K) zijn slechts enkele van de zeer vele bekende spelers die we in de top-40 zien staan. In de onderste regionen vinden we pokerauteur David Sklansky nog terug met 5.500.

Daarmee heeft die nog nét iets betere papieren dan onze eigen gekke spelletjes-expert Vincent van der Fluit. De Utrechtse braceletwinnaar (zie foto) blijft steken op 4.550, maar goed: hij is er nog bij!